Smutek w Berlinie. Lewandowski i zmiennicy nie pomogli reprezentacji Polski

Sędzia nie podyktował rzutu karnego dla Polski. Czy miał rację?

KORESPONDENCJA Z BERLINA

Zmiany Michała Probierza w meczu z Holandią miały istotny wpływ na przebieg gry. Biało-czerwoni w drugiej połowie przebudowali wtedy praktycznie całą drugą linię. W Berlinie było jasne, że roszady selekcjonera również mogą okazać się przełomowe. Tym bardziej, że spotkanie z Austrią na ławce rozpoczął Robert Lewandowski.

Probierz musiał coś zmienić. Plan A został przeczytany przez rywali

Reprezentacja Polski rozpoczęła spotkanie z Austrią przytłumiona. To rywale narzucali tempo i swoje zasady. Biało-czerwoni musieli się bronić, ale w 9. minucie błędy kolejnych zawodników nie zatrzymały rywali, którzy wyszli na prowadzenie za sprawą Gernota Traunera. Musiał minął kwadrans, by zespół Probierza złapał pierwszy oddech i zaczął też wyprowadzać akcje zaczepne. 

Sędzia nie podyktował karnego dla reprezentacji Polski [WIDEO]

Czytaj też

Sędzia nie podyktował karnego dla reprezentacji Polski [WIDEO]

Austriacy przeważali i prowadzili grę. Było jasne, że plan Polaków sprzed meczu wymagał korekty. Dostrzegalna robiła się też dziura biało-czerwonych w środku pola. To tam pojawiały się pierwsze ogniska problemów. Widział to także selekcjoner, który już po kilkunastu posłał na rozgrzewkę Jakuba Modera i Tarasa Romanczuka. 

Polacy co prawda zdołali wyrównać, ale czym bliżej przerwy, tym bardziej widoczne były kłopoty Jakuba Piotrowskiego z panowaniem nad sytuacją na boisku. Instynkt nie mylił, bo to właśnie on nie wyszedł na boisko w drugiej połowie, a na murawie zastąpił go Moder, który intensywnie się rozgrzewał, a także długo rozmawiał z trenerami o swoich zadaniach. 

Moder w drugiej połowie wygrał dwa pojedynki, podawał z celnością 85 procent, ale też nie zmienił obrazu środka pomocy biało-czerwonych. Wciąż Austriacy zbyt łatwo przechodzili do ataku i pokazywali swoją broń, którą jest świetne przejście z fazy obrony do ofensywy. Intensywność także robiła swoje.

Robert Lewandowski nadzieją Polaków?

Napastnicy reprezentacji Polski nie mieli łatwego zadania w Berlinie. Adam Buksa i Krzysztof Piątek często byli odcięci od podań. Dodatkowo Ralf Rangnick przed meczem z biało-czerwonymi wymienił duet stoperów. Rolą naszych napastników była gra "na ścianę", przepychanie się z przeciwnikami, zdobywanie terenu i szukanie szans na wykończenie dośrodkowań. 

Buksa regularnie szarpał się z rywalami. Aspekt fizyczny był wręcz kluczowy. Swoją robotę zrobił także Piątek, który w 30. minucie zachował zimną krew i niczym profesor wykończył akcję Polaków i wyrównał. Nie zmieniało to faktu, że kibice regularnie spoglądali na ławkę rezerwowych i czekali na pojawienie się Lewandowskiego.

Lewandowski stanął przy linii bocznej w 60. minucie. To oznaczało, że kapitan Polaków był najpewniej gotowy w Berlinie na rozegranie takiego wymiaru czasowego. Piłkarz Barcelony wszedł na boisko razem z Karolem Świderskim, z którym potrafi tworzyć groźny i efektywny duet. W spotkaniu z Austrią tego jednak nie było. Obaj atakujący nie zapisali się na murawie niczym szczególnym.

Sędzia nie podyktował karnego dla reprezentacji Polski [WIDEO]

Czytaj też

Sędzia nie podyktował karnego dla reprezentacji Polski [WIDEO]

Ofensywa biało-czerwonych nie zdołała wiele zdziałać po pojawieniu się Świderskiego oraz Lewandowskiego. Nic wielkiego nie dała też zmiana Kamila Grosickiego, który w 75. minucie miał zwiększyć siłę rażenia. Piłkarz Pogoni miał dobrą sytuację, ale z pola karnego uderzył obok bramki. Wówczas było już jednak 1:3, a szansa na wygraną i walkę o awans w grupie diametralnie się oddalała. 

W samej końcówce na boisku zameldował się Kacper Urbański, który w 87. minucie zastąpił Piotra Zielińskiego. Nastolatek miał momenty zrywów, ale wciąż to niczego nie zmieniało. Polacy z każdą minutą żegnali się z nadziejami. To nie był mecz zmienników, ale też nie było im łatwo wpłynąć na obraz rywalizacji. To co złe zaczęło się w defensywie, która zbyt łatwo dopuszczała przeciwników pod pole karne.

Oficjalne statystyki wskazywały na to, że obie drużyny stworzyły po 15 szans w ofensywie. Jednocześnie Wojciech Szczęsny musiał interweniować sześć razy, a jego austriacki odpowiednik raptem dwukrotnie. To nasi rywale oddali dziewięć celnych strzałów, a my raptem trzy. Dalej można szukać gorszych rezultatów celnych podań, większej liczby prób i dwukrotnie większej liczby zagrań w pole karne (14 do 34).

Reprezentacja Polski przegrała z Austrią 1:3, a porażka była po prostu zasłużona. Nie wystarczyły wielkie nadzieje po Holandii. Wygrała brutalność. Był mecz otwarcia, mecz ostatniej szansy, a został jeszcze mecz o honor. Inna sprawa, że pojawiają się fundamenty, na których może trwać ewolucja biało-czerwonych. Ale na to przyjdzie czas po mistrzostwach Europy, na których Polacy nie odegrają większej roli.