Rogal Deyny, gole Smolarków, kłopoty Ronaldo. TOP 10 momentów z meczów Polska – Portugalia

Długa droga Sebastiana Mili. "Dwie rozmowy zmieniły całe moje życie"

Najważniejsze momenty meczów Polska – Portugalia [TOP 10]

10. Pochwała dla debiutantów (Portugalia – Polska 0:2, 1976)

Czterech piłkarzy ma szansę zadebiutować w reprezentacji podczas październikowego zgrupowania. Jest tu pewna analogia do sytuacji sprzed blisko pół wieku. Na mecz z Portugalią, rozpoczynający eliminacje do MŚ 1978, powołano aż pięciu nowicjuszy. Debiut w Porto dotyczył także selekcjonera Jacka Gmocha. Ryzyko się opłaciło – Zygmunt Kukla zachował czyste konto, a Stanisław Terlecki czarował dryblingami. Polacy wygrali po dwóch golach Grzegorza Laty. Ten mecz stał się jednak zapomniany wobec tego, co wydarzyło się w rewanżu.

9. Ostatni gol Błaszczykowskiego (Polska – Portugalia 3:2, 2018)

Choć Błaszczykowski kojarzy się głównie z innym meczem z Portugalią, to należy też przypomnieć spotkanie z inauguracyjnej edycji Ligi Narodów. Polacy przegrali wyraźniej niż wskazywałby na to wynik. Dwa gole to efekt indywidualnych błysków Krzysztofa Piątka i właśnie Błaszczykowskiego. Ówczesny piłkarz Wolfsburga popisał się znakomitym półwolejem. Był to 21. i, jak się później okazało, ostatni jego gol w biało-czerwonych barwach. W rewanżu (1:1) Błaszczykowski nie podniósł się z ławki.

8. Ronaldo otworzył Narodowy (Polska – Portugalia 0:0, 2012)

Portugalczycy wracają na PGE Narodowy po 12 latach przerwy. To właśnie drużyna z Półwyspu Iberyjskiego była pierwszym przeciwnikiem reprezentacji Polski na tym obiekcie. Oczy wszystkich kibiców zwracały się w kierunku Cristiano Ronaldo, ale największy popłoch wśród obrońców siał Nani. Fantastycznie w bramce spisał się Wojciech Szczęsny. Drużyna Franciszka Smudy miała też kilka dobrych okazji. Najlepszej z nich nie wykorzystał Ireneusz Jeleń, który później nie załapał się do kadry na Euro.

7. Radość po… porażce (Polska – Portugalia 0:1, 1983)

Portugalia pokonała Polskę 1:0, a na stadionie we Wrocławiu zapanowała… radość. Aplauz kibiców mieszał się z gwizdami, ponadto często można było usłyszeć skandowane hasło "Solidarność". Taka sytuacja szokuje, jeśli nie znamy kontekstu sportowo-historycznego. Zwycięstwo Portugalii dawało jej awans na Euro 1984 kosztem Związku Radzieckiego. Mecz odbył się ledwie kilka miesięcy po zniesieniu stanu wojennego, więc możliwość utarcia nosa "Wielkiemu Bratowi" była naturalna. Pojawiły się nawet spekulacje, że Polacy celowo odpuścili ten mecz. Selekcjoner Antoni Piechniczek stanowczo zaprzecza.

6. Strzał rozpaczy i radości (Portugalia – Polska 2:2, 2007)

Potężny strzał z dystansu, piłka trafia w słupek, a następnie po plecach golkipera toczy się do bramki – takie gole stały się wręcz znakiem firmowym Jacka Krzynówka. Polski pomocnik w ten sposób pokonał Ikera Casillasa oraz Ricardo. Trafienie Krzynówka (obecnie trzeba byłoby je zaliczyć jako gol samobójczy) uratowało remis. Wprawdzie biało-czerwoni prowadzili do przerwy po bramce Mariusza Lewandowskiego, to w drugiej połowie dominacja Portugalii była niezaprzeczalna. Czasem potrzebny jest ten łut szczęścia.

5. Zmora o imieniu Pauleta (Polska – Portugalia 0:4, 2002)

Ten mecz to przykre wspomnienie dla Tomasza Hajty. Tygodnik "Piłka Nożna" przyznał mu wtedy notę… 0. Obrońca Schalke był niemiłosiernie ogrywany i wręcz wkręcany w ziemię przez Pauletę. Portugalski napastnik Bordeaux ustrzelił hat-tricka, na co potrzebował nieco ponad godziny. Polacy również zdobyli bramkę, ale trafienie Pawła Kryszałowicza zostało słusznie nieuznane. Porażka bolała, bo przekreślała szanse zespołu trenera Jerzego Engela na wyjście z grupy. Ból nasilił się, gdy Portugalia również odpadła. Pompowany przed mundialem w Korei i Japonii balonik pękł z potężnym hukiem.

4. Rogal a la Deyna (Polska – Portugalia 1:1, 1977)

Jeden z najbardziej niezrozumiałych momentów w historii polskiej reprezentacji. Kazimierz Deyna udowodnił niezwykły kunszt techniczny, zdobywając bramkę bezpośrednio z rzutu rożnego. Zamiast braw, kapitan reprezentacji usłyszał jednak przeraźliwe gwizdy. Lokalny szowinizm kibiców dał o sobie znać. Mecz rozegrano w Chorzowie, a śląscy fani nie darzyli sympatią Deyny – gwiazdy Legii Warszawa. W cieniu tej sytuacji Polska zapewniła sobie awans na MŚ 1978 w Argentynie.

3. Smolarek po raz pierwszy (Polska – Portugalia 1:0, 1986)

Polacy wyszli z grupy na MŚ 1986 mimo tego, iż w całym turnieju do siatki rywali trafili tylko raz. Jedyny moment radości dostarczył Włodzimierz Smolarek, który dość szczęśliwie zmieścił piłkę pod brzuchem bramkarza Portugalii. Nie był to wielki mecz, o czym zgodnie pisali bezstronni obserwatorzy, ale dla Polaków stał się symbolem. Kończyła się era prosperity rodzimego futbolu. Na kolejnego gola na MŚ trzeba było czekać aż 16 lat. Portugalczycy natomiast przypomnieli sobie o nazwisku Smolarek dwie dekady później.

2. Gdyby nie ten karny… (Polska – Portugalia 1:1, 3:5 w karnych, 2016)

Tak blisko medalu mistrzostw Europy nie byliśmy nigdy. Drużyna Adama Nawałki rozgrywała turniej życia i żaden rywal – nawet ten z najwyższej piłki – nie paraliżował piłkarzy. Michał Pazdan do tego stopnia wyłączył z gry Cristiano Ronaldo, że po turnieju hiszpańskie media zaczęły go łączyć z Barceloną. Robert Lewandowski otworzył wynik już w trzeciej minucie. Choć szybko wyrównał Renato Sanches, to wiara w końcowy sukces była ogromna. Niestety, o braku awansu do półfinału zadecydował niestrzelony karny Jakuba Błaszczykowskiego.

1. International level (Polska – Portugalia 2:1, 2006)

Gdy Leo Beenhakker zapowiadał, że wzniesie Polaków na międzynarodowy poziom, wielu pukało się w czoło. Holendrowi udało się to jednak błyskawicznie, bo już pierwszy mecz z zespołem ze światowej czołówki zakończył się sensacyjnie. Zwycięstwo na Stadionie Śląskim kojarzone jest przede wszystkim z dwoma szybkimi golami Euzebiusza Smolarka, ale wyjątkowych momentów było więcej. Grzegorz Bronowicki zaskakiwał Cristiano Ronaldo, po drugiej stronie szalał Błaszczykowski, a gdyby nie taniec piłki na linii bramkowej po strzale Macieja Żurawskiego, zwycięstwo byłoby bardziej okazałe.