15 lip 2022 | Lekkoatletyka

MŚ w lekkoatletyce. Polska sztafeta mieszana bez Anny Kiełbasińskiej. Dlaczego?

Mistrzowie olimpijscy w sztafecie mieszanej z Tokio przyjechali walczyć o medal także mistrzostwach świata w Eugene. Na ostatniej prostej przed jednodniową rywalizacją ze składu wypadła Anna Kiełbasińska. Gdy na miejscu nakazano jej biec dwukrotnie jednego dnia pomimo wcześniejszej umowy, powiedziała "nie". Z czego to wynikło? I kto jest winny tego zamieszania? – Nie ma żadnego zamieszania. Sztab wybrał najlepsze rozwiązanie dla kadry na te MŚ – komentuje krótko Tomasz Majewski, wiceprezes PZLA.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

OŚWIADCZENIE ANNY KIEŁBASIŃSKIEJ

Korespondencja z Eugene

Bieg sztafet mieszanych 4x400 metrów w Eugene odbywał się w mistrzostwach świata dopiero drugi raz w historii. Początkowo założeniem rywalizacji było oddanie ekipom dowolnego wyboru w kwestii ustalania składów, a także liczby wymienianych zawodników po eliminacjach. Najlepsi bowiem w innym razie musieliby biegać w jednej imprezie mistrzowskiej nawet po sześć razy – tak jak Justyna Święty-Ersetic w Katarze przed trzema laty. Nieoczekiwanie jednak jesienią 2021 roku World Athletics zmieniła zasady. Po pierwsze, ustaliła określoną kolejność zmian między kobietami a mężczyznami na bieżni, ale również uznała, że po eliminacjach trenerzy mogą dokonać tylko jednej zmiany przed finałem. A to przy decyzji o puszczeniu dwóch rund rywalizacji w ciągu jednego dnia uderzyło w najmocniejsze ekipy. Takie jak nasza.

Polacy – to ważne – dowiedzieli się o całej sprawie dopiero na miejscu w USA. I to wywołało spodziewane trzęsienie ziemi, ponieważ – według naszych informacji (niepotwierdzonych jeszcze przez PZLA, które długo unikało skomentowania sprawy publicznie) – do sztabów informacje o zmianach zasad miały tak naprawdę dotrzeć już pod koniec czerwca. Tymczasem w naszej kadrze kobiet aż trzy zawodniczki mają indywidualne minima na 400 m: wspomniana Święty-Ersetic, a także Natalia Kaczmarek i Anna Kiełbasińska. Wszystkie miały tu nadzieje nawet na walkę o awans do finału, co oznacza trzy dodatkowe biegi. I możliwe, że nawet dwa kolejne w sztafecie żeńskiej na koniec MŚ. Trenerzy mieli więc dać wstępne zapewnienia temu trio, że w biegach drużynowych pobiegną po razie, aby się maksymalnie oszczędzać. I taka wiedza krążyła po grupie aż do ostatnich chwil przed wyborem składu. I to wszystko niestety pękło. Mleko się rozlało. Sprawę dodatkowo skomplikował mocny półfinał, z USA, W. Brytanią, Holandią i Belgią. Było jasne, że będziemy potrzebowali wszystkich mocy na to, aby walczyć w piątek o medal. Ale że Kiełbasińska przed MŚ uzyskała nieznacznie słabszy czas od Kaczmarek, to Kaczmarek – według sportowej hierarchii – należało oszczędzić na dalszą część imprezy i dać jej wolne w jednym biegu. Nawet jeśli na logikę to ona (a przede wszystkim Święty-Ersetic) ma większe predyspozycje do wytrzymania dwóch biegów jednego dnia.

– Nie ma tematu, skupmy się na sporcie. Kto powiedział, że akurat Ania miała biegać w tym mikście? Trenerzy wybrali zawodniczki do tej konkurencji, analizując cały program MŚ. To jest ich wybór, który w piątek powalczy na bieżni o sukces. Tyle, koniec tematu – komentował Majewski.

Kiełbasińska musiała to zrozumieć. Trudno, żeby miała pretensje do koleżanek, ponieważ wszystkie trzy znalazły się w tej samej sytuacji. Ale można domyślać się, że nie pogodziła się z nagłą zmianą planów sztabu, szczególnie gdy ta wynikła z niedopatrzenia ws. zmiany przepisów. Postawiła sprawę na ostrzu noża, a wszystko toczyło się na niespełna dobę przed startem mikstów. Ostatecznie sprinterka odmówiła występu, gdy powiedziano jej, że nie ma wyjścia, bo dobro naszej największej medalowej szansy należy przedłożyć ponad indywidualne aspiracje.

Kiełbasińska wydała oświadczenie w swojej sprawie. Na tę chwilę nie wiadomo, czy pojawi się w sztafecie żeńskiej 4x400 m na koniec MŚ.