Skoki narciarskie. Mija 11 lat od podwójnie złotego Kamila Stocha na igrzyskach w Soczi

Kamil Stoch niesiony przez Macieja Kota i Jana Ziobrę (Fot. Getty)

Kamil Stoch przebywa właśnie w Japonii, gdzie rywalizacją w Sapporo stara się o wyjazd na mistrzostwa świata w Trondheim. I o ile skupia się aktualnie na jak najlepszych skokach, o tyle jest szansa, że ze względu na datę 15 lutego na chwilę się zatrzyma i powspomina – dokładnie 11 lat temu jako pierwszy w historii Polak zdobył dwa złote medale na jednych igrzyskach zimowych.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Trwa rywalizacja w Sapporo. Sprawdź program skoków w Japonii

Złoto do złota, czyli najpiękniejsza zima polskiego sportu

Czytaj też

Kowalczyk, Stoch i Bródka to nazwiska zapisane złotymi zgłoskami w historii polskiego sportu (fot. Getty)

Złoto do złota, czyli najpiękniejsza zima polskiego sportu

Do konkursu na dużej skoczni Kamil Stoch podchodził w roli wyraźnego faworyta po tytule mistrza olimpijskiego ze skoczni normalnej. Na mniejszej ze skoczni polski skoczek absolutnie zdeklasował rywali, więc oczekiwania i presja zdawały się być coraz większe.

Soczi 2014. Kamil Stoch podwójnym mistrzem olimpijskim

Po pierwszej serii konkursu na skoczni dużej Stoch oczywiście prowadził, choć różnica między nim a kolejnymi skoczkami była znacznie mniejsza niż niecały tydzień wcześniej. Po skoku na 139 metrów Kamil miał 2,8 punktu przewagi nad świetnie skaczącym w olimpijskim sezonie Noriakim Kasaim i 3,2 punktu nad Severinem Freundem. Potem wypadało jedynie czekać, co zrobią rywale w drugiej serii.

Bardzo długo prowadził Marinus Kraus, który oddał najdłuższy skok konkursu, lądując na 140. metrze. Dobra wiadomość była taka, że Niemiec po pierwszej serii musiał atakować z 24. miejsca (skończył szósty) i nie był zagrożeniem dla późniejszych medalistów.

Zagrożeniem był za to Peter Prevc, którego skok na 131 metrów – biorąc pod uwagę wszystkie przeliczniki – okazał się potem najlepszym wynikiem drugiej serii. Słoweniec wyprzedził Freunda, jednak Kasai wykorzystał sporą przewagę, jaką miał nad rywalem. Skok na 133,5 metra dał Japończykowi prowadzenie i szansę na pierwsze w karierze złoto igrzysk olimpijskich – i to wieku 41 lat. Gdyby na belce po Kasaim został ktokolwiek inny, niż reprezentant Polski, wielu kibiców nad Wisłą trzymałoby prawdopodobnie kciuki za Japończyka.

Został jednak Stoch, za którego cała Polska trzymała wtedy kciuki. I nie jest to wyolbrzymienie, jeśli weźmiemy pod uwagę, że na antenach TVP drugi skok Kamila oglądało ponad 13,5 miliona osób.

Tymczasem Stoch, co później przyznał i on, i trenerzy, popsuł skok. Wybił się z progu wyraźnie za późno, co w większości konkursów oznaczałoby utratę prowadzenia, a może nawet wypadnięcie z podium. Nasz mistrz był wtedy jednak w wielkiej formie i chyba tylko on sam wie (albo i nie), w jaki sposób dał radę z tego "ulecieć". Wylądował na linii oznaczającej odległość dającą zwycięstwo, a potem nastąpiły długie chwile oczekiwania.

– Taaaaak! Marek, mamy dwa tytuły mistrza olimpijskiego – wykrzyczał Włodzimierz Szaranowicz do współkomentującego wtedy Marka Rudzińskiego, a Stoch utonął w objęciach kolegów. Kilka chwil później Maciej Kot i Jan Ziobro nosili podwójnego mistrza na rękach.

Tego samego dnia złoto olimpijskie zdobył także Zbigniew Bródka w łyżwiarskim biegu na 1500 metrów i jest to być może najpiękniejszy dzień w historii polskich startów na igrzyskach olimpijskich.

Złoto do złota, czyli najpiękniejsza zima polskiego sportu