Tokio 2021. Polskie szanse na medale w sportach wodnych [RANKING]

Kto ze złotem, kto na "pudle"? Polskie szanse w Tokio

Czytaj też

Kto ze złotem, kto na "pudle"? Polskie szanse w Tokio

Ostatnio prezentowaliśmy polskie szanse medalowe w lekkoatletyce i sportach walki. W trzeciej części cyklu sprawdzimy, kto powinien walczyć o miejsce na podium w sportach wodnych.

Punktacja w rankingu:
4 punkty – pewniak do złota
3 punkty – pewniak do podium
2 punkty – podium bardzo możliwe (raczej nie złoto)
1 punkt – jeśli stanie na podium, nie będzie to sensacja

Kto ze złotem, kto na "pudle"? Polskie szanse w Tokio

Czytaj też

Kto ze złotem, kto na "pudle"? Polskie szanse w Tokio

Czwórka podwójna kobiet – 3 punkty
W ostatnich mistrzostwach świata zawodniczki prowadzone przez Jakuba Urbana, w składzie: Agnieszka Kobus-Zawojska, Maria Sajdak, Marta Wieliczko i Katarzyna Zillmann, były drugie. Wyprzedziły je Chinki. Rok wcześniej Polki zostały jednak mistrzyniami zdobywając prestiżowy tytuł Osady Roku. W 2017 roku też przywiozły do kraju srebro. W Rio de Janiero podczas igrzysk zdobyły brąz. Wtedy w osadzie pływały tylko pierwsze dwie. Eksperci nie mają złudzeń, że Polki znowu mogą zagrozić światowej czołówce.

– Gdy się staje na linii startu to zawsze chce się wygrywać. Do Tokio jedziemy po medal, bo w przeciwnym razie po co miałybyśmy trenować? Marzeniem jest poprawić wynik z Rio de Janeiro. Jednak będę o tym myśleć dopiero jak będzie finał – mówiła Kobus-Zawojska na łamach Magazynu Sportowiec. Biało-czerwone regularnie powtarzały, że najlepsza dyspozycja ma nadejść właśnie w Japonii. – Lubimy, kiedy trener zwraca się do nas w energiczny sposób. Nie mydli nam oczu. Czujemy wtedy, że przed zawodami wykonałyśmy dobrą robotę. On doskonale wie, że jesteśmy w stanie wygrać – mówiły wioślarki po jednym z ostatnich sukcesów.

Męska czwórka bez sternika – 3 punkty
Marcina Brzezińskiego, Mikołaja Burdę, Michała Szpakowskiego i Mateusza Wilangowskiego stać na pojawienie się na podium każdych zawodów. Sytuacja jest tym bardziej interesująca, że jeszcze kilka miesięcy temu ten zespół nie istniał. Wszyscy pływali wtedy w ósemce. Na początku były drobne sukcesy, ale potem sytuacja się pogorszyła. Wspólnie doszli do wniosku, że potrzeba zmian. Skład przemeblowano, a trzon ósemki zamieniono w czwórkę. Czy taki zespół zostanie na lata? Niekoniecznie. Burda ma już 37 lat, a Brzeziński jest tylko o dwa lata młodszy. Dzięki doświadczeniu mogą pochwalić się kilkoma sukcesami. Wygrywali w Pucharze Świata. W mistrzostwach Europy w Lucernie zajęli drugą lokatę. Triumfowali także w mistrzostwach świata w Linzu, gdzie pokazali "plecy" rywalom. Taki obrót spraw daje nadzieję na powtórkę wyczynu w Tokio.

– Ze względu na brak oczekiwanych wyników nastąpiła selekcja i z ósemki została wyłoniona czwórka, która zajęła siódme miejsce na mistrzostwach świata w Plowdiw. Od tego momentu wszystkie siły były ukierunkowane na to, by ta osada rozpoczęła przygotowania do igrzysk olimpijskich – opowiadał trener Wojciech Jankowski na łamach "Tygodnika Płockiego". Szkoleniowiec żałuje, że rywalizacja w Tokio została przełożona. Nadal jednak wierzy w wywalczenie krążka.

Marta Walczykiewicz – 3 punkty
Przylgnęła do niej łatka "zawsze srebrna". Nie zmienia to jednak faktu, że od dawna nie schodzi z podium najważniejszych imprez. Kibice widząc ją płynącą w kajaku na dystansie 200 metrów są niemal pewni, że za chwilę będzie cieszyła się z medalu. Tak się najczęściej dzieje. W indywidualnej rywalizacji nadal brakuje jej złota MŚ. Bo w mistrzostwach Starego Kontynentu już takie zdobywała – w 2013 i 2018 roku. W czempionacie na koronnym dystansie zdobyła aż sześć medali, ale wszystkie były... srebrne. Podczas igrzysk w Brazylii też zajęła... drugą lokatę.

O najcenniejszy laur w Tokio też będzie trudno. Największym kłopotem jest fakt, że trafiła jej się jeszcze lepsza rywalka. Lisa Carrington z Nowej Zelandii już siedmiokrotnie była na tym dystansie mistrzynią świata i zdobywała dwa ostatnie złota olimpijskie. Legenda, która nadal startuje i ma się dobrze. – Konkurencja do medalu będzie większa niż w Rio de Janeiro. Zrobiła się teraz specjalizacja na sprint, a do rywalizacji wchodzi coraz więcej młodych zawodniczek. Wbrew pozorom dystans sprinterski jest łatwiejszy do startów dla zawodników, którzy dopiero zaczynają poważne ściganie – mówiła w rozmowie z dziennikarzami. Mimo że w gronie rywalek cały czas dochodzi do zmian Walczykiewicz jest jedną z głównych faworytek do medalu.

Beata Rosolska i Karolina Naja – 2 punkty
Beata Rosolska, znana pod panieńskim nazwiskiem Mikołajczyk, wróciła do wyczynowego sportu po urlopie macierzyńskim. Wznowiła treningi z myślą o swoich kolejnych igrzyskach. Jedna z najlepszych kajakarek w historii, mimo decyzji o przełożeniu IO w Tokio na rok 2021 nadal wierzy w czwarty medal. – Bardzo bym tego chciała, marzę o tym. Cały czas trenuję, cel się nie zmienił. To nie jest tak, że przełożyli igrzyska w Tokio, to na rok mogę usiąść w fotelu. Absolutnie nie. Teraz chciałabym tylko, aby nie było tej niepewności – mówiła w rozmowie z TVP Sport.

Karolina Naja również długo nie chciała komentować decyzji o przełożeniu rywalizacji w Tokio. – Nie pozostaje nam nic innego, jak pogodzić się z tą decyzją, trenować dalej, bo my nadal nie wiemy co przyniesie jeszcze ten rok – mówiła. Panie wysoką dyspozycję potwierdziły także podczas mistrzostw Polski. Kibice nie mieliby nic przeciwko, by "szalały" również za rok w Japonii.

Czwórka podwójna mężczyzn – 2 punkty
Dominik Czaja, Wiktor Chabel, Szymon Pośnik i Fabian Barański. Nic dodać, nic ująć. W zeszłym sezonie wygrali wszystkie Puchary Świata, co nie udało się nawet "Dominatorom". Można rzec, że medal mają jak w banku, choć wiadomo, że podczas najważniejszych imprez nie brakuje niespodzianek. Polacy zdobyli w Linzu srebrny medal wioślarskich MŚ w rywalizacji czwórek podwójnych. Biało-czerwoni już wcześniej wywalczyli kwalifikację na przyszłoroczną rywalizację w Tokio.

– Igrzyska? Nie łudziłem się, że w tym roku będzie to możliwe. Patrząc na to, co dzieje się na świecie, przy liczbie osób chorych, nie brałem pod uwagę takiego rozwiązania. Uważam, że decyzja o przełożeniu igrzysk na przyszły rok jest słuszna, chociażby dlatego, że w niektórych krajach zawodnicy wciąż mogą trenować, a w niektórych są zablokowani. Byłoby to mocno niesprawiedliwe – mówił Robert Sycz, który asystując Aleksandrowi Wojciechowskiemu, prowadzi męską kadrę narodową wioseł krótkich. Polska ekipa jest uznawana za faworytów w walce o medale. Oby te zapowiedzi się sprawdziły.

Piotr Myszka – 2 punkty
Za rok w Tokio wystartuje już jako 40-latek. Dla polskiego deskarza będą to dopiero drugie igrzyska w karierze po debiucie w Rio de Janeiro, gdzie był czwarty. Przepisy rywalizacji olimpijskiej w żeglarstwie zakładają, że w każdej z klas żeglarskich może wystartować po jednym zawodniku i zawodniczce lub załodze z danego kraju. W przypadku Myszki przełożenie igrzysk na przyszły rok, przesuwa w czasie także prawdopodobne zakończenie przygody ze sportem. – Chciałem pojechać do Tokio, żeby tam powalczyć o medal. Planowałem, że to ostatnia impreza, w której wystąpię. Nie ma to dla mnie znaczenia czy zrobię to za pół roku czy za rok – mówił na łamach "Przeglądu Sportowego".

Kadra deskarzy do tej pory dwa razy była w Japonii – dwa lata temu wczesną jesienią, a przed rokiem na regatach preolimpijskich, które odbywały się na przełomie lipca i sierpnia. Warunki w Enoshimie, gdzie znajduje się olimpijski akwen, były jak to określili "specyficzne". – Najlepiej byłoby rozegrać zmagania na przełomie maja i czerwca. Wtedy temperatura tam sięga 20-25 stopni, co dla sportowców rywalizujących na otwartych przestrzeniach stanowi optymalne warunki. Im później, tym jest gorzej – dodał Myszka, który wierzy w spełnienie marzeń i powrót do kraju z medalem na szyi.

Zofia Klepacka – 1 punkt
W klasie RS:X największy sukces osiągnęła w 2007 roku. Została mistrzynią świata w Cascais. Mniej szczęścia miała w rywalizacji podczas igrzysk. Jedyny krążek wywalczyła w Londynie (brązowy), co nie zmienia faktu, że nadal znajduje się w gronie faworytek do podium. Niedawno zwyciężyła krajowe eliminacje do startu w Tokio. – Igrzyska w Rio de Janeiro przegrałam z Gosią Białecką jednym punktem. Trudno mi było wtedy wrócić do formy po urodzeniu drugiego dziecka. Szczyt formy przyszedł przed samymi igrzyskami, wygrywałam i zajmowałam czołowe miejsca w światowych regatach, ale już było za późno, by pojechać do Rio. Nie poddałam się jednak, postanowiłam zawalczyć o Tokio i się udało. Jestem przykładem tego, że nawet jak się upadnie, trzeba wstać i walczyć o siebie, o cel, nigdy się nie poddawać, wierzyć w siebie – mówiła przekonana o powrocie do formy sprzed lat.

Radosław Kawęcki – 1 punkt
Na najwyższym stopniu podium mistrzostw Europy stanął w 2012 roku w Debreczynie, w 2014 w Berlinie i w 2016 w Londynie. Dwa lata temu w Glasgow zdetronizował go Rosjanin Jewgienij Ryłow, musiał zadowolić się srebrnym medalem. Najważniejszym wydarzeniem roku miały być zawody w Tokio. 24 marca zapadła jednak decyzja o ich przełożeniu na 2021 rok.

– Wręcz modliłem się, żeby przełożyli igrzyska. Najpierw przerwano nam obóz, potem zamknięto na kwarantannie. Nie było szans, aby w stu procentach przygotować się do nich, a to przecież najważniejsza impreza dla każdego sportowca. Tak naprawdę wszelkie działania, które podejmujemy teraz, uwzględniają olimpijską perspektywę. Najważniejsze, że do rywalizacji w Tokio jest ponad rok. Mam nadzieję, że za niezbyt długi czas będzie już można normalnie trenować – zaznaczył. Nie posmakował jeszcze olimpijskiego lauru, ale to idealna okazja, aby polskie pływanie odżyło.