Nauka polskiego i czytanie książek o... komunikacji. "Wolne" Nikoli Grbicia

"Nie będę się zastanawiać, czy mam się uśmiechnąć, by ktoś mnie chciał powołać"

Czytaj też

"Nie będę się zastanawiać, czy mam się uśmiechnąć, by ktoś mnie chciał powołać"

Sara Kalisz, TVPSPORT.PL: – W poprzednich sezonach był pan dość zajętym człowiekiem w okresie klubowym. Teraz, gdy pracuje pan tylko w kadrze, zdarza się panu nudzić?
Nikola Grbić: – Nie nudzę się. Nie mam tendencji do robienia niczego. Od czasu do czasu trzeba pozwolić sobie na lenistwo i tego potrzebowałem. Nie zmienia to faktu, że od chwili, kiedy wróciłem z Polski, moi synowie zaczęli chodzić do szkoły, co wiąże się z tym, że wstajemy o 6:30 każdego dnia, by przygotować im śniadanie i zawieźć do szkoły, a później odebrać i dostarczyć na treningi. Jestem więc dość zajęty (śmiech).

Kiedy mam wolne chwile, oglądam mecze, rozmawiam ze sztabem szkoleniowym czy z Sebastianem Świderskim o kalendarzu na przyszły rok, bo najwcześniej jak to możliwe chciałbym rozpocząć przygotowania. Nawet jeśli nie wiemy, gdzie konkretnie będziemy grać w grupie w Lidze Narodów, nic się nie zmienia. Wciąż możemy wiele zaplanować. Zaczynam więc organizować mniej więcej to, co należy umieścić spisie rzeczy do zrobienia w lato – mecze towarzyskie, koniec PlusLigi i tak dalej.

Dodatkowo czytam książki, oglądam sport włoski i polski. Tym mniej więcej się zajmuję.

– Co pan czyta?
– Sięgnąłem po kilka książek na temat komunikacji, gdyż niekiedy jest ona moim problemem. Staram się dowiedzieć, jak być bardziej klarowny w rozmowach z ludźmi, by rozmówcy rozumieli to, co chce im przekazać. W grudniu wybieram się na konwencję do Stanów Zjednoczonych. Przedstawię tam prezentację, którą obecnie przygotowuję. W styczniu będę miał kolejną, ale tym razem we Francji. Nie mam wiele czasu na nudę.

– Był pan na Superpucharze w Polsce. To obowiązek czy pana wybór, bo chce pan raz na jakiś czas oglądać mecze kadrowiczów na żywo?
– Nie mam obowiązku przykładowo raz na miesiąc przyjeżdżać do Polski. Żeby jednak wykonywać pracę lepiej, dobrze jest przyjeżdżać od czasu do czasu, by zobaczyć się z chłopakami i z nimi osobiście porozmawiać. Poza tym statystyk podsyła mi występy zawodników, którzy mogą być dla nas interesujący w kontekście kolejnego lata. Rzecz jasna obserwuję też postępy siatkarzy, którzy już są w kadrze. Teraz mam na to czas. Kiedy pracowałem w klubie, nie mogłem tego robić. Obecnie mogę wypocząć, naładować baterie, popracować nad sobą, nauką języka polskiego i nad kolejnym sezonem.

– Co pan umie powiedzieć po polsku?
– Współpracuję z chłopakiem z Polski, ale jest on dość zajęty (śmiech). Do tej pory mieliśmy jedną lekcję. Zacząłem jednak dopiero w poprzednim tygodniu, a na ten mam już zarezerowane kolejne trzy terminy. W czasie, kiedy nie mamy zajęć, podsyła mi rzeczy do czytania.

Uważam, że nauka języka jest ważna w kontekście wspomnianej komunikacji. Jeśli chcę być konkretny, a moje pomysły jasne, to ważne, by rozmówcy mnie rozumieli. Jeśli zacznę mówić po polsku, a nie będę robił tego płynnie, może stać się to powodem do żartów, ludzie mogą przestać mnie traktować poważnie. Ważne jest więc dla mnie to, bym mówił dobrze zanim przystąpię do komunikacji w waszym języku podczas treningów. Co jest jeszcze pewne, kiedy zacznę mówić po polsku, wywiady ze mną będą znacznie krótsze (śmiech).

– Kiedy planuje pan znów przylecieć do Polski?
– Pod koniec listopada mam mieć prezentację dla Ministerstwa Sportu. Moją rolą jest przedstawienie drogi do Paryża. Muszę wyszczególnić, jakie wyzwania są przed nami, w których turniejach będziemy grać. Dzień przed lub po udam się pewnie na treningi niektórych z reprezentantów, porozmawiam z nimi. Taki mam plan.

– Powiedział pan, że ogląda pan mecze PlusLigi. Czy ktoś zrobił na panu szczególne wrażenie?
– Jest jeden chłopak z Nysy, przyjmujący. Jest młody i ma ponad dwa metry. Gra bardzo dobrze mimo że jego zespół przegrał ostatni mecz. Nie obiecuję, że będzie na liście powołanych, ale na pewno sportowo jest interesujący.

– Michał Gierżot.
– Tak, to on.

"Nie będę się zastanawiać, czy mam się uśmiechnąć, by ktoś mnie chciał powołać"

Czytaj też

"Nie będę się zastanawiać, czy mam się uśmiechnąć, by ktoś mnie chciał powołać"

Trener Polek: jest mi przykro, mogliśmy grać o medal

Czytaj też

Trener Polek: jest mi przykro, mogliśmy grać o medal

– Co sądzi pan o tym, że drużynę zbuduje w dużej części z reprezentantów PlusLigi, która w tym sezonie grana jest na szesnaście zespołów? Dodatkowo dojdzie jeden turniej, na który będzie trzeba się przygotować, czyli kwalifikacyjny do igrzysk olimpijskich w Paryżu.
– Cały czas o tym rozmawiamy. Na koniec wszystko pozostaje jednak takie samo. Narzekamy na to, ile zawodnicy muszą grać, rozrastają się rozgrywki krajowe, europejskie puchary zawsze pojawiają się w kalendarzu, dochodzą do tego kolejne turnieje międzynarodowe, kwalifikacje... Za każdym razem jest tego coraz więcej i za każdym razem jest się zobligowanym do gry najmocniejszym zespołem, by najlepsi zawodnicy byli na boisku. To dla nich wyczerpujące.

Szczerze? Widząc wyniki niektórych meczów wydawało mi się, że ich jakość spadła w stosunku do tego, co było wcześniej. Nie wiem, na ile jest to dobre dla siatkówki. Może lepiej postawić na mniej drużyn niż na więcej meczów? Dzięki temu jest szansa, że wzrośnie jakość. Kiedy gra się w lidze szesnastozespołowej, dodatkowo każdy mecz jest u siebie i na wyjeździe, a do tego dochodzi faza play-off, sezon robi się baaardzo długi.

Wydaje mi się, że powinna być organizacja lub po prostu ktoś dedykowany, kto koordynowałby FIVB, CEV i poszczególne krajowe federacje w odniesieniu do mistrzostw. W piłce nożnej czy NBA są stosowne regulacje, dzięki którym zawodnicy mogą wypocząć i dojść do siebie po zawodach. Na ten moment jednak możemy o tym rozmawiać, a i tak niewiele się zmienia.

– Olimpijskie kwalifikacje w przyszłym sezonie to priorytet względem pozostałych gier, prawda?
– Jeśli zapisalibyśmy to w formie listy, to jednym z najbardziej liczących się turniejów jest... Liga Narodów. Dlaczego? Żeby utrzymać wysoką pozycję w rankingu FIVB i dostać łatwiejszego rywala w kwalifikacjach, trzeba dobrze wypaść w VNL. Niezależnie od tego, z kim przegramy, stracimy punkty. Nie możemy więc pozwolić sobie na porażki.

Jednocześnie, żeby dobrze zaprezentować się w kwalifikacjach, należy użyć mistrzostw Europy, by podnieść poziom gry. Nie można przejść obojętnie obok tego turnieju. Dwa tygodnie po nim jest przecież walka o Paryż. Każde zawody są więc ważne. Całe szczęście, że mamy tak wielu graczy, którzy mogą grać i utrzymywać wysoki poziom. Nie powinniśmy mieć problemu, by zorganizować wakacje tak, by na kwalifikacje dojechać w najlepszej dyspozycji.

Trener Polek: jest mi przykro, mogliśmy grać o medal

Czytaj też

Trener Polek: jest mi przykro, mogliśmy grać o medal