14 paź 2024 | Lekkoatletyka

15 lat i koniec! Wielkie rozstanie w polskiej lekkoatletyce, Sofia Ennaoui zmienia trenera

Złego słowa o niej nie powiem. Sofia jest wybitnie ambitna, wybitnie profesjonalna. Nauczyła mnie być zawodowcem. Życzę jej powodzenia – mówi TVPSPORT.PL Wojciech Szymaniak, który przestał być właśnie szkoleniowcem Sofii Ennaoui. Medalistka mistrzostw Europy w biegu na 1500 metrów robi rewolucję w swoim sztabie.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Przekładali imprezę pięć lat. A teraz? Gwiazdy mogą w ogóle nie wystąpić w MŚ

Sofia Ennaoui i trener Wojciech Szymaniak nie będą już współpracowali. Pogłoski, które dało się w środowisku lekkoatletycznym usłyszeć od pewnego czasu, TVPSPORT.PL potwierdził bezpośrednio u szkoleniowca.

– Tak, o swojej decyzji poinformowała mnie już jakiś czas temu. Kończy się piękny i długi etap mojego i Sofii życia – mówi trener z Barlinka.

Rekord świata zmiażdżony. Pobiegła dwie minuty szybciej

Czytaj też

Rekord świata zmiażdżony. Pobiegła dwie minuty szybciej

Sofia Ennaoui rozstała się z trenerem Wojciechem Szymaniakiem. Rewolucja u medalistki

To jedno z najważniejszych wydarzeń jesieni w polskiej lekkoatletyce, bo duet pracował razem w zasadzie od początków przygody Ennaoui z tym sportem. Przez 15 sezonów przeszli drogę od szkolnych zawodów po najważniejsze imprezy na świecie, w tym igrzyska olimpijskie w Rio de Janeiro. Polka, wówczas 21-latka, na dystansie 1500 metrów osiągnęła znakomity rezultat, zajmując 10. miejsce w finale.

To był jej debiut, ale na pewno nie pierwszy błysk na dużej scenie. Ennaoui pokazała się w kadrze juniorów już w 2011 roku, a po drodze sięgała po medale ME juniorów i U23. Później, już po igrzyskach, dobiegła do dwóch krążków ME seniorów i trzech w halowej edycji tej imprezy. Niestety, po Rio nie powróciła dotąd na igrzyska. Podobnie jak trzy lata temu przed Tokio, tak i przed Paryżem z gry wyeliminowały ją kontuzje, przede wszystkim powracające bóle ścięgna Achillesa. W sezonie 2024, w którym zdążyła jeszcze pokazać się na czerwcowych ME w Rzymie, uraz okazał się tak duży, że finalnie biegaczka poddała się operacji. Choć jest znana z wysokiego progu bólu, to ten, jaki jej dokuczał, okazywał się niekiedy nie do przezwyciężenia.

Szymaniak żałuje, że ostatnie lata duet musiał spędzić na łączeniu normalnego treningu z walką o zdrowie. Duetowi nie udało się zrealizować celu o poprawieniu rekordu Polski, co w Paryżu udało się z kolei Weronice Lizakowskiej (3:57.31).

– Nie ukrywam, że stratę tak ważnej zawodniczki przyjąłem dość emocjonalnie. Jednak na Sofię nie powiem nigdy złego słowa. Rozstaliśmy się w zdrowych relacjach i życzę jej jak najlepiej. Takie jest życie, takie jest prawo sportowca. Zapamiętam ją jako zawsze ambitną, zawsze w pełni profesjonalną i chcąca pracować. Nie bała się wysiłku. Jest coś jeszcze. Ona przez te 15 sezonów nauczyła mnie zawodowstwa i za to jej bardzo dziękuję – mówi.

Nie wiadomo, kto teraz będzie trenował Ennaoui. Możliwy kierunek zagraniczny?

Szymaniak dodaje, że wraca teraz do podstaw. Trenuje m.in. dobrze rokujące nastolatki – Urszulę Poździk i Zofię Szyderską (obie rocznik 2009) – które już w kategoriach wiekowych wspięły się na pułap medali mistrzostw kraju.

Co będzie dalej z Sofią Ennaoui? Ona sama na razie nie zdradza jednoznacznie, czekają ją kluczowe rozmowy z PZLA. Trener nie wie również, do kogo zwróciła się z zapytaniem o podjęcie współpracy i skąd jaką odpowiedź otrzymała. Niektóre pogłoski prowadzą zagranicę – np. do Wielkiej Brytanii, choć dotąd żadna ze stron nie potwierdzała takich rozmów. Z naszych informacji wynika zresztą, że nie byłaby to pierwsza polska biegaczka, która szuka wsparcia na Wyspach. Tym bardziej, odkąd złoto na 800 m wywalczyła Keely Hodgkinson. Jej trenerzy, czyli Jenny Meadows i Trevor Painter, od Paryża raczej nie narzekali na brak różnorakich ofert. Choć nie tylko oni, bo brytyjskie biegi średnie to międzynarodowa marka nie tylko w kontekście Hodgkinson.

– Niedawno w jakimś wywiadzie Sofia powiedziała, że jeśli będzie na sto procent zdrowa, to wróci do dużego biegania. Ja też tak uważam. I będę za nią trzymał kciuki – kończy Szymaniak.

Rekord świata zmiażdżony. Pobiegła dwie minuty szybciej