Kacper Przybyłko: pozostaje lekki żal i niedosyt, że nigdy nie udało mi się zagrać w reprezentacji Polski [WYWIAD]

Już w czwartek 12 grudnia Legia Warszawa zagra z FC Lugano w ramach Ligi Konferencji. Zawodnikiem szwajcarskiego klubu jest Polak Kacper Przybyłko. W rozmowie dla TVPSPORT.PL opowiedział o:

• przenosinach z USA do Szwajcarii
• żalu z powodu braku powołania do reprezentacji Polski
• dlaczego nie dogadał się z żadnym klubem Ekstraklasy?
• w którym polskim klubie chciałby zagrać?
• czym Lugano może zaskoczyć Legionistów?

Stępiński potępił zachowanie kibiców. "To było skandaliczne"

Kłopoty Stępińskiego. Omonia zareagowała na wywiad z TVPSPORT.PL

Czytaj też

Kłopoty Stępińskiego. Omonia zareagowała na wywiad z TVPSPORT.PL

Dominik Pasternak, TVPSPORT.PL: – Jak to się stało, że wylądowałeś w Szwajcarii? 
Kacper Przybyłko (FC Lugano): – Nie miałem łatwej sytuacji w Chicago. Chciano wymienić kilku zawodników, w tym mnie. Zacząłem szukać klubu w Europie. Zaproponowano mi treningi w Lugano. Po dwóch-trzech od razu dostałem propozycję dalszej współpracy. Widziałem, że klub mnie chce. 

– Miałeś jeszcze jakieś propozycje? 
– Rozmawiałem z innym klubami z Europy. Brakowało konkretów. Lugano było najkonkretniejsze. Mnie też spodobało się podejście działaczy i nie zastanawiałem się zbyt długo. Wszystko rozegrało się w kilka dni, a teoretycznie przyjechałem tylko na testy. 

– Były telefony z Polski? 
– Prowadziłem rozmowy z polskimi klubami. Nie byliśmy w stanie dogadać się finansowo. 

– Nie możesz chyba narzekać na miejsce, które wybrałeś. 
– Cała moja rodzina jest zachwycona Lugano. Cudowne widoki, do tego pogoda. Nie mam na co narzekać. Mamy ciągle słońce, nie muszę nawet zakładać kurtki. Poza tym lubię też poznawać języki, a tutaj mam okazję zaczerpnąć włoskiego. 

– Jakim klubem jest FC Lugano? Jak prezentuje się na tle innych zespołów w Szwajcarii? 
– Nie mogę jeszcze zbyt dużo powiedzieć, bo krótko tu jestem. Przyznam, że nie znam do końca klubowej historii. Klub dopiero w ostatnich latach wypłynął na szerokie wody. Nie mamy tak wielu kibiców jak inne zespoły. Jesteśmy bardzo rodzinnym klubem i widać to też po naszych sympatykach. Dla wielu mecze są atrakcją turystyczną, bo akurat są na wakacjach. Czuć tutaj mocne wsparcie, nie ma dużej presji, przyjemne miejsce do gry w piłkę.  

– Infrastruktura sportowa spełnia oczekiwania? 
– Na razie jest jedna duża budowa. Właściciel klubu jest ten sam co w Chicago. W ciągu dwóch lat ma postawić kompleks treningowy. Mam nadzieję, że będzie mi dane tam potrenować. 

– Jaka jest koncepcja budowy klubu? 
– Mamy mieszankę zawodników. Są młodzi i starsi. Generalnie najważniejsze jest to, żebyśmy w każdym sezonie walczyli o najwyższe cele. Wychodzi nam to całkiem nieźle. Potrafimy grać na trzech frontach. Szeroka kadra w tym pomaga. Dużo rotujemy składem. 

Kłopoty Stępińskiego. Omonia zareagowała na wywiad z TVPSPORT.PL

Czytaj też

Kłopoty Stępińskiego. Omonia zareagowała na wywiad z TVPSPORT.PL

Legia ukarana przez UEFA! Chodzi o... transparenty na trybunach

Czytaj też

Legia ukarana przez UEFA! Chodzi o... transparenty na trybunach

– Macie trenera, który pracuje w klubie już kilka lat. Jakim typem szkoleniowca jest Mattia Croci-Torti? 
– To bardzo ambitny trener. Cały czas naciska na nas, żebyśmy nie odpuszczali. U niego nie ma znaczenia z kim gramy, zawsze jest takie samo podejście. Gdy remisujemy mecz, to jest niezadowolony. Podoba mi się wpajanie takiej wizji. W głównej mierzy dzięki niemu to wszystko tak dobrze funkcjonuje. 

– To wybuchowy czy raczej spokojniejszy szkoleniowiec? 
– Zdecydowanie wybuchowy. Nie potrafi być spokojny przy linii. Najchętniej sam wyszedłby na boisko i nam pomógł. Ma po prostu taki charakter i nie stara się nad tym na siłę panować. Taka naturalność jest jego dużym plusem. 

– Zapowiada się więc gorąca atmosfera przy linii z Goncalo Feio... 
– Słyszałem o Goncalo Feio. Na koniec dnia chodzi o szacunek. Każdego mogą ponosić emocje, ale nie należy przesadzać. Myślę, że będzie okej, a jeśli dojdzie do sprzeczki, to najwyżej stanę między nimi i rozdzielę (śmiech). 

– Jaki jest wasz styl gry? Staracie się utrzymywać jak najdłużej przy piłce, czy może liczycie bardziej na kontry? 
– Chcemy dominować przez posiadanie piłki. Zawsze wznawiamy od bramki krótkim podaniem. Myślę, że powinniśmy więcej dośrodkowywać, bo mamy zawodników dobrze grających w powietrzu, a czasami na siłę próbujemy wejść z piłką do bramki. 

– Trudno było ci odnaleźć się w europejskiej piłce po dłuższym pobycie w Stanach Zjednoczonych? 
– W Europie gra się o wiele szybciej niż w Stanach. Jest trudniej, ale skoro klub chciał mnie po kilku dniach testów, to znaczy że udowodniłem swoją wartość. Na pewno muszę ciężko pracować, bo nie mam pewnego miejsca w składzie, ale sama aklimatyzacja do europejskiej piłki nie była trudna. 

– Wycisnąłeś maksimum z amerykańskiej przygody? 
– Zawsze mogło być lepiej. Powiem wprost, w Chicago nie poszło tak, jak chciałem. To były złe dwa lata. Możliwe, że powinienem zostać dłużej w Filadelfii. Nie chcę jednak już tego analizować. Skupiam się na tym, co mogę zrobić lepiej w Lugano. 

– Pozostaje niedosyt, że nigdy nie zostałeś powołany do reprezentacji? 
– Pozostaje lekki żal i niedosyt, że nigdy nie udało mi się zagrać w reprezentacji Polski. Każdy piłkarz marzy o grze w kadrze. Nie udało się i trudno, trzeba cieszyć się z tego, co udało się osiągnąć. 

– Masz 31 lat, omijały cię poważniejsze kontuzje. Jak czujesz się fizycznie? Ile jeszcze jesteś w stanie pograć na najwyższym poziomie? 
– Czuję się fenomenalnie. Miałem lekkie problemy z plecami, ale popracowałem nad tym i teraz jest znakomicie. Nie miałem w trakcie kariery poważniejszy kontuzji. Mam 31 lat, ale czuję się o wiele młodszy. Myślę, że przede mną jeszcze wiele dobrego w karierze. 

– W czwartek zagracie z Legią Warszawa przy Łazienkowskiej. Tłumaczyłeś już kolegom jaka panuje tam atmosfera? 
– Mówię o tym od kilku dni, bo podpytują. Kazałem im się przygotować na gorącą atmosferę. Będzie głośno i dla niektórych to pewnie nowość, ale wierzę, że damy radę. 

– Pamiętasz swój ostatni mecz w Polsce? 
– Szczerze mówiąc, nie pamiętam. 

– Pewnie za czasów młodzieżówek. 
– Pewnie tak, bo grałem w wielu kategoriach. 

– Na razie jesteś w Lugano, ale chciałbyś jeszcze wrócić do Polski? 
– Chciałbym bardzo jeszcze kiedyś zagrać w Polsce. Nigdy nie miałem ulubionego klubu. Miło spoglądam na Śląsk Wrocław, bo z tego miasta pochodzą moi rodzice. Obserwuję poczynania tego klubu. Zerkam też na Pogoń Szczecin od momentu, gdy pracował tam mój były trener Kosta Runjaić. Polska liga jest bardzo interesująca, bo w zasadzie co roku ktoś nowy wchodzi do czołówki. 

Legia ukarana przez UEFA! Chodzi o... transparenty na trybunach

Czytaj też

Legia ukarana przez UEFA! Chodzi o... transparenty na trybunach