Marketa Vondrousova pierwszą w historii nierozstawioną mistrzynią Wimbledonu

👉JABEUR LEPSZA OD SABALENKI W PÓŁFINALE WIMBLEDONU. TO ZNAKOMITY WYNIK DLA IGI ŚWIĄTEK

Ojciec Alcaraza sfilmował trening Djokovicia? "Nie byłbym tym zaskoczony"

Czytaj też

Ojciec Alcaraza sfilmował trening Djokovicia? "Nie byłbym tym zaskoczony"

Przed czwartkowym półfinałem z Eliną Switoliną więcej mówiło się o rywalce i to nie tylko ze względu na kontekst polityczny, w końcu to reprezentantka napadniętej przez Rosję Ukrainy. Pogromczyni Igi Świątek miała za sobą długą przerwę – z powodu ciąży i porodu nie grała niemal rok, a na korty wróciła raptem trzy miesiące temu.

Z powodu niskiego rankingu (76. miejsce) musiałaby grać w kwalifikacjach do Wimbledonu, jednak organizatorzy przyznali jej dziką kartę. Niewiele wyżej notowana byłe jednak i Vondrusova, bo na 42. pozycji.

Oczywiście, miejsce w rankingu pozwalało Czeszce na bezpośredni udział w turnieju głównym, ale to tyle. Oprócz pierwszej rundy i starcia ze Switoliną w pozostałych spotkaniach musiała mierzyć się z zawodniczkami rozstawionymi. Poradziła sobie znakomicie, bo w całym turnieju przegrała tylko dwa sety, choć... wcale nie zbudowało to w niej wielkiej pewności siebie.

– Byłam szalenie zdenerwowana – przyznała 24-latka po meczu z Ukrainką. Po ostatniej piłce uklękła na linii końcowej i schowała głowę w dłoniach. – Prawdę mówiąc to denerwowałam się przez cały mecz – doprecyzowała.

Pół roku bez grania

Dzięki niej stała się pierwszą tenisistką ery open, która jako nierozstawiona doszła do meczu tytuł na Wimbledonie. W finale ustanowiła już rekord absolutny, zostając pierwszą w historii nierozstawioną triumfatorką Wimbledonu. A przecież i Vondrousova ma za sobą długą przerwę. Z powodu operacji nadgarstka straciła pół 2022 roku.

Nadgarstka lewej dłoni, a więc tej, wiodącej, którą gra forhendem i posyła nim choćby jedne z najlepszych na świecie dropszoty. – W zeszłym roku straciłam sześć miesięcy. Nigdy nie wiesz, czy dasz radę wrócić na ten poziom – przyznała przed finałowym meczem.

Wrócić, ponieważ już raz w finale turnieju wielkoszlemowego grała. W 2019 roku, jeszcze jako nastolatka, doszła do finału French Open, w którym musiała uznać wyższość rządzącej wtedy na świecie Ashleigh Barty. Również dokonała tej sztuki jako nierozstawiona, tyle że w ostatnich latach to bardziej reguła niż wyjątek.

Dość powiedzieć, że od tego czasu tylko raz zdarzyło się, że w finale na kortach im. Rolanda Garrosa nie zagrała zawodniczka nierozstawiona. Diametralnie inaczej wygląda to jednak w Wimbledonie. Poprzednio taka sztuka udała się Billie Jean King, ale działo się to w 1963 roku, gdy turnieje wielkoszlemowe nie były otwarte dla wszystkich chętnych. Co więcej, aż do teraz Wimbledonu nie wygrała tenisistka nierozstawiona, a w teorii kiedyś było o to łatwiej – 32 tenisistki rozstawia się dopiero od 2001 roku. Wcześniej w latach 1978-2000 było takich szesnaście, w 1977 dwanaście, a przed nim tylko osiem.

Wreszcie daje radę na trawie

A przecież akurat trawa zdecydowanie nie jest ulubioną nawierzchnią Vondrusovej. We wszystkich pozostałych turniejach wielkoszlemowych dochodziła co najmniej do 4. rundy, a w Londynie po czterech poprzednich udziałach miała bilans... 1-4. W całej dorosłej karierze na takiej nawierzchni? Niewiele lepszy, bo 7-12. Teraz zdecydowanie go poprawiła – na 14-12, a w Wimbledonie na 8-4.

Ojciec Alcaraza sfilmował trening Djokovicia? "Nie byłbym tym zaskoczony"

Czytaj też

Ojciec Alcaraza sfilmował trening Djokovicia? "Nie byłbym tym zaskoczony"

Sobotni mecz z Jabeur był jej drugim w karierze finałem wielkoszlemowym, a pierwszym od dwóch lat jakimkolwiek. Specjalistką od wygrywania decydujących meczów na pewno nie jest, jak dotąd triumfowała tylko w jednym turnieju – w Lugano w 2017 roku, jeszcze jako 17-latka.

Ale też niektórych porażek jako Polacy możemy jej póki co tylko zazdrościć. A dokładnie jednej, tej sprzed dwóch lat, bo było to w finale igrzysk w Tokio. Nie zdobyła złota, ale i srebrny medal olimpijski jest przecież wielkim sukcesem. My wciąż nie doczekaliśmy się jakiegokolwiek, Czesi przez 30 lat od rozpadu Czechosłowacji zdobyli ich worek.

Dzięki wygranej w finale Wimbledonu Vondrousova zaliczy wielki skok w rankingu WTA. W poniedziałek notowana będzie na 10. miejscu, a więc pójdzie do góry aż o 32 pozycje. Oznacza to, że po raz pierwszy w karierze zamelduje się w Top 10. Jeśli tylko zdrowie będzie jej dopisywać, w końcu zeszłoroczna kontuzja nadgarstka była jej najpoważniejszą, ale nie pierwszą, powinna zadomowić się tam na dłużej.

Bo umiejętności techniczne ma niewątpliwie wielkie. Jej firmowe zagrania to skróty i returny, ale umie poradzić sobie z każdą piłką. W sobotnim meczu sprawdziło się w jej przypadku powiedzenie "do trzech razy sztuka", bo tyle ma w karierze w sumie najważniejszych finałów (choć i dla Jabeur był to trzeci – trzeci wielkoszlemowy). Zarazem wyszła na prowadzenie 3:2 w bezpośrednich meczach z Tunezyjką w turniejach głównych. Ta dwa lata temu zwyciężyła w Eastbourne ich pierwsze na trawie. Później "poprawiła jeszcze" na mączce w Stuttgarcie, ale w tym sezonie to Voundrosova ograła ją dwa razy – w Australian Open i w Indian Wells.

Czeszka jako nierozstawiona przed imprezą jest zarazem z automatu najniżej notowaną triumfatorką Wimbledonu w historii. Dotąd tytuł ten należał do Venus Williams. Gdy dokonała tej sztuki w 2007 roku, rozstawiona była z numerem 23., a w rankingu WTA zajmowała 31. miejsce.