Od Górskiego do Probierza. Trenerzy na eksport

Na liście SPORT.TVP.PL znalazło się ośmiu trenerów, którzy szukali szczęścia w klubach zagranicznych – od legendarnego Kazimierza Górskiego do Michała Probierza. Większość z nich najpierw pracowała w Polsce, a dopiero potem wyjeżdżała za granicę. Wyjątkiem byli Franciszek Smuda i Henryk Kasperczak. Oni zaczynali odpowiednio – w Niemczech i we Francji. Z kolei Piotr Nowak od kilku lat z powodzeniem prowadzi drużyny w Stanach Zjednoczonych. Na razie do Polski się nie wybiera. Jednak najczęściej wybieranym kierunkiem była Grecja, a następnie Cypr. Oto słynni polscy trenerzy, ich sukcesy i porażki poza granicami kraju.

Kazimierz Górski

Najlepszy polski trener w historii. Po sukcesach z drużyną narodową zdecydował się na wyjazd do Grecji. Tam prowadził aż cztery kluby. Zaczął w 1977 roku od Panathinaikosu, z którym już w drugim roku pracy zdobył mistrzostwo. Następnie trafił do AGS Kastoria.

W kolejnym sezonie znalazł się w Olympiakosie, gdzie wywalczył dwa tytuły. Ostatnim jego greckim klubem był Ethnikos Pireus. Tam też w 1985 roku zakończył karierę trenerską.

Jacek Gmoch

Za granicą spędził wiele lat. Zasłynął w szczególności w Grecji, gdzie jest już trenerską legendą. Został wybrany nawet jednym z pięciu najwybitniejszych trenerów w tym kraju. Gmocha wybrano także najlepszym szkoleniowcem lat 80-tych.

Jednak swoją przygodę na obczyźnie zaczął w 1979 roku w Norwegii, w klubie Skeid Oslo. Po roku przeniósł się do Gianniny, gdzie uratował miejscowy zespół od spadku. Potem prowadził jeszcze Apollon Ateny, AE Laria, aż w końcu trafił do Panathinaikosu. Z Koniczynkami odnosił największe sukcesy – mistrzostwo, wicemistrzostwo, krajowy puchar i półfinał Ligi Mistrzów. To wszystko w ciągu zaledwie dwóch lat.

Lista kolejnych greckich klubów, które prowadził jest długa. Trenował AEK Ateny (wicemistrzostwo), po raz kolejny Larisę (mistrzostwo), Olympiakosie Pireus (wicemistrzostwo), Aris Saloniki, APOEL Nikozja (mistrzostwo Cypru), Athinaikos Ateny, Ethnikos Pireus, Ionikos Pireus, Kalamatę i Panionos Ateny. Jego zagraniczne wojaże zakończyły się w 1993 roku.

Niespodziewanie jednak wrócił do Panathinaikosu w 2010 roku, ale tylko na chwilę, jako tymczasowy trener.

Henryk Kasperczak

Karierę trenerską zaczynał w 1979 roku we francuskim Metz i zdobył z tym klubem Puchar Francji. We Francji pracował jako szkoleniowiec do 1993 roku.

Następnie został selekcjonerem reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej i zajął z tym zespołem trzecie miejsce w Pucharze Narodów Afryki w 1994 roku. Później prowadził reprezentację Tunezji. Z drużyną uczestniczył w IO w Atlancie, a także MŚ w 1998 roku. W 1996 roku zajął z reprezentacją Tunezji drugie miejsce w PNA.

Później prowadził jeszcze Maroko, Mali i Senegal. Od 17 listopada 2010 roku do 18 marca 2011 roku pełnił funkcję pierwszego trenera greckiego klubu AO Kavala.

Franciszek Smuda

Podobnie jak Kasperczak wybrał trochę inną drogę niż poprzednicy. Najpierw zaczynał od trenowania zagranicznych klubów (1983 rok), w dopiero później trafił do Polski. Pierwsze drużyny, które były pod jego wodzą, to zespoły z niższych lig niemieckich, ale nie osiągnął z nimi wielkich sukcesów.

Pod koniec lat osiemdziesiątych wyjechał do Turcji. W tym samym czasie pracę znalazło tam wielu szkoleniowców z RFN, którzy przenosili niemiecką myśl trenerską na tamtejszy grunt. Smuda spędził w Turcji cztery lata, trenując Altay Izmir i Konyaspor. W 1993 wrócił do Polski.

Po 11 latach wyjechał na Cypr i prowadził Omonię Nikozja. Jednak na tym klubie zakończyła się jego zagraniczna przygoda. Prowadził drużynę w zaledwie czterech meczach Pucharu UEFA oraz w dwóch spotkaniach ligowych. Twierdził, że sam odszedł, lecz zarząd klubu przyznał, że został zwolniony.

Jerzy Engel

Cypryjskie słońce skusiło Jerzego Engela do pracy na wyspie Afrodyty, gdzie wyjechał w 1988 roku. Prowadził tam aż cztery kluby – kolejno Apollon Limassol (wicemistrzostwo), APOP Pafos, Nea Salamina oraz Aris Limassol.

Do Polski wrócił w 1997 roku, ale po ośmiu latach zdecydował się jeszcze raz wyjechać na Cypr, gdzie objął APOEL Nikozja. Sprowadził tam bramkarza Andrzeja Krzyształowicza oraz obrońcę Jarosława Popielę. Sezon 2005/06 zakończył się zdobyciem Pucharu Cypru.

Janusz Wójcik

W przerwie zimowej sezonu 1993/94 Wójcik wyjechał z kraju. Podjął pracę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie prowadził reprezentację olimpijską oraz klubowe drużyny Kworfakkan i Al-Khallej.

W 2001 roku trafił na Cypr, a dokładnie do Anorthosisu Famagusta. Do klubu sprowadził aż czterech Polaków, swoich dobrych znajomych: Wojciecha Kowalczyka, Sławomira Majaka, Radosława Michalskiego oraz Mariusza Piekarskiego. Zbyt długo nie popracował, bowiem już w trakcie sezonu został zwolniony.

Wójcik zaliczył jeszcze epizod z reprezentacją Syrii. Wrócił na chwilę do Polski, a w 2010 roku objął zespół z Omanu – Al Nahda.

Piotr Nowak

Po zakończeniu piłkarskiej kariery zdecydował się na pracę jako trener.  W latach 2004-2006 prowadził zespół D.C. United, zdobywając z nim w pierwszym sezonie pracy szkoleniowej tytuł mistrza kraju.

Od roku 2007 do 28 maja 2009 był asystentem trenerów amerykańskich drużyn narodowych: seniorskiej oraz młodzieżowej do lat 23. Od 29 maja 2009 jest głównym trenerem i wiceprezesem ds. operacyjnych nowego klubu w Major League Soccer – Philadelphia Union.

Był także kandydatem do objęcia reprezentacji Polski.

Michał Probierz

Dla Probierza praca za granicą to zupełna nowość. Wcześniej nie miał okazji, aby wyjechać z Polski. Z oferty Arisu skorzystał bez zastanowienia. Z nieoficjalnych informacji wynika, że będzie zarabiał około 300 tys. euro netto za sezon.

Polski trener został od razu rzucony na głęboką wodę. W debiucie musiał zmierzyć się z występującym w Lidze Mistrzów Olympiakosem Pireus. Aris przegrał u siebie 2:3, ale wstydu nie przyniósł.



Czytaj również: Nieudany debiut Probierza. Aris pokonany