Co wiemy po turnieju w Hiszpanii? Bez Kudłacz też można

Od samego początku zgrupowania w Pruszkowie w zajęciach uczestniczyło zaledwie 18 zawodniczek. Trzon kadry Krowickiego nie był zatem tajemnicą, jednak na kilku pozycjach rywalizacja o miejsce w składzie na Euro trwała do ostatniego dnia turnieju w Eldzie. W Hiszpanii biało-czerwone zamierzyły się kolejno z Japonią, Argentyną i Hiszpanią. Dwa pierwsze mecze rozstrzygnęły na swoją korzyść. W niedzielę uległy natomiast gospodyniom.

We wszystkich trzech spotkaniach Polki zanotowały lepsze i gorsze fragmenty gry. Na niespełna tydzień przed startem mistrzostw doskonale widać, z jakimi problemami boryka się trener Krowicki, ale też jakie asy ma rękawie.

Okręt musi płynąć naprzód. Nawet bez kapitana

Walka z kontuzją i upływającym czasem zakończyła się porażką. Karolina Kudłacz-Gloc nie pomoże koleżankom podczas ME. – Jest mi smutno, ale rozsądek wziął górę. W moim stanie występ w ME byłby zbyt dużym ryzykiem – powiedziała 31-letnia rozgrywająca, która od dłuższego czasu zmaga się z urazem pleców.

Brak kapitan reprezentacji i jednej z najlepszych szczypiornistek świata na swojej pozycji to dla kadry prawdziwy dramat. Koszmar..., którego jednak należało się spodziewać. Turniej w Szwecji będzie bowiem kolejnym, w którym Polki wystąpią beż jednej z liderek. W ostatnich latach to wręcz niewytłumaczalne fatum. Przed ME 2014 wypadła Kinga Achruk, rok później mistrzostwa świata w telewizji oglądała Alina Wojtas, a w kwalifikacjach do igrzysk w Rio nie mogła zagrać Iwona Niedźwiedź.

Wiadomo, że zastąpienie Kudłacz jest właściwie niemożliwe. Jakoś jednak kadra musi sobie z tym poradzić. Opaskę kapitańska przejęła Kinga Achruk. To ona będzie "mózgiem" reprezentacji Krowickiego. W miejsce "Kudi" dodatkowe powołanie już na początku zgrupowania otrzymała, pierwotnie tylko rezerwowa, Marta Gęga.

I to właśnie rozgrywająca Selgrosu Lublin najlepiej wykorzystała szansę, jaką były spotkania z Japonią, Argentyną i Hiszpanią. Chętnie brała na siebie ciężar gry w ataku, walczyła odważnie, bez kompleksów. Widać było, że w każdej kolejnej akcji chce udowodnić trenerowi, że powinna pojechać do Szwecji. Została królową strzelczyń turnieju w Eldzie i śmiało może mówić, że powołanie zawdzięcza nie tylko kontuzji Kudłacz, lecz swojej świetnej pracy pod okiem selekcjonera.

Kto postraszy z drugiej linii?

Gęga stworzy na lewym rozegraniu duet z powracającą do reprezentacji Aliną Wojtas. O obsadę na tej pozycji kibice mogą być spokojni. Na środku rządzić będzie wspomniana Achruk, którą wesprze Emilia Galińska. Młoda zawodniczka Neckarsulmernie (Niemcy) nie gwarantuje oczywiście takiego poziomu jak Kudłacz-Gloc. Turniej w Hiszpanii pokazał jednak, że Galińska bardzo dojrzała. Doskonale rozumie odpowiedzialność, jaka wiąże się z grą na środku drugiej linii. Wydaje się, że podczas zgrupowania zapracowała na zaufanie trenera i koleżanką. Kiedy podczas ME będzie dawała odpocząć Achruk, gra polskiego zespołu nie powinna tracić na jakości.

Gorzej sytuacja wygląda na prawej "połówce". O ile Monika Kobylińska to ścisła światowa czołówka na tej pozycji, o tyle ze zmienniczką będzie ciężko. Selekcjoner stawia na młodzież, szuka optymalnych rozwiązań. Takim mogłaby być Aleksandra Zych, która ma już doświadczenie w drużynie narodowej. Z gry w Szwecji wykluczyła ją jednak kontuzja. W ogłoszonej w poniedziałek "szesnastce" znalazło się miejsce dla Natalii Nosek oraz Ewy Andrzejewskiej i to one będą pojawiać się na parkiecie, kiedy Kobylińska będzie chciała złapać oddech.

Skrzydła lepsze niż u Rasmussena!

W meczach z Japonią i Argentyną Polki dobrze prezentowały się w kilku elementach. Na plus zaliczyć można szybkie wznowienia po stracie bramki, niezłe rozgrywanie akcji w przewadze i zadowalającą skuteczność z kontrataków. Ogromna w tym zasługa skrzydłowych i ich współpracy z resztą zespołu.

A to właśnie skrzydła były największym problemem i piętą achillesową tak chwalonej kadry Kima Rasmussena. Duńczyk nie poradził sobie z kłopotem. Krytykowany był za kontrowersyjne powołania dla Karoliny Zalewskiej. Słabo na mistrzostwach świata wypadła młoda Aneta Łabuda. Do kadry na przemian wracały i wypadały z niej Katarzyna Kołodziejska i Agnieszka Jochymek.

Krowicki tymczasem stworzył ciekawą mieszankę doświadczenia z młodością, która w Hiszpanii wypadła bardzo dobrze. Pomimo odmładzania reprezentacji, powołania otrzymały Agnieszka Kowalska (bardziej znana pod panieńskim nazwiskiem Kocela) oraz Kinga Grzyb. Obie jednak nie mogą być pewne miejsca w wyjściowej "siódemce". W meczach z Japonią i Argentyną znakomite fragmenty zanotowała Katarzyna Janiszewska. Trochę mniej odważnie zagrała Patrycja Królikowska. Ona jednak dobrze wypadła w starciu z najtrudniejszym rywalem, czyli reprezentacją Hiszpanii.

Problemy na kole, kontrowersje w bramce

Podczas turnieju w Hiszpanii największe braki personalne widać było na pozycji obrotowej. To obsada tej pozycji w kontekście mistrzostw Europy może martwić najbardziej. Co prawda Joanna Drabik z Selgrosu Lublin poradzi sobie na pewno. Poza nią w kadrze jest jednak tylko Kamila Szczecina, która pomimo 29 lat nie ma właściwie żadnego doświadczenia międzynarodowego.

Obrotowa Pogoni Szczecin na pewno nie prezentuje poziomu, jaki gwarantowały dwie wielkie nieobecne w kadrze Krowickiego – Patrycja Kulwińska i Monika Stachowska. Pierwsza jest w ciąży. Druga zakończyła reprezentacyjną karierę po nieudanych kwalifikacjach do igrzysk w Rio. To właśnie brak Stachowskiej, która w defensywie od lat prezentowały najwyższy światowy poziom będzie najbardziej odczuwalny podczas Euro.

Najwięcej kontrowersji wzbudziły za to powołania nowego selekcjonera na pozycji bramkarki. Krowicki zrezygnował z Anny Wysokińskiej, nie namówił do gry w kadrze Małgorzaty Gapskiej. Niekwestionowanym numerem jeden jest w tej sytuacji Weronika Gawlik. W Hiszpanii trwała jednak walka o bluzę z numerem dwa.

Trwała w teorii. Wydaje się bowiem, że Krowicki decyzję podjął już wcześniej. W przeciwnym wypadku trudno byłoby uzasadnić jego ostateczną decyzję. Na mistrzostwa Europy pojedzie bowiem Adrianna Płaczek. Co prawda można było się tego spodziewać. Bramkarka Pogoni Szczecin dobrze gra w lidze, świetnie wypadła też podczas turnieju towarzyskiego w Zielonej Górze, który był debiutem Krowickiego w roli selekcjonera.

Sęk w tym, że w Hiszpanii lepiej prezentowała się Weronika Kordowiecka. Różnica na jej korzyść widoczna była szczególnie w meczu z Japonią, w którym obie z Płaczek zagrały po 30 minut.

Podsumowując test w Eldzie i powołania trenera Krowickiego trzeba stwierdzić, że reprezentacja Polski ma problemy, ale też ma mocne strony. Pomimo braku czasu selekcjonerowi udało się zbudować ciekawy zespół. W meczach kontrolnych widać było, że radykalne, lecz jednocześnie rozsądnie odmłodzona kadra może już teraz dobrze funkcjonować.

Co najważniejsze jednak, turniej w Hiszpanii pokazał, że nowy trener zyskał zaufanie szczypiornistek. W obozie biało-czerwonych nie ma już płaczu po Kimie Rasmussenie. Jest budowanie nowej rzeczywistości – z trenerem Krowickim. Może więc nowe będą też wyniki. Bo o ile domeną Duńczyka były mistrzostwa świata (dwukrotnie 4. miejsce), o tyle na dobry wynik w mistrzostwa Europy czekamy od 1998 roku. Wówczas Polki zajęły 5. miejsce – najwyższe w historii.