13 cze | Piłka nożna / Reprezentacja kobiet

Paulina Tomasiak pół roku temu była zawodniczką pierwszoligowego klubu. Teraz pojedzie na mistrzostwa Europy

W styczniu była jeszcze zawodniczką pierwszej ligi, w marcu zastanawiano się nad sensem jej powołania, a teraz jedzie na Euro. Paulina Tomasiak, po tym, co pokazała w ostatnich miesiącach, nie jest w żadnym razie sensacyjnym wyborem selekcjonerki Niny Patalon. Droga jaką przeszła, wciąż może jednak imponować.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Oficjalnie: skład reprezentacji Polski na Euro 2025

Czytaj też

Ewa Pajor wyprowadza reprezentację Polski (fot. Getty Images)

Oficjalnie: skład reprezentacji Polski na Euro 2025

Tomasiak nie pojawiła się znikąd. Za wielki talent była uważana od lat. Z Patalon poznała się już przy okazji powołań do kadr młodzieżowych. W 2018 roku dzisiejsza selekcjonerka zabrała ją na Euro U17 do Szkocji. Polki trudną grupę zakończyły wówczas z dwoma punktami w dorobku. I dwiema zdobytymi bramkami, spośród których autorką jednej była właśnie Tomasiak. We wszystkich trzech meczach grała od pierwszej do ostatniej minuty.

Później płynnie przeszła do reprezentacji do lat 19. O jej talencie rozmawiano głośno. Wielka kariera zdawała się stać otworem – gdyby tylko chciała. A ona sama postanowiła "zniknąć". W rezultacie przed kwietniem otrzymała tylko jedno powołanie do seniorskiej kadry. Na mecze towarzyskie w 2021 roku. Zagrała 28 minut z Czeszkami, co zdawało się być wówczas "na zachętę" czy też "po starej, dobrej znajomości" od selekcjonerki. Bo dawanie reprezentacyjnej szansy piłkarce pierwszoligowej, nawet tej najlepszej, z pewnością nie jest niczym naturalnym.

Sama przyznała: przepłakałam parę nocy

Tomasiak aż do końca 2024 roku występowała w Trójce Staszkówka Jelna. Raz sensacyjnie zawędrowała z tym klubem do półfinału Pucharu Polski (w którym zresztą nie zagrała przez uraz). Na co dzień był to jednak poziom połowy tabeli pierwszej ligi. Dla zobrazowania: różnica klas między pierwszą ligą a Ekstraligą jest na tyle duża, że beniaminkowie nawet po zdominowaniu drugiego szczebla najczęściej albo natychmiast spadają, albo utrzymują się będąc tuż "nad kreską". Pierwszą ligę od reprezentacji dzielą lata świetlne.

I choć kolejne sezony mijały, Tomasiak pozostawała w tym samym miejscu. Bynajmniej nie ze względu na brak ofert. Trudno znaleźć ekstraligowy klub, który by o nią nie zabiegał. – Miałam problemy mentalne. Problemy ze sobą. Dostawałam bardzo dużo propozycji z Ekstraligi, ale strefa mentalna mnie nie puszczała. Nie pozwalała zrobić kolejnego kroku. Próbowałam z tym walczyć. Przepłakałam parę nocy. W końcu zaczęłam współpracować z odpowiednimi ludźmi i to wszystko poprawiać – wyjaśniła sama zainteresowana w kwietniowej rozmowie z TVPSPORT.PL.

– Bałam się, że gdy zmienię klub, to zgasnę i okaże się, że wcale nie jestem tak dobra, jak się wszystkim wydawało. Że spotka mnie hejt, siądę na ławce i przez dwa lata nie powącham trawy. W Jelnej robiłam to, co kocham i byłam w tym dobra. Czułam się komfortowo – precyzowała. W końcu jednak odważyła się. Przed rundą wiosenną, pod koniec stycznia, przeszła do Górnika Łęczna.

Oficjalnie: skład reprezentacji Polski na Euro 2025

Czytaj też

Oficjalnie: skład reprezentacji Polski na Euro 2025

Tomasiak: początki były bardzo trudne, ale dostałam od dziewczyn wsparcie [WIDEO]

Tomasiak: początki były bardzo trudne, ale dostałam od dziewczyn wsparcie [WIDEO]

I nie zgasła, a przeciwnie, zaczęła błyszczeć jeszcze wyraźniej. Szybko zyskała miejsce w podstawowej "jedenastce" klubu z Lubelszczyzny. Zaczęła masowo asystować przy bramkach. Stała się nieodłącznym elementem drużyny, która na wiosnę była jedną z dwóch najlepszych w kraju (Górnik zakończył rundę z bilansem 10-0-1, tak samo jak GKS Katowice). I dorobiła się kolejnego powołania.

Gdy przyjeżdżała na kadrę w kwietniu pojawiały się jeszcze pytania: czy nie za szybko. Ona sama przyznawała zresztą, że nawet jeśli spodziewała się zaproszenia do reprezentacji, to już po mistrzostwach Europy. Tymczasem od razu... znalazła się w pierwszym składzie. Rozegrała 45 minut w meczu Ligi Narodów z Bośnią i Hercegowiną w Gdańsku. Na wyjeździe weszła na końcówkę. I o ile wtedy nie zagrała wyjątkowo dobrze, w następnych meczach była już jedną z kluczowych piłkarek na boisku. Gol z Irlandią Północną, dwa gole i asysta z Rumunią – to dorobek, który pchnął ją do grona "niemal-pewniaczek" do składu na Euro.

I tak się stało. Piłkarka, która zaledwie pół roku wcześniej była pierwszoligową, poleci z reprezentacją Polski do Szwajcarii. Weźmie udział w historycznym turnieju.

Pozwólmy jej kochać piłkę, nie mikrofon

Gdy mieliśmy okazję rozmawiać w kwietniu, zapytałem Tomasiak, czy wierzy w siebie. – To zależy kiedy. Poza boiskiem niekoniecznie. Bywa różnie. Ale na boisku czuję się pewnie. Szczególnie, kiedy drużyna mnie wspiera i daje mi dobre komunikaty – odpowiedziała. Na zagadnienie o ewentualny transfer za granicę mówiła natomiast: – Moja strefa mentalna jest najważniejsza. Muszę mieć ją na uwadze. Kiedy uznam, że jestem gotowa, też będę chciała spróbować wyjazdu. Po wejściu w nowe środowisko, potrzebuję jednak trochę czasu. Chcę być akceptowana taką, jaka jestem.

Te słowa chodziły mi po głowie, gdy po przecież doskonałym dla siebie meczu z Rumunią mijała zgromadzonych w strefie mieszanej dziennikarzy bez słowa. Przemknęła przed mikrofonami nie jak duch, a tak, jakbyśmy my byli dla niej duchami. W takich sytuacjach zwykle pierwsza uaktywnia się myśl: "olała nas". A później przychodzi refleksja, że ta dziewczyna nie pisała się na bycie gwiazdą. Nie występuje czy to w klubie, czy reprezentacji ani dla sławy, ani dla pieniędzy, ani dla żadnych ludzi wokół. Robi to, bo po prostu kocha grać w piłkę.

Być może przy wzrastającym wciąż zainteresowaniu, obyciu z tym wszystkim, coś się zmieni i Tomasiak zacznie udzielać kwiecistych wywiadów. Ale pewnie nie. I nie musi. To nie sztuka retoryki, a gry w piłkę. 23-latkę z trudem udało się "wyciągnąć" do Ekstraligi, "uratować" dla reprezentacji. Cieszmy się tym. I pozwólmy jej kochać piłkę, nie mikrofon. Zaakceptujmy taką, jaką jest. Szczególnie, że wiemy już przecież, że w komfortowych dla siebie warunkach jest w stanie dać nam sporo radości. Oby także na Euro.

Polska – Rumunia. Liga Narodów kobiet [SKRÓT]