Jakub Iskra. Najmłodszy Polak, który wystąpił w Serie A

Arkadiusz Milik krytykowany po meczu Napoli – Sassuolo

Zlokalizowanie miejsca na mapie może dostarczyć sporych trudności. Do wsi w gminie Widuchowa niełatwo też dojechać. Wpisując w wyszukiwarce trasę ze Szczecina do Rynicy, Google upewnia się, czy na pewno nie chodzi o Krynicę Zdrój. Licząca kilkadziesiąt numerów wieś wydaje się być ukryta przed światem. Prowadzi do niej jedna droga. Wiedzie przez las. – Ale za to jest asfaltowa – z dumą podkreślają miejscowi. Tych nie ma jednak zbyt wielu.

Według ostatniego spisu ludności ledwie 220 głów (grudzień 2008). W centralnym punkcie wsi znajduje się poewangelicki kościół ryglowy z XVIII wieku, pomnikowy dąb o wysokości niemal 25 metrów i 734 cm obwodu pnia oraz park podworski. Spacerując można natknąć się również na małe boisko, bez klubu. Rynica nigdy nie szczyciła się piłkarskim zespołem, nawet w czasach, gdy ogniska LZS wyrastały na każdym pagórku. Niewielka społeczność może jednak pochwalić się mieszkańcem, który zagrał w Serie A.

– Zaczynali kopać piłkę na tym właśnie skrawku ziemi – sąsiedzi wskazują na plac, którego odpowiedniki można znaleźć w każdej polskiej wsi.

Nieprzypadkowo używają liczby mnogiej. Chociaż to Jakub zadebiutował w niedzielę w jednej z najlepszych lig świata, szlaki przecierał jego brat.

– Paweł jest tym, od którego nauczyłem się bardzo dużo. W każdym momencie kariery bardzo mnie wspierał, był dla mnie drogowskazem. Nawet teraz daje mi wskazówki. Miał szansę na wielką karierę, ale kontuzja ją przerwała – mówił 17-letni zawodnik SPAL w wywiadzie dla "Gazety Gryfińskiej", która opisała historię Iskrów w 2018 roku.

– Był fenomenem, talentem jakich mało – mówi Tomasz Łapiński, trener drużyny seniorów FC Schwedt, a przed laty szkoleniowiec GUKS Widuchowa, z którego bracia poszli w świat. – Miałem go w swoim zespole, lecz bardzo szybko stał się znany w województwie. Jako chłopak trafił na konsultacje do Pogoni Szczecin, gdzie wypatrzył go trener Adam Gołubowski. Zaprezentował się w taki sposób, że od razu trafił do reprezentacji Polski rocznika 1996 – dopowiada Łapiński.

Paweł Iskra zaliczał się do największych talentów pokolenia. Jako 16-latek zadebiutował w trzecioligowych rezerwach Pogoni, lecz nie wypłynął na szersze wody.

– W 2014 roku, w meczu juniorów zerwałem więzadła krzyżowe. Myślałem, że szybko dojdę do siebie, lecz rehabilitacja trwała aż półtora roku. Miałem bardzo dużo zrostów. Gdy chciałem zacząć powoli trenować, to Pogoń podjęła decyzję o wypożyczeniu. Odebrałem to tak, że nie czekają na mnie i nie wierzą, że wrócę do formy sprzed kontuzji. Wkrótce po tym rozwiązałem umowę – wspomina Paweł.

Wejście smoka Milika. Ważny gol dla Napoli Stało się to w najgorszym możliwym momencie. W tym czasie znalazły się na stole prezesa Pogoni dwie oferty: jedna z Leverkusen, a druga z Udinese.

Widuchowa, Gryfino, Trzcińsko-Zdrój, Grzybno

– Niedługo po tym, jak Paweł zerwał więzadła, miałem podobną sytuację – opowiadał Jakub w wywiadzie dla "Gazety Gryfińskiej". – Do Pogoni trafiłem jako 12-latek, właśnie w 2014 roku. Początki oczywiście były trudne. Przede wszystkim musiałem przyzwyczaić się do większych obciążeń na treningach. Z czasem rozkręcałem się, nadrabiałem zaległości aż w końcu przyszedł moment, gdy wyszedłem na boisko w jedenastce. Grałem coraz więcej, stałem się kluczowym zawodnikiem, gdy nagle doznałem kontuzji kolana, która wykluczyła mnie z gry na sześć miesięcy. To był dla mnie najtrudniejszy jak do tej pory moment. Rehabilitacja była długa, ale wróciłem do treningów silniejszy, przede wszystkim psychicznie.

Do Włoch jechał jako jedna z największych perełek Akademii Pogoni Szczecin oraz etatowy reprezentant kraju swojego rocznika (do dziś ma 22 występy). Wcześniej zwiedził szereg klubów, których nazwy niewiele mówią nawet największym fanatykom polskiego futbolu.

Zaczynał w GUKS-ie Widuchowa, skąd przeszedł do UKS Energetyka Junior Gryfino. Wytrzymał w nim zaledwie dwa miesiące, podobały mu się treningi u Rafała Kaliciaka, ale niekoniecznie atmosfera panująca w klubie. Później był jeszcze osiedlowy Orlik Trzcińsko-Zdrój i Hetman Grzybno, klub jednego sezonu.

Jego właścicielem był lokalny biznesmen, który ściągnął do A-klasy zawodników z trzeciej i czwartej ligi (m.in. Łukasza Kosakiewicza, prawego obrońcę Widzewa Łódź, a wcześniej Korony Kielce). Płacił bardzo dobrze, lecz Eldorado szybko się skończyło, a Hetman zniknął z piłkarskiej mapy województwa. Zanim do tego doszło Jakub Iskra zasilił zespół młodzieżowy, którego zawodnicy cieszyli się również względami prezesa.

– Wchodził do szatni i pytał: "Kto potrzebuje na podręczniki?". Las rąk, on wyciąga plik, odlicza starannie i daje każdemu, po kolei, po czym pyta: "Kto na buty?". I znów ustawiał się ogonek. Takich pytań było kilka, a przecież mowa o 12-13 letnich chłopakach! Z czasem zaczęli wykorzystywać te okazje. Niektórzy wzięli tyle, że mogliby kupić trzy komplety podręczników – mówi jeden z trenerów pracujących wówczas w Grzybnie.

Iskrze nie podobało się to podejście i folklor niższych lig. – Hetman…, szkoda gadać. To nie był dobry wybór. Zawodnicy palili fajki, nikt się nie przykładał – opowiadał na potrzeby lokalnej prasy, ciesząc się, że epizod w Grzybnie był tylko epizodem.

Poszedł w ślady rodziców

Następną stacją była już Pogoń Szczecin, do której trafił po... zawodach szkolnych. – Uczył się w Szkole Podstawowej w Widuchowej. Byli w szóstej klasie, gdy doszli do finału Wojewódzkich Igrzysk Dzieci. Znalazły się w nim klasy sportowe najlepszych klubów z zachodniopomorskiego i my z malutkiej szkoły, z malutkiej przygranicznej gminy. Zajęliśmy trzecie miejsce, co było historycznym sukcesem – mówi Robert Wilk, opiekun drużyny i pierwszy trener Iskry, jeszcze z GUKS-u.

W tym czasie miał niespełna 13 lat i cztery kluby za sobą. – W pierwszych latach kariery nie miałem kogoś, kto mógłby pomóc mi wytyczyć drogi, stąd podróże po mniejszych klubach, ciągła zmiana miejsc. Na szczęście później wylądowałem w Pogoni Szczecin i poznałem Tomka Drankowskiego, menedżera, który zajął się moją karierą. Można mieć największy talent i popierać go pracą, ale i tak potrzebna jest pomoc, by ruszyć dalej – ocenia Jakub z perspektywy lat.

Do Szczecina przeniósł się bezpośrednio po ukończeniu szkoły podstawowej. Zdaniem obserwatorów, bez względu na drogę, którą miał za sobą, trafienie do Pogoni było jedynie kwestią czasu.

– Znali przecież brata, który też był wielkim talentem. Działacze patrzą też na rodzeństwo – mówi Piotr Waydyk, dyrektor szkoły w Krzywinie, a przed laty opiekun tamtejszego orlika. – Zarówno Paweł, jak i Kuba przychodzili pokopać na nasze boisko. Była to cała wyprawa, bo z Rynicy do Krzywina są cztery kilometry w jedną stronę. Obaj mieli niesamowite predyspozycje ruchowe, które nie wzięły się z powietrza. W latach 80. pracowałem jako nauczyciel wychowania fizycznego w szkole w Ognicy, do której chodzili ich rodzice. Mama i tata byli bardzo wysportowani, radzili sobie świetnie w każdej dyscyplinie. Podobnie jak rodzina Grzeszczaków, która jest z nimi spokrewniona i też pochodzi z tej okolicy. Wiktor Grzeszczak, kuzyn Iskrów, w ostatnim sezonie był wypożyczony z Chemika Police do Błękitnych Stargard, gdzie występował w rezerwach. W piłkę nożną z niezłym skutkiem grała w Szafirze Krzywin też Weronika Iskra, siostra chłopaków, ale ostatecznie zrezygnowała z treningów – opowiada Waydyk, chodząca encyklopedia widuchowskiego sportu.

Złoty But: sprawdź, co decyduje przy równej liczbie goli?
W Pogoni Jakub spędził trzy lata, podczas których zyskał nazwisko. Wielu widziało go w kadrze pierwszego zespołu. Z zaskoczeniem przyjęto więc odejście, które przebiegło w atmosferze małego skandalu. Do SPAL trafił bowiem jako wolny zawodnik.

– Byłem podstawowym piłkarzem grup młodzieżowych, już jako 15-latek grałem w starszych rocznikach, a niedługo potem w rezerwach. W czerwcu 2018 roku doszliśmy do finału Mistrzostw Polski Juniorów Młodszych, gdzie przegraliśmy z Jagiellonią i zdobyliśmy srebrne medale. Regularnie występowałem też w reprezentacjach kraju. Mimo to Pogoń zwlekała z przedstawieniem mi profesjonalnej umowy. Menedżer opowiedział mi o zainteresowaniu SPAL. Dopiero gdy pojawiła się oferta z Włoch, to działacze Pogoni położyli na stole nową umowę. Rozmawiał ze mną trener Kosta Runjaić i ówczesny dyrektor klubu, Maciej Stolarczyk. Zdecydowałem się jednak na wyjazd do Włoch i dzisiaj nie żałuję – komentuje prawy obrońca.

Najmłodszy w historii

Trafił do zespołu Primavery. Po roku Włosi zaproponowali mu trzyletni, profesjonalny kontrakt.

– Minęły dwa lata, przechodziłem kolejne szczeble w klubie. Grałem w Primaverze, ale z czasem zacząłem być zapraszany na treningi pierwszego zespołu. Sytuacja we Włoszech nie jest teraz ciekawa, ale dla mnie ostatnie tygodnie i miesiące były bardzo pozytywne. Nauczyłem się seniorskiej piłki. Praktycznie codziennie łączono nasze treningi z pierwszym zespołem. Regularnie graliśmy sparingi. Wszystko to sprawiło, że dużo się nauczyłem, zebrałem nowe doświadczenia. Co do debiutu w Serie A, to sam chciałbym to wiedzieć. Do tej pory nie udało się, bo to trudny sezon dla SPAL. Zanim zawieszono rozgrywki każdy wierzył, że uda się pozostać w Serie A. Teraz to wszystko zeszło na dalszy plan. Nie wiemy jeszcze jakie zapadną decyzje. Mam nadzieję, że sezon zostanie uznany za nieodbyty, dzięki czemu za rok będziemy grać w Serie A. A mnie uda się w niej zadebiutować w przyszłym sezonie – mówił w marcu dla "Gazety Gryfińskiej".

Stało się to znacznie szybciej, bo już cztery miesiące później. W czerwcu został zgłoszony do rozgrywek Serie A, a 26 lipca przeszedł do historii jako najmłodszy Polak w Serie A. W momencie debiutu miał 17 lat i 317 dni.

– Sprawy potoczyły się szybko. Gdy w marcu, przed zamknięciem granic, wróciłem do Rynicy nie spodziewałem się, że sezon zostanie wznowiony i że zdążę już teraz zadebiutować w Serie A – przyznaje Kuba Iskra, który pojawił się na boisku w 58. minucie niedzielnego meczu z Torino FC.

SPAL, które chwilę wcześniej straciło gola, zdołało doprowadzić do remisu, lecz nie zmieniło to sytuacji drużyny. Zespół, w którym są również Thiago Cionek, Bartosz Salamon i Arkadiusz Reca, tydzień wcześniej spadł do Serie B.

– Wiadomo, że chciałbym zadebiutować w innych okolicznościach, ale ten sezon nie był dla nas udany. Wypada mieć nadzieję, że w Serie B spędzimy tylko rok, a ja będę miał wpływ na powrót zespołu do elity – wierzy Kuba.

Do debiutu szykował się na orliku

Debiut w jednej z najmocniejszych lig świata wywołał spore emocje w regionie, z którego pochodzi. – Jeszcze niedawno, w maju, widziałem go na orliku w Krzywinie. Umawiał się z kolegami i grali. Bez żadnego zadęcia, a przecież dwa miesiące później pokazał się w najwyższej włoskiej lidze – mówi Piotr Waydyk.

O skromności brata przekonuje też Paweł. – Nie wywyższa się i pamięta o tym skąd pochodzi. Dlatego tak wielu cieszy się z jego debiutu w Serie A. Kiedyś marzyłem o tej lidze, ale dzisiaj trzymam kciuki, by Kubie się udało. Widziałem, ile kosztowało go to wyrzeczeń. Jeśli dalej będzie się tak rozwijał, to niedługo zobaczymy go w dorosłej reprezentacji Polski – zapewnia 24-latek.

– Po kontuzji zaczynałem w okręgówce, ale piąłem się coraz wyżej, aż w sezonie 2018/19 z 36 golami w 34 meczach zostałem królem strzelców IV ligi. Wtedy przeszedłem ze Sparty Węgorzyno do Floty Świnoujście. W poprzednich rozgrywkach awansowaliśmy do III ligi, którą zainaugurujemy już w najbliższą sobotę – opowiada Paweł Iskra.

Rynica jest dumna z tych dwóch chłopaków, bo tej pory mało kto o niej słyszał…