18 lis 2024 | Kolarstwo

Daria Pikulik spełniła marzenie i wywalczyła srebro olimpijskie w omnium. Teraz... wybiera inną konkurencję

Srebrny medal Darii Pikulik podczas igrzysk w Paryżu "wpadł" na polskie konto jako ostatni. Kolarka nie kryje, że dla niej nie był on niespodzianką. Spełnił jej marzenie nie tylko o zapisaniu się w historii igrzysk, ale również o... własnym mieszkaniu. Teraz w stu procentach wybiera inną konkurencję (kolarstwo szosowe) i marzy o tym, by jej sport pokochała cała Polska.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Co z polskim kolarstwem? Coraz mniej Polaków w elicie World Touru

Zdobyła medal i... mieszkanie. Teraz może odetchnąć z ulgą

Czytaj też

Zdobyła medal i... mieszkanie. Teraz może odetchnąć z ulgą

Swoimi słowami w czasie igrzysk olimpijskich Daria Pikulik wywołała krajową debatę o stanie polskiego kolarstwa.
Zdobyła ostatni medal dla Polski w Paryżu. Co zmienił u niej sukces?
Teraz zmienia konkurencję i na jakiś czas odejdzie od kolarstwa torowego.
Czy rozpoczęła rewolucję w swojej dyscyplinie?

Sara Kalisz, TVPSPORT.PL: – Jak wiele zmieniło się u pani od czasu igrzysk?
Daria Pikulik: – Zmieniło się bardzo dużo. Myślę, że trudno mi było nawet przewidzieć, jak ten medal zmieni moje życie i sytuację w kwestii rozpoznawalności. Jeszcze nie do końca oswoiłam się z tym wszystkim, ale czuję ogromne spełnienie oraz satysfakcję. To, co się teraz dzieje, czyli odbiór nagród, a w szczególności mieszkania, które już wybrałam, jest naprawdę super. Dopiero teraz dociera do mnie skala tego sukcesu i ogromna radość. Moje życie się więc zmieniło, ale ja się nie zmieniłam. Nadal jestem tą samą Darią, co wcześniej.

– Czytałam, że mieszkanie to dla pani największa radość i spełnienie marzeń. To prawda?
– Tak, to jest spełnienie moich marzeń. Zawsze chciałam mieć swoje mieszkanie. To był mój cel życiowy. Chciałam dzięki kolarstwu, czyli temu, co robię – mojej pasji, dojść do momentu, w którym będę mogła kupić swoje miejsce do życia. Dostałam je, jest to wielki przywilej i radość, tym bardziej, że od razu będzie ono wykończone. Wejdę do niego i będzie ono na mnie czekać.

– Trzeba będzie na nie jednak trochę poczekać, prawda? Mówi się nawet o dwóch latach.
– Tak. Jestem jednak ciągle w rozjazdach, podróżuję z miejsca do miejsca, więc te dwa lata zlecą mi bardzo szybko. Kiedy będę kończyć kolarską karierę, będę miała czas na to, żeby osiąść. Nie spieszę się więc.

– Mieszka pani w Danii, prawda?
– Tak, teraz tak.

– Dlaczego akurat tam?
– Dlatego że poznałam chłopaka, który pracuje w Danii i przeprowadziłam się do jego kraju, by było nam łatwiej budować wspólną przyszłość. Nie jest zawodowym sportowcem i dzięki temu mamy więcej czasu dla siebie. To była odważna decyzja, ale bardzo w moim stylu. Poza tym Dania jest naprawdę piękna.

– A kolarsko jest tam lepiej?
– Kolarstwo w tym kraju jest bardzo popularne. W Kopenhadze jest więcej rowerów niż aut, więc nie mogę narzekać na przygotowane trasy. Jestem bardzo zadowolona.

– To jakie teraz ma pani cele?
– Fajne wyścigi na szosie i kilka zwycięstw. Troszkę odchodzę od kolarstwa torowego, ale niekoniecznie na stałe. Na razie jednak skupiam się na szosie w stu procentach i zobaczę, co będzie.

– To nie jest zaskoczenie w świetle tego, co mówiła pani wcześniej w wywiadach. Czy jednak pani sukces w czasie igrzysk na torze określiłaby pani jako niespodziankę?
– Wszyscy mówili mi, że to niespodzianka. Myślę jednak, że medal mistrzostw świata, który wywalczyłam, siedem krążków mistrzostw Europy, czwarte miejsce w Pucharze Świata w kwietniu w Kanadzie powodują, że mój sukces w igrzyskach to nie była niespodzianka. Myślę, że może było to delikatne zaskoczenie, ale gdyby ktoś faktycznie przysiadł do moich wcześniejszy osiągnięć, to stwierdziłby, że można było się tego spodziewać.

– Po igrzyskach zauważyła pani skok popularności?
– Trudno to stwierdzić, ponieważ sporo zamieszania narobiłam swoimi słowami jeszcze przed startem [Daria Pikulik nawiązuje do wypowiedzi na temat między innymi samodzielnego opłacania zgrupowań – przyp. red.]. Trochę to wszystko rozhulało. Kiedy miało miejsce apogeum zainteresowania, powiedziałam, że temat jest dla mnie zamknięty. Chciałam odpocząć, uciec i cieszyć się medalem. Tak – mogę więc potwierdzić, że moja rozpoznawalność się zwiększyła.

Mam nadzieję, że między innymi dzięki moim sukcesom kolarstwo w Polsce będzie się rozwijać. Zrobię wszystko, co będę mogła, żeby tego dokonać. Dostrzegam, że coraz więcej ludzi korzysta z rowerów. To bardzo mnie cieszy. Dodatkowo podpisałam współpracę ambasadorską z województwem świętokrzyskim. Chcę rozwijać kolarstwo szczególnie w tym miejscu.

– Nawiązując do tego, co pani powiedziała przed swoim startem, to czy widzi pani poprawę? Apel się na coś zdał?
– Trudno to stwierdzić. Nie jestem w temacie i nawet nie śledziłam wyborów. Chciałam się od tego odciąć. Nie zmienia oto faktu, że mam nadzieję, że będzie lepiej i wszystko się zmieni.

– Czyli rozpoczęła pani rewolucję?
– Mam taką nadzieję.

Zdobyła medal i... mieszkanie. Teraz może odetchnąć z ulgą