Choć najlepsze lata w boksie ma już za sobą, to jego historia wciąż inspiruje. Kassim Ouma pochodzi ze spowitej wojną Ugandy, gdzie w wieku sześciu lat został wcielony do armii rebeliantów. Uczestniczył w okrucieństwach konfliktu zbrojnego, cudem zamieniając poligon na ring. Uciekł od mrocznej przeszłości do Stanów Zjednoczonych, gdzie zbudował swoją historię. W sobotę podczas gali Knockout Boxing Night w Łomży zmierzy się z marzącym o wielkiej karierze Fiodorem Czerkaszynem. Transmisja w TVP Sport, TVP 1, TVPSPORT.PL i w naszej aplikacji mobilnej.
40-latek zastąpił w roli rywala Czerkaszyna JJ'a McDonagha. Irlandczyk zgłosił niedyspozycję z powodu poważnej infekcji organizmu. Organizatorzy w zastępstwie ściągnęli zawodnika pochodzącego z Afryki, który na co dzień mieszka w Amsterdamie.
Koszmar dzieciństwa
Ouma urodził się w Ugandzie, na terenie której w latach 1981–1986 toczyła się wojna domowa pomiędzy siłami rebeliantów a rządem Miltona Obote. W wieku sześciu lat został porwany z rodzinnego domu i wcielony do wojsk antypaństwowców.
– Porwali nas ze szkoły. Mówili, że w wojsku nie mam rodziców. Kto zapłacze, ten jest martwy. Byłem dzieckiem wykonującym rozkazy. Inaczej zostałbym zamordowany. To było... bardzo złe. Boks jest moją terapią, pomógł mi wiele przejść w życiu. Śnią mi się ludzie, których zabijam. Śni mi się, że śpię obok zwłok – opowiadał w filmie dokumentalnym "Sen boksera" zrealizowanym w 2008 roku.
W armii zorganizowano drużynę bokserską, do której przystąpił. Szybko okazało się, że ma pięściarski talent. Mistrzowskie tytuły na krajowym podwórku przyszły szybko, a później pojawiła się pokusa odwrócenia swoich losów o 180 stopni. W 1998 roku kadra narodowa otrzymała amerykańskie wizy, które umożliwiły wylot do USA na jeden z turniejów międzynarodowych.
– Odebrałem wizę i odłączyłem się od ekipy. Od tego momentu jestem dezerterem – wspominał.
Następne
Amerykański sen
W USA postanowił rozpocząć poważne treningi i poszukać swoich szans na zawodowych ringach. Ze względu na burzliwą przeszłość bez problemu otrzymał azyl polityczny. Powrót do ojczyzny oznaczałby karę śmierci.
W 1998 roku rozpoczął profesjonalną karierę. Pięć lat później miał na koncie 18 stoczonych pojedynków, z czego 16 wygranych. Przystąpił do starcia z Angelem Rodriguezem. Zwycięzca miał otrzymać szansę walki o mistrzostwo świata kategorii junior średniej. Po trudnym boju zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów i ustawił się w kolejce do upragnionej batalii.
2 października 2004 roku stanął oko w oko z Verno'em Phillipsem. Po dwunastorundowej konfrontacji w Las Vegas sędziowie minimalnie wskazali na Oumę, który tym samym stał się czempionem International Boxing Federation. Trofeum to obronił raz z Kofim Jantuahem, tracąc pas na rzecz twardego Rosjanina Romana Karmazina.
Na szczyt próbował wejść jeszcze dwa razy – z Jermainem Taylorem w 2006 roku (porażka na punkty) i z Giennadijem Gołowkinem w 2011 roku (porażka przez techniczny nokaut w 10. starciu).
Z ostatniej chwili:
— Knockout Boxing Night (@knockoutprm) 20 marca 2019
Menadżer JJ'a zgłosił wczoraj wieczorem ciężką infekcje zawodnika. Oczywiście jesteśmy zawiedzeni - cały camp zorganizowaliśmy pod Irlandczyka. Jedyne co możemy w tej chwili zrobić, żeby nie odwoływać walki, to skorzystać z opcji zastępczej.
Nowy przeciwnik�� pic.twitter.com/DRqwm4EsSm