Powtórki telewizyjne gola dającego Polkom wyrównanie na 2:2, które doprowadziło do zwycięskich rzutów karnych w meczu z Francją, wskazują na to, iż najprawdopodobniej ta bramka została uznana niezgodnie z "Przepisami gry".
Była 80. minuta meczu Polska – Francja w mistrzostwa Europy juniorek do lat 17 w Szwecji. To było spotkanie o trzecie miejsce i prawo gry w mistrzostwach świata, które w tej samej kategorii odbędą się na Dominikanie.
Polki przegrywały 1:2 i były przy piłce, kiedy sędzia Marina Molinaro przerwała grę, ponieważ kopnięta z bardzo bliskiej odległości piłka mocno uderzyła w głowę Zuzannę Witek. Polka od razu padła na murawę jak znokautowana.
Witek zeszła z boiska, po krótkiej przerwie była zdolna do gry i czekała na zgodę sędzi, żeby wrócić na boisko, a Molinaro tymczasem zarządziła rzut sędziowski i rzuciła piłkę pod nogi Oliwii Łapińskiej. To było postępowanie zgodne z aktualnymi „Przepisami gry”. Łapińska przyjęła piłkę, minęła zwodem jedną Francuzkę, strzeliła obok drugiej i piłka wpadła do bramki wysokim lobem w okienko w taki sposób, że bramkarka Ambre Bouchard nawet nie interweniowała, bo wiedziała, że nie ma szans choćby tylko dotknąć piłki w tej sytuacji. Paradoksalnie, Polkom mogłoby być tego szkoda…
Żadne z ujęć pokazanych w transmisji telewizyjnej nie pozwala stwierdzić, żeby po rzucie sędziowskim, przyjęciu piłki przez Łapińską i jej strzale ktokolwiek dotknął piłkę zanim wpadła do bramki. Dwie powtórki wskazują na to, że oprócz Łapińskiej nikt nie dotknął piłki w tej akcji. Jedna powtórka przez ułamki sekundy nie pokazuje sytuacji – akurat wtedy, kiedy ewentualnie jedna z Francuzek teoretycznie mogłaby dotknąć czy chociaż musnąć piłkę. Jest to jednak bardzo mało prawdopodobne, co wynika z dwóch innych ujęć.
Gdyby oprócz Łapińskiej ktokolwiek w tej akcji dotknął piłkę, gol byłby prawidłowy. Jeśli w tej akcji nikt oprócz Łapińskiej nie dotknął piłki, to gol nie powinien zostać uznany. Zgodnie z "Przepisami gry", artykułem 8 pt. "Rozpoczęcie i wznowienie gry", punktem 2. pt. "Rzut sędziowski":
"Jeżeli po rzucie sędziowskim piłka wpadnie do bramki nie dotykając przynajmniej dwóch zawodników, grę wznawia się:
– rzutem od bramki – jeżeli piłka wpadnie do bramki przeciwnika,
– rzutem rożnym – jeżeli piłka wpadnie do bramki własnej drużyny.".
Wobec powyższego, aby ustalić ze stuprocentową pewnością, czy gol na 2:2 został uznany zgodnie z "Przepisami gry", należałoby zweryfikować ujęcia ze wszystkich kamer, również ewentualnie tych, które rejestrowały obraz niepokazany przez francuskiego realizatora transmisji. Takiej możliwości nie mamy, systemu VAR w tym meczu nie było. Sędzia najwyraźniej była zaskoczona zwodem Łapińskiej i tym, że nagle musiała jej zbiec z drogi, aby nie dostać piłką i swoim ciałem nie zablokować dośrodkowania albo strzału.
Każdy sędzia i każda sędzia w momencie rzutu sędziowskiego powinna nieco rozszerzyć obszar swojej koncentracji. Zamiast skupiać się głównie na potencjalnych faulach, zagraniach piłki ręką czy współpracy z sędziami asystentami w zakresie na przykład spalonych, sędzia – w tym przypadku Włoszka Molinaro – powinna niejako "szukać" ewentualnego kontaktu piłki z ciałem dwóch zawodniczek, bo dopiero drugi taki kontakt pozwala zgodnie z aktualnymi "Przepisami gry" uznać gola.
