TOP10. Najlepsze aktywne polskie siatkarki [RANKING]

TOP 10. Najlepsze polskie siatkarki w historii [RANKING]

Czytaj też

TOP 10. Najlepsze polskie siatkarki w historii [RANKING]

Czytaj też:
Zdobył Puchar Europy i później… musiał go ukraść. "Mam nadzieję, że to będzie złota dekada dla polskiej siatkówki"

W zestawieniu wzięliśmy pod uwagę jedynie te zawodniczki, które w ostatnich sezonach mogliśmy oglądać w akcji, a po sezonie nie poinformowały o zakończeniu kariery. Tym samym odrzucić musieliśmy m.in. Berenikę Tomsię i Agnieszkę Bednarek-Kaszę. Nie pojawią się też zawodniczki, które oficjalnie nie zakończyły kariery, ale nie wróciły do gry po przerwie macierzyńskiej (m.in. Anna Werblińska i Mariola Zenik). Nie braliśmy też pod uwagę Magdaleny Śliwy, która na początku roku zgłosiła się jako zawodniczka do rozgrywek II ligi, ale skupia się przede wszystkim na pracy trenerskiej.

Układając ranking wzięliśmy pod uwagę nie tylko aktualną formę, ale też osiągnięcia z całej dotychczasowej kariery. Tym samym w zestawieniu pojawiły się zarówno siatkarki nie będące obecnie na szczycie, ale mające bogate sportowe CV jak i te, które są w tej chwili gwiazdami na polskim podwórku, choć nie mają jeszcze na koncie wielkich sukcesów.

TOP 10. Najlepsze polskie siatkarki w historii [RANKING]

Czytaj też

TOP 10. Najlepsze polskie siatkarki w historii [RANKING]

10. Maria Stenzel

Wyróżnienie bardziej za aktualną formę. W dorosłej siatkówce stawia w zasadzie dopiero pierwsze kroki, a już wyrosła na najlepszą libero w kraju. Choć korespondencyjnie rywalizowała o ten tytuł z tak doświadczonymi zawodniczkami jak Paulina Maj-Erwardt, Krystyna Strasz czy Magdalena Saad w minionym sezonie ligowym była od nich wyraźnie lepsza. Jedna z czterech najważniejszych siatkarek reprezentacji. Dzięki jej popisom w obronie i przyjęciu biało-czerwone mogą w spokoju skupić się na ofensywie. A zadanie ma przecież utrudnione, bo często musi pokrywać większą część boiska za Magdalenę Stysiak.

9. Agnieszka Kąkolewska

Ma wielu sympatyków, ale też wielu przeciwników. Niektórzy uważają, że w kadrze się blokuje i nie potrafi pokazać pełni umiejętności. Nieco innego zdania byli eksperci, którzy w ubiegłym roku przyznali jej tytuł najlepszej środkowej mistrzostw Europy. Jej najmocniejszą bronią jest blok. W tym elemencie brylowała nie tylko na polskich boiskach, ale też we Włoszech, gdzie w 2019 roku była pierwsza w rankingu po fazie zasadniczej. Ostatnie dwa sezony spędziła w Serie A.

8. Paulina Maj-Erwardt

W kadrze przejęła pałeczkę pierwszej libero od znakomitej Marioli Zenik i wcale nie okazała się gorsza od swojej znakomitej poprzedniczki. To właśnie z nią w składzie Polki w 2009 roku sięgnęły po brąz mistrzostw Europy. Od lat nie schodzi poniżej pewnego poziomu i ciągle plasuje się w czołówce najlepszych libero. Nawet po urodzeniu dziecka i przerwie błyskawicznie wróciła do wysokiej dyspozycji i wciąż zachwyca kapitalnymi obronami. Dodatkowo jest dobrym duchem swoich zespołów i potrafi zmotywować koleżanki do walki na boisku.

7. Magdalena Stysiak

Od dawna wiadomo było, że to zawodniczka o ogromnym talencie. Trzeba było jednak poczekać, aż nauczy się wykorzystywać kapitalne warunki. Już jako 16-latka zadebiutowała w polskiej ekstraklasie, a później trafiła do najlepszych krajowych klubów – Chemika Police i Budowlanych Łódź. Choć ma dopiero 18 lat, robi karierę w wymagających rozgrywkach ligi włoskiej. Przebojem wdarła się do składu Scandicci. Trzeba jej oddać, że ogromny progres odnotowała w tym roku w kadrze, stając się jedną z liderek. Kapitalnie zaprezentowała się m.in. w ćwierćfinałowym meczu mistrzostw Europy z Niemkami i została wybrana do "drużyny marzeń" kwalifikacji olimpijskich w Apeldoorn. Czekamy na jej dalszy rozwój i wyższe pozycje w zachowujemy na dalszą część kariery.

Czytaj też:
TOP10. Najlepsi aktywni polscy siatkarze [RANKING]

6. Maja Tokarska

Trochę żałujemy, że nie oglądamy jej już w kadrze. Wydaje się, że 29-latka wciąż mogłaby wnieść do niej sporo wartości, bo na krajowym podwórku nadal potrafi rozgrywać bardzo udane spotkania i kąsać rywalki we wszystkich elementach. Nie bez powodu miniony sezon zakończyła na wysokich miejscach w rankingach blokujących (szósta) i serwujących (trzynasta). Należy ją też docenić za występy w ligach włoskiej, tureckiej i japońskiej. W 2015 roku zagrała nawet w finale Pucharu CEV i meczu gwiazd Serie A.

5. Katarzyna Zaroślińska-Król

Mimo upływu czasu wciąż zachwyca na ligowych boiskach, a siła jej ataku poraża rywalki. W barwach najlepszych polskich klubów aż pięciokrotnie wywalczyła krajowy puchar. Od lat jedna z najlepszych atakujących w Polsce, której talent już jako 19-latki odkrył sam Andrzej Niemczyk, powołując ją do kadry. W niej nie osiągnęła większych sukcesów, ale ma na koncie m.in. 9. miejsce mistrzostw świata z 2010 roku. To w zasadzie jedyna siatkarka, która ostatnio potrafiła zastąpić Malwinę Smarzek-Godek w drużynie narodowej. Według wielu to właśnie jej zabrakło podczas kwalifikacji olimpijskich.

Czytaj też:
"Ucieknę od wyroku, wykupię dwa zastrzyki". Ten, który dał Polsce dwa złota. Andrzej Niemczyk

4. Anna Miros (Podolec)

Obecnie w słabszej formie i należy się spodziewać, że 34-letnia siatkarka powoli będzie szykować się do zakończenia sportowej kariery. Jedyna wciąż aktywna członkini "Złotek". Mistrzynią Europy została w 2003 roku, będąc najmłodszą zawodniczką tamtej ekipy. Ma na koncie medale mistrzostw świata i Europy wśród juniorek i kadetek. Zawodniczka bardzo uniwersalna, bo w kadrze grała jako przyjmująca, atakująca i środkowa. Swego czasu występowała w rozgrywkach ligi włoskiej, rumuńskiej i rosyjskiej. Największe sukcesy odiosła w Asystelu Novara, zdobywając Puchar CEV i wicemistrzostwo Włoch. Szkoda, że miała pecha do kontuzji, bo wydaje się, że mogła osiągnąć zdecydowanie więcej.

3. Katarzyna Skorupa

Od blisko dekady znajduje zatrudnienie w zagranicznych klubach, co już powinno świadczyć o jej sporych umiejętnościach. Ma na koncie kontrakty w czołowych drużynach świata, takich jak Rabita Baku, Igor Gorgonzola Novara, Imoco Volley Conegliano czy Fenerbahce Stambuł. W kraju niezbyt doceniania, ale we Włoszech wciąż jest gorącym nazwiskiem na rynku transferowym.

Czterokrotna medalistka Ligi Mistrzyń, klubowa wicemistrzyni świata z 2012 roku, mistrzyni rozgrywek w Turcji, Włoszech i Azerbejdżanie. Aż 150 razy wystąpiła w barwach reprezentacji Polski, a jej największym sukcesem jest awans na igrzyska olimpijskie w Pekinie.

2. Malwina Smarzek-Godek

Jej nazwisko nieodłącznie kojarzy się kibicom z biało-czerwonymi barwami. Trudno wyobrazić sobie, by tej bombardierki zabrakło na boisku w którymkolwiek ze spotkań. Niezniszczalny filar kadry. W ubiegłym roku w meczu Ligi Narodów z Bułgarią zdobyła aż 42 "oczka" bijąc reprezentacyjny rekord należący do Małgorzaty Glinki i Katarzyny Skowrońskiej-Dolaty. To właśnie kapitalna postawa Smarzek-Godek sprawiła, że zawodniczki Jacka Nawrockiego w ostatnim sezonie osiągnęły niezłe wyniki.

Co ważne 24-letnia Polka ma przed sobą jeszcze kilka (może nawet kilkanaście) lat grania. W przyszłym sezonie wreszcie będzie miała okazję pokazać się szerszej publice, dzięki kontraktowi z Igor Gorgonzola Novara. Jej nowy klub nie tylko będzie walczył o triumf w Serie A, ale też o obronę złota w Lidze Mistrzyń.

1. Joanna Wołosz

Obecnie w najlepszy sposób reprezentuje polskie siatkarki na arenie międzynarodowej. Jako kapitan poprowadziła Imoco Volley Conegliano do dwóch tytułów mistrzyń Włoch, dwóch Superpucharów i Pucharu Italii. Jej zespół w 2018 roku zagrał w finale Ligi Mistrzyń, a rok później wywalczył klubowe mistrzostwo świata. Wołosz jest podstawowym ogniwem drużyny i zbiera kolejne wyróżnienia. W LM i KMŚ wybierano ją najlepszą rozgrywającą.

30-latka wciąż czeka na poważny sukces reprezentacyjny, bo na razie może pochwalić się tylko srebrem igrzysk europejskich i zwycięstwem w drugiej dywizji World Grand Prix. Nie ulega jednak wątpliwości, że potrafi wnieść do kadry nową jakość i kierować jej poczynaniami na boisku. W styczniu wybrano ją do "drużyny marzeń" kwalifikacji olimpijskich.