El. MŚ: ważne mecze Polaków. Kto w najwyższej formie?

Na zgrupowaniu trener Mike Taylor ma do dyspozycji 15 zawodników, choć nie obyło się bez perturbacji. Z powodu konfliktu FIBA z Euroligą w Bydgoszczy nie stawił się kapitan drużyny Adam Waczyński. Jego klub Unicaja Malaga w piątek będzie rywalizować w Eurolidze.

Powołany został też A.J. Slaughter, ale nie puścił go francuski zespół ASVEL. W meczach z Węgrami i Litwą nie zagra też Adam Hrycaniuk. Zawodnik podjął decyzję o odpuszczeniu meczów drużyny narodowej po rozmowie z selekcjonerem.

Pod nieobecność przede wszystkim Slaughtera, awaryjnie powołany został Kamil Łączyński, który będzie miał za zadanie odciążyć Łukasza Koszarka na rozegraniu.

Wrześniowy EuroBasket zakończył się dla biało-czerwonych wielkim rozczarowaniem i najlepiej do niego nie wracać. Skupiamy się na tym co tu i teraz. Zatem kto najlepiej spisuje się od początku sezonu klubowego? A kto ma jeszcze trochę do poprawy? Zapraszamy na przegląd kadry na listopadowe mecze eliminacji MŚ.

Łukasz Koszarek (Stelmet BC Zielona Góra)
Można odnieść wrażenie, że weteran w kadrze nie doszedł jeszcze do siebie po mistrzostwach Europy. Doświadczony rozgrywający był w ostatnich latach bardzo eksploatowany, co odbija się na jego dyspozycji. Średnio notuje 7,7 pkt i 5,4 asysty. Gra mistrzów Polski i jego samego nie jest jeszcze na najwyższym poziomie.

Kamil Łączyński (Anwil Włocławek)
28-letni rozgrywający wraca do kadry po ponad dwóch latach. Spodziewano się, że dostanie szansę wcześniej, bo rozgrywa kolejny dobry sezon w Anwilu, ale długo nie znajdował uznania w oczach trenera kadry. Jego statystyki są porównywalne do tych Koszarka (7,3 pkt i 5,9 as.), ale imponuje dojrzałością i prowadzeniem gry włocławian, którzy grają najlepiej w PLK na początku sezonu. Dwa najbliższe mecze to szansa, na którą czekał.

Filip Matczak (Stelmet BC Zielona Góra)
Trener Artur Gronek zapowiadał, że będzie częściej stawiał na Matczaka w tym sezonie. Problem w tym, że 24-letni obrońca spisuje się zdecydowanie poniżej oczekiwań. W ostatnich dwóch meczach nie zdobył nawet punktu... Jego obecność w dwunastce będzie dużą niespodzianką.

Mateusz Ponitka (Iberostar Teneryfa, Hiszpania)
Na EuroBaskecie musiał z konieczności rozgrywać, dlatego nie dał drużynie tyle, ile mógł. Teraz jednak rozgrywających nie brakuje i liczymy, że starszy z braci będzie liderem drużyny narodowej. Bo w klubie zaadoptował się bardzo szybko i pod względem statystyk jest jednym z najlepszych w hiszpańskiej ACB. Średnio notuje 14,8 pkt i 6,0 zbiórki. W tej chwili to nasz najlepszy zawodnik w kadrze.

Marcel Ponitka (Asseco Gdynia)
Młodszy brat Mateusza jest ważnym rezerwowym w zespole z Trójmiasta. Trener Przemysław Frasunkiewicz chce zrobić z niego rozgrywającego, ale na razie nie ma szans rywalizować na tej pozycji z doświadczonym Krzysztofem Szubargą. 2,5 asysty w meczu to zdecydowanie za mało na klasyczną "jedynkę". Wygląda na to, że Marcel najlepiej czuje się w roli rzucającego obrońcy. Średnio zdobywa 10,6 pkt.

Przemysław Zamojski (Stelmet BC Zielona Góra)
Poniżej pewnego poziomu nie zejdzie, ale na początku sezonu nie błyszczy. W PLK notuje 10,6 pkt i 5,1 zbiórki w meczu. Brakuje jednak jego dobrej gry w Lidze Mistrzów.

Jarosław Zyskowski (Anwil Włocławek)
Powołanie "Zyzia" było dużym zaskoczeniem. Transfer z Rosy Radom do Anwilu dobrze mu zrobił, jest drugim strzelcem zespołu (12,1 pkt). Imponuje zwłaszcza skutecznością rzutów za trzy (57 proc.), ale czy to już poziom reprezentacji? Mamy nadzieję, że tak.

Karol Gruszecki (Polski Cukier Toruń)
W Zielonej Górze był jednym z wielu, w Toruniu jest liderem co się zowie. Ta rola zdecydowanie mu odpowiada. 13,7 pkt, 5,3 zbiórki, 3,2 asysty i 1,4 przechwytu, 52 proc. rzutów z gry – te statystyki robią wrażenie.

Michał Sokołowski (Rosa Radom)
"Sokół", w przeciwieństwie do Gruszeckiego, wydaje się być przemęczony. Inna sprawa, że trener Wojciech Kamiński dużo od niego wymaga, ale to akurat dziwić nie może. Pod nieobecność kontuzjowanego Daniela Szymkiewicza, Sokołowski bierze na siebie nawet ciężar rozegrania. 9,3 pkt i 6 zbiórki to wynik nie najgorszy. Gorzej, że nie wywiązuje się z roli lidera, zwłaszcza w Lidze Mistrzów.

Aaron Cel (Polski Cukier Toruń)
Trener torunian Dejan Mihevć bardzo dobrze wykorzystuje atuty Cela. Podkoszowy radzi sobie na deskach (7,4 zbiórki), punktuje (11,9) i gra z dobrą skutecznością (52 procent). Miał dobre momenty na EuroBaskecie. Oby takich najwięcej w meczach z Węgrami i Litwą.

Tomasz Gielo (Joventut Badalona, Hiszpania)
Na turnieju w Helsinkach pokazał, że ma potencjał i potwierdza to na początku sezonu w ACB. Dobra skuteczność za trzy punkty (48,6 proc.), średnio zdobywa 11,6 pkt., a w ostatnich spotkaniach był wiodącą postacią zespołu.

Damian Kulig (Banvit B.K., Turcja)
W klubie wchodzi za Gaspera Vidmara, ale nie przeszkadza mu to być jednym z czołowych strzelców. Notuje średnio 11,1 pkt oraz 4,1 zbiórki. W ostatnim meczu przed zgrupowaniem, przeciwko Muratbey Usak, zdobył 23 punkty.

Przemysław Karnowski (MoraBanc Andorra, Hiszpania)
Nierówna forma "Big Mamby". Potrafi być liderem i zdobywać ponad 15 punktów, a zdarzają się mecze, że jest bardzo nieskuteczny. W ACB średnio 7,9 pkt i 2,6 zbiórki. Lepiej mu idzie w Eurocup – 9,3 pkt i 3,7 zb.

Jakub Wojciechowski (Betaland Capo d'Orlando, Włochy)
W Lidze Mistrzów gra lepiej niż w Serie A. W lidze średnio 7 pkt i 5,4 zbiórki, w pucharach – 10,9 pkt i 4,3 zbiórki. Ma już 27 lat i raczej czołową postacią drużyny narodowej już nie będzie.

Aleksander Balcerowski (Herbalife Gran Canaria, Hiszpania)
18-letni środkowy przyjechał na zgrupowanie po naukę. Na razie gra w czwartoligowych rezerwach, a ostatnio załapał się nawet do kadry meczowej w ACB. Wielki talent, który trzeba oszlifować. Jednak najbliższe mecze obejrzy pewnie z trybun.

Z wymienionej piętnastki trener Taylor wybierze dwunastu zawodników do rotacji w meczu.