17 lis 2023 | Inne

Fechmistrz Tadeusz Pagiński spoczął na cmentarzu w Gdańsku Łostowicach

Tadeusz Pagiński zmarł w wieku 76 lat (fot. PAP)

Tadeusz Pagiński został pochowany w piątek na cmentarzu w Gdańsku Łostowicach. W ostatniej drodze zmarłemu w czwartek 9 listopada w Gdańsku w wieku 76 lat fechmistrzowi towarzyszyli rodzina, przyjaciele, trenerzy, wychowankowie, przedstawiciele Polskiego Związku Szermierki i urzędu miasta.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Polskie "Złotka" znów na podium. Są o krok od igrzysk

Pagiński urodził 12 czerwca 1947 roku w Gdańsku. Od 1963 roku związany był z AZS Gdańsk, w barwach którego startował jako zawodnik, a siedem lat później rozpoczął pracę szkoleniową. Największe sukcesy osiągał w AZS AWF, a następnie w AZS AWFiS.

Przeszedł wszystkie etapy trenerskiego wtajemniczenia – był instruktorem, trenerem, a w 2000 roku PZS nadał mu tytuł fechmistrza. Było to pierwsze tego typu wyróżnienie przyznane przez związek od 1939 roku. Absolwent oliwskiej uczelni, którą ukończył w 1974 roku, kiedy działała jeszcze jako Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego.

W latach 1989-2008 był trenerem kadry olimpijskiej we florecie kobiet, odnosząc wiele sukcesów w mistrzostwach Europy i świata oraz doprowadzając drużynę do srebrnego medalu olimpijskiego w Sydney (2000) i Sylwię Gruchałę do brązu indywidualnie cztery lata później w Atenach.

Jego podopieczne zdobyły ponad 40 medali największych imprez oraz ponad 600 krążków mistrzostw kraju w różnych kategoriach wiekowych, w tym 27-krotnie tytuł drużynowych mistrzyń Polski.

"Świadczy to o jego umiejętnościach i wielkim poświęceniu, które charakteryzowało jego działanie. Europejska Konfederacja Szermiercza będzie pamiętać fechmistrza Tadeusza Pagińskiego jako człowieka, który poświęcił się szkoleniu nie tylko wielkich mistrzów, a także młodych adeptów szermierki, którzy stali się wzorowymi obywatelami wielkiego kraju jakim jest Polska" – napisał w liście prezydent Europejskiej Konfederacji Szermierczej Giorgio Scarso.

Z kolei dyrektor generalny PZS podkreślił, że sport stracił człowieka, który był współtwórcą wszystkich największych, najważniejszych i najcenniejszych sukcesów polskiej szermierki.

– Nie sposób w tak krótkim czasie wyszczególnić wszystkich zasług fechmistrza Pagińskiego, za które został wielokrotnie uhonorowany za strony wielu instytucji i organizacji. Jego największym odznaczeniem był Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski przyznany w 2004 roku przez prezydenta RP – przypomniał Jacek Słupski.

Na pogrzebie pojawiło się wiele jego utytułowanych zawodniczek – poza Gruchałą także Anna Rybicka, Magdalena Mroczkiewicz, Barbara Szewczyk-Wolnicka, Katarzyna Felusiak-Zakrzewska, Agnieszka Szuchnicka-Wąsowicz, Małgorzata Wojtkowiak oraz Izabela i Magdalena Knop.

Nie zabrakło też trenerów – Longina Szmita, Krzysztofa Grzegorka i Arkadiusza Roszaka. W żałobnym orszaku szli znana pływaczka Alicja Pęczak, której córka trenowała szermierkę oraz poseł Jacek Karnowski.

– Były też trochę starsze dziewczyny, które w 1985 roku w Poznaniu wywalczyły pierwszy dla AZS AWF złoty medal w drużynie, czyli Hanie Prusakowska i Tracz, Anna Wojtczak-Sobczak oraz Joanna Stanisławska. Rok później Asia została w Gdańsku w spalonej w 1994 roku Hali Stoczni pierwszą indywidualną mistrzyni kraju z Gdańska – zdradził Ryszard Sobczak. Znakomity florecista zauważył, że fechmistrz Pagiński stworzył swój styl szkolenia.

– Uczył zupełnie inaczej niż wszyscy w kraju. Wsparł go były szablista Stanisław Szymański, który przeszedł do Gdańska z Łącznościowca Szczecin. Muszę przyznać, że kiedy znalazłem się w Gdańsku to ciężko było mi się po warszawskich treningach odnaleźć. Oni uczyli, że przeciwnik to nie jest kiep i też chce cię pokonać. Stosuje różne tricki, coś planuje, a ty musisz go rozszyfrować i przewidzieć, co zamierza zrobić – wyjaśnił Sobczak.

Srebrny i brązowy medalista olimpijski w drużynie przypomniał, że do połowy lat 80. Gdańsk nie odgrywał na szermierczej mapie żadnej roli.

– Powiem więcej – kiedy ćwiczyłem w AZS Warszawa, to wszyscy się z tego ośrodka śmiali, nikt nie traktował go poważnie. I trudno się dziwić, bo przecież w 1978 roku po mistrzostwo okręgu seniorek sięgnęła moja późniejsza małżonka Anna Wojtczak. Liczyła wówczas 15 lat, a starszych zawodniczek nie było. Tadziu jednak wierzył, że to musi się udać i razem ze Staszkiem z niczego zrobili potęgę – stwierdził.

W 2005 roku Pagiński razem z Gruchałą zostali uhonorowani w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie. Był także Hetmanem Wielkim Kapituły Rycerstwa Polskiego oraz Wielkim Fechmistrzem Gdańskiej Szkoły Fechtunku Bractwa św. Jerzego, wskrzeszonej z jego inicjatywy.

– Tadeusz jest jednym z twórców nowoczesnego ruchu rekonstrukcyjnego, powołał również do życia Kapitułę Rycerstwa Polskiego - ogólnopolską organizację, która zrzesza wiele Bractw Rycerskich oraz grup rekonstrukcyjnych. To znakomity organizator i przywódca oraz wspaniały człowiek, który miał nie tylko pasje, ale żył także według określonych zasad. A najważniejsze były trzy: prawda, godność i pokora, które przekazał nam, swoim wychowankom – podkreślił podczas uroczystości pogrzebowych obecny Hetman Wielki Michał Wojtysiak.