13 wrze 2024 | Piłka nożna

Sven-Goran Eriksson z ostatnim, pośmiertnym felietonem. "Każdy dzień był przyjemnością"

Jakub Ptak

W sierpniu świat futbolu stracił Svena-Gorana Erikssona. Szwedzki trener zmarł po ciężkiej chorobie. "The Telegraph" opublikował w piątek ostatni felieton napisany przez szkoleniowca. Bije z niego ważne przesłanie.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Stadion ruina, a czasu coraz mniej. Tu ma się odbyć Euro 2028

Czytaj też

Casement Park w obecnym stanie (fot. Getty)

Stadion ruina, a czasu coraz mniej. Tu ma się odbyć Euro 2028

Nie chcą drugiego Cecha. Bramkarze muszą trenować w… kaskach

Eriksson to jeden z najsłynniejszych trenerów piłkarskich przełomu wieków. Trenował między innymi reprezentację Anglii, Benficę, Romę, Lazio i Manchester City. Do największych sukcesów Szweda należą mistrzostwo Włoch i Szwecji, trzy mistrzostwa Portugalii, wygrany Puchar UEFA i Superpuchar UEFA, a także krajowe puchary we Włoszech, Portugalii i Szwecji.

Eriksson zmarł 26 sierpnia w wieku 76 lat. Od kilku miesięcy chorował na raka trzustki. O swojej chorobie mówił otwarcie, a trzy dni przed śmiercią ukazał się film dokumentalny, w którym pożegnał się z kibicami.

Ostatnie słowa Svena-Gorana Erikssona

Szwedzki trener był felietonistą "The Telegraph". Brytyjski dziennik opublikował w czwartek jego ostatni tekst, za zgodą rodziny. Eriksson opowiedział w nim kilka anegdotek – zdradził chociażby, że już drugiego dnia pobytu na mistrzostwach świata w 2002 roku David Beckham poprosił go o pozwolenie na wyjście na zakupy. Szkoleniowiec przeżył wtedy swoisty szok kulturowy.

"Jedną z najlepszych prac na świecie jest bycie trenerem piłkarskim. Mogę powiedzieć jedno: nigdy nie budziłem się rano, czując »o nie, znowu muszę iść do pracy«. Każdy dzień był przyjemnością" – opowiedział Eriksson.

Głównym motywem przewodnim jest celebracja życia, do której Eriksson zachęca wszystkich. Sam starał się zachować uśmiech, mimo nieuchronnie zbliżającej się śmierci.

"Odkąd dowiedziałem się, że mam nieuleczalnego raka, było mi ciężko. Miałem dni, kiedy czułem się bardzo źle, a w inne czułem się dobrze. Jednak zawsze starałem się żyć każdego dnia z uśmiechem na twarzy. Trzeba zachować pozytywne nastawienie" – podkreślił nieżyjący trener.

"W ciągu ostatnich kilku miesięcy dużo płakałem. Głównie były to jednak szczęśliwe łzy. Chciałbym, aby ludzie zapamiętali mnie jako przyzwoitego trenera, który starał się dać z siebie wszystko. Mam nadzieję, że podobało im się, że byłem ich trenerem. Moje przesłanie dla wszystkich brzmi: nie poddawajcie się. Nigdy się nie poddawajcie. I proszę, nie zapominajcie o tym: życie należy zawsze, ale to zawsze celebrować" – zakończył Eriksson.

Stadion ruina, a czasu coraz mniej. Tu ma się odbyć Euro 2028