04 gru 2018 | Piłka nożna / Reprezentacja

#bramkarz100lecia – wybierz najlepszego w historii

Z okazji stulecia odzyskania niepodległości zapraszamy do wyboru polskiego piłkarza 100-lecia. Wybór oczywiście pozostawiamy naszym użytkownikom, a w pierwszej rundzie zdecydujecie, kto był najlepszym bramkarzem.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

LOSOWANIE EL. MISTRZOSTW EUROPY 2020 [KULISY]

Piłkarzy podzieliliśmy na cztery kategorie – bramkarzy, obrońców, pomocników i napastników. Po burzliwych dyskusjach w tej pierwszej nominowaliśmy ośmiu, a w pozostałych trzech po szesnastu.

Do finału przejdzie po jednym zawodniku z każdej formacji, a spośród nich wybierzecie tego jednego najlepszego. To oczywiście może wydać się kontrowersyjne, ale dzięki takiemu podziałowi szansę na zwycięstwo mają piłkarze ze wszystkich pozycji.

Samo ograniczenie liczby bramkarzy do ośmiu nastręczyło sporo trudności. Na listę nie załapali się m.in. Edward Madejski, Piotr Mowlik, Zygmunt Kukla, Józef Wandzik czy Wojciech Szczęsny.

Józef Młynarczyk vs. Edward Szymkowiak

Młynarczyk to jeden z raptem trzech Polaków, którzy zdobyli Puchar Mistrzów. Kibice nad Wisłą pamiętają go jednak przede wszystkim z rewelacyjnej gry w kadrze, z którą zajął trzecie miejsce na mundialu w 1982 roku. Do tego dochodzą sukcesy z Widzewem Łódź – dwa mistrzostwa kraju i półfinał Pucharu Europy.

Co ciekawe, Szymkowiak w reprezentacji rozegrał o jedenaście meczów więcej od Młynarczyka. Nie awansował z nią na wielki turniej, ale po pierwsze miał w kadrze słabszych partnerów, a po drugie droga awansu była trudniejsza. W lidze grał w Ruchu Chorzów i Legii Warszawa, ale kojarzony jest przede wszystkim z Polonią Bytom. Zdobył z nią mistrzostwo i trzy wicemistrzostwa Polski.

Hubert Kostka vs. Maciej Szczęsny

Kostka w kadrze między słupkami zajął miejsce Szymkowiaka. U schyłku reprezentacyjnej kariery odniósł największy sukces, którym było olimpijskie złoto w Monachium. Kojarzony jest przede wszystkim z Górnikiem Zabrze, w którym rozegrał ponad 300 meczów, zdobył osiem mistrzostw Polski, sześć Pucharów Polski i awansował do finału Pucharu Zdobywców Pucharów.

Szczęsny w reprezentacji Polski kariery wielkiej nie zrobił, ale w tamtych czasach mieliśmy sporo bramkarzy na wyrównanym poziomie. Wybraliśmy z nich ojca Wojciecha Szczęsnego, ponieważ jest jedynym piłkarzem, który zdobył mistrzostwo Polski z czterema różnymi klubami.

Artur Boruc vs. Jerzy Dudek

Gdy zastanowić się nad tym, kto nie zawiódł na MŚ 2006 i Euro 2008, na myśl przychodzi od razu jedno nazwisko. Boruc na obu turniejach bronił kapitalnie i mógł wrócić z podniesioną głową. Kariery klubowej też wielu może mu pozazdrościć, w końcu jest legendą Legii i Celticu, a dużo grał też w Serie A we Fiorentinie oraz w Premier League w Southamptonie i Bournemouth.

Pod względem osiągnięć klubowych trudno mu się jednak równać z Dudkiem, który trofea zdobywał i z Feyenoordem, i Liverpoolem (z pamiętnym finałem Ligi Mistrzów 2005 na czele), i z Realem Madryt. Na świecie na pewno jest bardziej rozpoznawalny dzięki swojemu "Dudek Dance" w stambulskim finale, ale, no właśnie, w kadrze nigdy nie błysnął tak jak Boruc. Co jest ważniejsze – o tym zadecydujcie wy.

Jan Tomaszewski vs. Łukasz Fabiański

Myślisz Tomaszewski, mówisz zwycięski remisem na Wembley. Takie stawianie sprawy byłoby jednak krzywdzące, mowa w końcu o 63-krotnym reprezentancie Polski, jednym z filarów trzeciego zespołu świata na mundialu 1974. Na niemieckim turnieju jako pierwszy bramkarz w historii obronił aż dwa rzuty karne, a Pele nazwał go najlepszym bramkarzem świata.

Takiego komplementu z ust "Króla Futbolu" nie usłyszał Fabiański, ale i on ma w dorobku turniej, w którym był filarem kadry – Euro 2016. Często zapomina się też, że to on bronił więcej w eliminacjach tamtego turnieju oraz tych do MŚ 2018 od Wojciecha Szczęsnego. Na rosyjskim mundialu spędził jednak pierwsze dwa mecze na ławce i pewnie Adam Nawałka do dziś żałuje tej decyzji...