Wisła Kraków zaskoczy Rapid Wiedeń? "Jest w stanie sprawić sensację"

Mateusz Bogusz szaleje w MLS. "Jeszcze w tym roku do kadry"

Austria wzorem dla Polaków. "To mnie uderzyło, gdy trafiłem do Wiednia"

Czytaj też

Austria wzorem dla Polaków. "To mnie uderzyło, gdy trafiłem do Wiednia"

Adrian Janiuk, TVPSPORT.PL: – Jakie szanse ma Wisła Kraków w rywalizacji z Rapidem Wiedeń? W stolicy Małopolski wygrali Austriacy, którzy grając w osłabieniu strzelili gola wiślakom.
Maciej Śliwowski (były napastnik m.in. Rapidu Wiedeń): – Mimo że Wisła przed tygodniem uległa Rapidowi 1:2, zaprezentowała się z niezłej strony. Długimi fragmentami meczu Biała Gwiazda nie ustępowała ekipie z Wiednia. Oczywiście trzeba pamiętać, że rywale całą drugą połowę grali w dziesiątkę po czerwonej kartce, dlatego wiślakom było znacznie łatwiej, choć Austriacy i tak strzelili im gola. Wiśle zabrakło przede wszystkim skuteczności, żeby przynajmniej zremisować.

– Był pan zaskoczony przebiegiem meczu?
– Spodziewałem się, że tak może on wyglądać. Wisła udowodniła, że jest powalczyć z czołową austriacką drużyną. Dało się odczuć, że trener Kazimierz Moskal nastawił swoich piłkarzy przede wszystkim na walkę, bo z Austriakami bez walki ani rusz. Rapid jest drużyną bardzo dobrze zorganizowaną, ale podstawą jest przygotowanie fizyczne, na którym Austriacy od zawsze się opierają.

– Trudno jest budować optymizm po inauguracyjnym meczu Wisły w Betclic 1 Lidze. Biała Gwiazda bezbramkowo zremisowała przed własną publicznością z Polonią Warszawa.
– Kibice liczą na zdecydowanie więcej, ale nie skreślam Wisły przed rywalizacją w Wiedniu. Jestem zdania, że Biała Gwiazda jest w stanie powalczyć, choć oczywiście zdecydowanym faworytem będzie Rapid. W Krakowie nie zaprezentowali się rewelacyjnie, ale wystarczyło to do zwycięstwa... Mimo wszystko uważam, że Wisła jest w stanie sprawić niespodziankę czy wręcz sensację i pokonać Rapid. Warunkiem jest podjęcie walki i atakowanie. Skupienie się tylko na defensywie i liczenie na kontry raczej nic nie da. Wszystko jest jednak możliwe!

– Rapid to wielka austriacka marka, ale od lat brakuje sukcesów.
– Zdecydowanie! Ostatnie mistrzostwo Rapid zdobył w 2008 roku. To szmat czasu. W poprzednim sezonie Sturm Graz przełamał hegemonię Red Bulla Salzburg, a Rapid walczył o podium. W tamtym sezonie zajął ostatecznie czwarte miejsce, ale klub jest wierny swoim tradycjom. Mianowicie stawia na wychowanków. Szkolenie młodzieży stoi na bardzo wysokim poziomie. Klubowa akademia dostarcza piłkarzy do pierwszej drużyny. Osobiście jestem wielkim zwolennikiem takiej polityki, która po prostu ma sens. Polacy mogą się wiele od nich nauczyć pod tym względem. Nasz liga jest znacznie słabsza od austriackiej Bundesligi. Bywam w Austrii na meczach i uważam, że tamtejsze rozgrywki są na wyższym poziomie. Wielką wagę przywiązują do taktyki, co w połączeniu ze znakomitym przygotowaniem fizycznym sprawia, że polskim klubom trudno jest skutecznie rywalizować z Austriakami.

Austria wzorem dla Polaków. "To mnie uderzyło, gdy trafiłem do Wiednia"

Czytaj też

Austria wzorem dla Polaków. "To mnie uderzyło, gdy trafiłem do Wiednia"

Były kadrowicz z trenera stał się prezesem. Spowodowała to śmierć poprzednika

Czytaj też

Były kadrowicz z trenera stał się prezesem. Spowodowała to śmierć poprzednika

– Na tę chwilę Wisła jednak wstydu Polsce na arenie europejskich nie przyniosła.
– Z pewnością. Krakowianie pewnie rozprawili się z drużyną z Kosowa. Miejmy nadzieję, że w rewanżu z Rapidem będą w stanie pozytywnie zaskoczyć. Podkreślę raz jeszcze – wiedeńczycy są faworytami, ale Wisła nie stoi na straconej pozycji. To na Rapidzie będzie spoczywała presja, a ona często nie służy tej drużynie. Kibice ze stolicy Austrii są bardzo wymagający, a piłkarze przed własną publicznością będą to podwójnie odczuwali. Co do Wisły, podejrzewam, że zagra ona ofensywie, wtedy Rapid może się pogubić.

– W poprzednim roku Rapid prowadził pański kolega z czasów gry w tym klubie – Zoran Barisic. Jak pan go wspomina?
– "Zoki" był moim dobrym kumplem, gdy wspólnie występowaliśmy w Rapidzie. Na mnie koledzy wołali "Sliwo". Zoran to wspaniały gość i jest legendą tego klubu. To prawdziwy człowiek-instytucja w Rapidzie, pracował na wielu stanowiskach w klubie. Grał w nim jako piłkarz, później był jego trenerem oraz działaczem. Urodził się w Wiedniu, ale ma pochodzenie chorwackie i świetnie porozumiewa się w tym języku. Jako zawodnik był prawdziwym przywódcą na boisku. Nasz etatowy wykonawca stałych fragmentów gry. Cieszę się, że wiele znaczy dla Rapidu. "Zoki" przez lata pełnił ważne funkcje w klubie.

– Jako piłkarz Rapidu czuł pan wsparcie całego kraju?
– To prawda, bo Rapid ma najwięcej kibiców w całej Austrii. Jest to klub, który jest powszechnie uwielbiany w tym kraju. Czuć było, że byliśmy kochani. Nawet przekładając na dzisiejsze czasy, to mimo że Red Bull Salzburg jest zdecydowanie najbardziej popularny, nie ma tylu fanów co Rapid.

– W swoim ostatnim sezonie w Rapidzie poznał pan Carstena Jankera. Znany niemiecki napastnik zapowiadał się na zawodnika, który może niebawem trafić do Bayernu Monachium i odnosić z nim sukcesy?
– Zupełnie nie! Wyskoczył, jak to się mówi, niczym królik z kapelusza. Przyjechał do nas na testy i od razu było widać, że oprócz wzrostu był bardzo silny. Ponadto perfekcyjnie grał głową, ale gdy był przy piłce, wyglądał słabo. Ostatecznie Rapid go zakontraktował, ale na początku nie zapowiadał się na wzmocnienie. Koniec końców, szybko nauczył się nowej ligi, bo austriacka Bundesliga okazała się być dla niego stworzona. Wykorzystywał siłę i warunki fizyczne, dzięki którym "rozbijał" ligowych obrońców i wydatnie pomógł w zdobyciu mistrzostwa.

– Rapid za pana czasów był również o krok od zdobycia europejskiego trofeum. Graliście w finale Pucharu Zdobywców Pucharów.
– Po drodze wyeliminowaliśmy m.in. Sporting Lizbona czy Feyenoord Rotterdam. W dużej mierze zasługę miał w tym właśnie Janker i drugi napastnik Christian Stumpf. Ostatecznie w finale ulegliśmy 0:1 Paris Saint-Germain. Pamiętam, że Carsten w drodze do finału strzelił gola z turbanem na głowie, bo rozciął łuk brwiowy i grał z bandażem. Po zaledwie roku gry w Rapidzie zgłosił się po niego Bayern. Zagrał w nim ponad 200 meczów oraz trafił do reprezentacji Niemiec. W rok z nikogo został, można powiedzieć, gwiazdą w swoim kraju. Do tego potrzebny był mu jednak transfer do naszego klubu, bo w Wiedniu zyskał wiele.

Były kadrowicz z trenera stał się prezesem. Spowodowała to śmierć poprzednika

Czytaj też

Były kadrowicz z trenera stał się prezesem. Spowodowała to śmierć poprzednika