22 kwi 2020 | Piłka nożna

Wślizg, trzask, kartka i kontuzja rywala. Najbardziej pamiętni boiskowi brutale

Roy Keane, Pepe, Vinnie Jones – ci panowie nigdy nie przebierali w środkach (fot. gettyimages)

Jakub Pobożniak

W futbolu zwykle najbardziej docenia się wirtuozów, bajecznych techników czy wybitnych strzelców. Jest jednak grono graczy, których wspomnieniowe kompilacje zwykle ograniczają się do fauli czy ostrych zagrań. Takim przykładem jest Roy Keane, którego brutalny faul 19 lat temu praktycznie zakończył karierę Alfa-Inge Haalanda. Atak na nogi Norwega przeszedł do historii Premier League, podobnie jak do historii przeszli najwięksi piłkarscy brutale. A pośród gwiazd było i jest ich sporo.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Oni w tym grali! Najbardziej oryginalne koszulki

Czytaj też

David Seaman, piłkarze CD Palencia, zawodnik USA na mundialu w 1994 (fot. Getty Images)

Oni w tym grali! Najbardziej oryginalne koszulki

Wśród zawodników najczęściej karanych żółtymi i czerwonymi kartkami prym wiodą defensywni pomocnicy i środkowi obrońcy. "Piłka może przejść, zawodnik nigdy" – to stwierdzenie, które do serca aż za bardzo wzięli sobie tacy gracze jak Gennaro Gattuso, Scott Brown czy Thomas Gravesen. Znani z bezpardonowego stylu gry i ponadprzeciętnej ambicji gracze często podpadali sędziom ostrymi faulami czy niesportowymi zachowaniami. Wspomniana trójka najczęściej jednak potrafiła dostrzec różnicę między twardą grą a wyrządzaniem krzywdy przeciwnikowi. Choć między charakternym Włochem a sędziami, a nawet trenerami często wrzało, to otrzymał on tylko siedem czerwonych kartek w karierze. Cztery za drugą żółtą. O cztery wykluczenia więcej zebrał zawodnik, który w naszym zestawieniu zajął zaszczytne, dziesiąte miejsce.

Miejsce 10: Josip Simunić (Chorwacja)
Jedyny zawodnik, który na mistrzostwach świata otrzymał trzy żółte kartki w jednym spotkaniu. Defensor, który nie przebierał w środkach, a dla obrony własnej bramki bez problemu był w stanie poświęcić zdrowie rywala. Josip Simunić wylatywał z boisk Bundesligi za brutalne faule, ale najlepiej w tym względzie radził sobie w reprezentacyjnej koszulce. Mający także australijski paszport zawodnik miał niesamowitą zdolność do podgrzewania atmosfery w bałkańskim tyglu. Gdy dochodziło do burd z udziałem piłkarzy Chorwacji, pewnym było, że w centrum wydarzeń był właśnie on. Najlepszym przykładem mecz eliminacji do mistrzostw świata z Serbią w 2013 roku. Kiedy z kontrą na bramkę Stipe Pletikosy biegł Miralem Sulejmani, Simunić wpadł na coś, co tylko równym jemu mogło przyjść do głowy. Chorwat z całym impetem kopnął szarżującego pomocnika, a na słynnej Marakanie zaczęło się piekło. I tylko cieszyć się trzeba, że Serb pauzował tylko kilka tygodni.

Oni w tym grali! Najbardziej oryginalne koszulki

Czytaj też

Oni w tym grali! Najbardziej oryginalne koszulki

Miejsce 9: Kevin Muscat (Australia)
W 2000 roku Australijczyk głosami piłkarzy Premier League i Championship wybrany został najbardziej znienawidzonym piłkarzem świata. Wszystkiemu były winne brutalne faule, które potrafiły zakończyć kariery. Matty Holmes z Charltonu po wślizgu piłkarza Wolverhampton o mało nie stracił nogi, zaś po czterech operacjach ratujących kończynę nie odzyskał w niej pełnej sprawności. Kilka miesięcy po wślizgach mającego maltańskie korzenie zawodnika pauzowali Craig Bellamy czy Christophe Dugarry. Szczyt możliwości 46-krotny reprezentant kraju pokazał w dwóch pożegnalnych meczach w barwach Melbourne Victory. W obu z nich wyleciał z boiska za czerwone kartki. Ostatnią ofiarą brutala był Adrian Zahra – kolejny pochodzący z Malty Australijczyk.

Miejsce 8: Joey Barton (Anglia)
Zawodnik, o którym można napisać książkę. Trzykrotnie zawieszany przez angielską federację – dwa razy za bójkę, raz za obstawianie meczów. Wiele razy karany kilkumeczowym wykluczeniem z gry za brutalne faule i bijatyki z przeciwnikami. Jeden z nielicznych graczy potrafiący pokazać Zlatanowi Ibrahimoviciowi, co o nim myśli.

Zlatan Ibrahimovic heavily rumoured with a move to Man Utd. Let's see what Joey Barton has to say about him... �� pic.twitter.com/1duKrcK4D1
— Paddy Power (@paddypower) May 24, 2016

Psychopata, który potrafił przypalić papierosem oko kolegi z zespołu. Jednocześnie gracz, który występami zapracował na powołanie do reprezentacji. W ciągu kilkunastoletniej kariery Anglik uzbierał 114 żółtych i dziewięć czerwonych kartek. Najbardziej pamiętną – ta z finałowego meczu szalonego sezonu Premier League między QPR i Manchesterem City, gdy w pojedynkę znokautował Carlosa Teveza i Sergio Aguero i miał ochotę na więcej zniszczeń.

Miejsce 7: Roy Keane (Irlandia)
Bohater rocznicowego faulu wylatywał z boiska nieznacznie częściej niż Joey Barton, jednak gdy to robił, zwykle towarzyszyła temu premedytacja. Celowe zdeptanie Vitora Baii w meczu Ligi Mistrzów między Manchesterem United a Porto? Nie ma sprawy. Praktyczne zakończenie kariery faulem Alfowi-Inge Haalandowi? Proszę bardzo. Irlandczyk polował na Norwega trzy i pół roku, po tym jak ten w 1997 roku zasugerował mu, że symuluje, podczas gdy faktycznie nabawił się zerwania więzadeł. W kwietniu 2001 roku udało się zrewanżować. Z nawiązką. Brutalny atak na ojcu nowej gwiazdy piłki nożnej sprawił, że ten już nigdy nie powrócił do pełnej sprawności i nie zagrał meczu w pełnym wymiarze czasowym. Była to dziewiąta czerwona kartka Keana. Licznik zatrzymał się na dwunastu.

Miejsce 6: Marco Materazzi (Włochy)
Bohater mundialu w 2006 roku, strzelec bramki w finale mistrzostw świata, w końcu zawodnik, który podstępem wyeliminował w dogrywce Zinedine’a Zidane’a. Gracz, u którego dozwolone były wszystkie chwyty. Pseudonim "Psycho" nie wziął się znikąd. Wszystko, co cwane pojął w Serie A, jego brutalność wzmógł także pobyt w Anglii, w Evertonie. Piętnaście czerwonych kartek i grubo ponad sto żółtych – i tak należy się dziwić, że Materazzi uzbierał ich tak mało.

Miejsce 5: Felipe Melo (Brazylia)
Brazylijczycy zwykle słyną z techniki, Felipe Melo znany był z brutalności. Pomocnik występujący między innymi w Interze Mediolan czy Galatasaray Stambuł w karierze zanotował tyle samo czerwonych kartek co asyst – dwadzieścia. Goli strzelił 45, podczas gdy żółtych kartek zebrał aż 162. Trudno jednak by było inaczej, skoro nawet podczas kwarantanny zamiast ćwiczyć technikę gry, Melo trenuje brutalne wejścia.

Credit: @felipe

Miejsce 4: Paolo Montero (Urugwaj)
Kolejny z przedstawicieli twardej włoskiej szkoły. Urugwajczyk, którzy w latach 1996-2005 występował na lewej obronie Juventusu, w Serie A zebrał aż 16 czerwonych kartek, co do dziś pozostaje niekwestionowanym rekordem ligi. Materazzi nazywany był "Psycho", Montero "Terminatorem". Atak jego stroną boiska groził narażeniem się na cierpienie. Co ciekawe, Urugwajczyk zmuszony był do zakończenia kariery po meczach barażowych o awans do mistrzostw świata po tym, jak... został brutalnie sfaulowany przez rywala i zerwał więzadła. Ot chichot losu.

Miejsce 3: Sergio Ramos (Hiszpania)
219 żółtych i 26 czerwonych kartek – to szaleństwo, ale nie dla kapitana Realu Madryt i reprezentacji Hiszpanii. Co ciekawe, w tej drugiej środkowy obrońca nigdy nie wyleciał z boiska, choć wielokrotnie robił wiele, by tak się stało. Król zaczepek oraz subtelnych i cynicznych fauli, które często ratują zespół przed utratą goli. Jego wykluczenia są wybaczane przez kibiców Królewskich, bo bez niego obrona nie funkcjonuje tak, jak powinna. Kontrowersjami, jakie mu towarzyszą, mógłby obdzielić wielu zawodników. Gdy w Realu na środku obrony partnerował mu pewien Portugalczyk, duet ten był zagrożeniem dla zdrowia rywali.

Sergio Ramos w akcji (fot. Gettyimages)

Miejsce 2: Pepe (Portugalia)
Pepe, bo oczywiście o nim była mowa, w karierze otrzymał tylko dwanaście czerwonych kartek. Większość z nich była jednak spowodowana absolutnie brutalnymi zagraniami 109-krotnego reprezentanta Portugalii, któremu wiele razy brudna gra uchodziła na sucho. Nadepnięcie na rękę Leo Messiego, uderzenie rywali w twarz, czy nawet kopanie w głowę – to wszystko czego w bogatej karierze dopuścił się 37-letni dziś piłkarz Porto. Od najbardziej skandalicznego zachowania – bestialskiego ataku na Francisco Casquero we wtorek minęło jedenaście lat.

Minuto 86 del partido que Real Madrid y Getafe empatan 2 a 2 en el Santiago Bernabéu el 21 de abril de 2009. Pepe comete penal, patea en el suelo a Casquero y le pega un puñetazo a Albín. Casquero lanza a lo Panenka, Casillas adivina y lo ataja. pic.twitter.com/mvbgbSVwCL
— David Mosquera (@renaldinhos) April 21, 2020

Miejsce 1: Vinnie Jones (Anglia)
Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte w Anglii to czasy ostrej, bezpardonowej gry, która przy dzisiejszych przepisach nie miałaby szans powodzenia. Kibice w dobie koronawirusa mający możliwość oglądania historycznych spotkań sprzed lat mogą nie dowierzać, że Jones złapał tylko dwanaście czerwonych kartek w karierze. Wślizgi na wysokości kolan, bijatyki, czy kartki otrzymywane już w piątej sekundzie meczu – szalony przywódca "Szalonego Gangu", jakim była drużyna Wimbledonu był zdolny do wszystkiego.

Gdyby Jones występował dziś, jego statystyki mogłyby zostać znacznie poprawione. Rekordem świata w liczbie czerwonych kartek jest wyczyn Gerardo Bedoyi, który zdobył ich aż 46. Wynik Vinniego spokojnie mógłby oscylować w tej granicy. Nikogo by to nie dziwiło, tak jak nikogo nie dziwi, że uznawany za największego boiskowego bandziora zawodnik po zakończeniu kariery zaczął... grać bandziorów w filmach Guya Ritchiego, co zapewniło mu przepustkę do świata kina. W nowym środowisku Jones uzbierał jak dotąd jednak znacznie mniej nagród, niż kartek podczas piłkarskich wyczynów.

Bale, Carrick i... Mila. Najlepsza "11" Grzegorza Rasiaka