Musimy się obawiać o przyszłość kolarstwa w kraju. I to bardzo poważnie. Następców Rafała Majki i Michała Kwiatkowskiego na horyzoncie nie widać. Niby w peletonie są Polacy, ale brak tych, którzy mogą nawiązać walkę z najlepszymi – mówił Bartosz Huzarski, były kolarz, w rozmowie z TVPSPORT.PL. W niedzielę Majka zwyciężył na 15. etapie Vuelta a Espana. Cztery lata czekał na triumf na międzynarodowej arenie.
Vuelta a Espana: wielki sukces Rafała Majki! Samotna ucieczka w górach!
To piąty raz, kiedy Polak wygrał etap wyścigu Vuelta a Espana. Wcześniej tej sztuki dokonali Przemysław Niemiec (2014), Tomasz Marczyński (dwukrotnie – 2017) oraz Majka (2017), który zajął również trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej w 2015 roku. W niedzielę 31-latek z grupy UAE-Team Emirates pokazał wielką klasę. Atak przypuścił na ponad 80 km przed metą. Utrzymał pozycję lidera i triumfował.
Filip Kołodziejski, TVPSPORT.PL: – Doczekamy się kolejnych zwycięstw Rafała Majki? Bartosz Huzarski: – Jesteśmy w świecie sportu zawodowego, który żyje według własnych praw i zależności. Chcielibyśmy, żeby sukcesów polskich kolarzy było coraz więcej. To napędza całą dyscyplinę. Są nabory, finansowanie. Lepsze postrzeganie biało-czerwonych na międzynarodowym tle. Często jest jednak tak, że kolarze dostosowują się do oczekiwań drużyny. Wiadomo, że ekipa Rafała nie jedzie na zwycięstwo w klasyfikacji generalnej, więc mógł sobie pozwolić na wypad. Miejmy nadzieję, że takich okazji będzie więcej.
– Majka ma za sobą bardzo trudny czas w życiu. Idealna nagroda?
– Miał trochę przejść życiowych w ostatnim czasie. Każde zwycięstwo podbudowuje zawodnika. Kolarz, raz na jakiś czas musi się utwierdzić w przekonaniu, że wykonuje dobrą pracę i umie być skuteczny. Po to się trenuje, żeby uzyskiwać sukcesy. Wciąż są jednak zawodnicy, którzy nie mają żadnego kluczowego startu przez całą karierę. Mimo wszystko mówią, że są spełnieni. W przypadku Rafała i Michała Kwiatkowskiego tak się nie dzieje. Ambicje i oczekiwania są zdecydowanie większe.
– Na zwycięstwo czekał cztery lata. Co w takich momentach jest kluczowe, by nie odpuszczać?
– Ma silną psychikę. Zwycięstwo zwycięstwu jest nierówne. Inaczej się cieszymy, gdy wygrywamy etap, inaczej, gdy triumfujemy w klasyfikacji końcowej. W drugim przypadku dojechanie na metę nawet w czołowej piątce jest często traktowane jako większy sukces niż wygranie pojedynczej jazdy. Nie umniejszam jednak osiągnięcia Rafała. To duży sukces. Myślę, że nie czuł się źle przez ostatnie cztery lata, że niczego nie wygrał. Pewnie triumf Tadeja Pogacara w Tour de France też traktował po części jako swoje zwycięstwo. Cieszył się bardzo. Kolarz czy wygrywa, czy nie, to dostaje taką samą pensję na konto.
– Myśli pan, że kwestie pieniężne mają w ogóle znaczenie w takich momentach?
– Aspekty finansowy w żaden sposób Rafała nie dołował. Nie to jest najważniejsze. Po zwycięstwie poczuł się dowartościowany. W końcu wszedł na najwyższy stopień podium. Do tego dążą sportowcy. Tego momentu nie da się do niczego porównać.
Majka wzruszony po zwycięstwie. "Zrobiłem to dla zmarłego ojca"
– Ucieczka trwała ponad 80 kilometrów. Trzeba mieć silną psychikę, żeby wytrzymać narzucone tempo?
– To było duże wyzwanie. Rafał pokazał, że nogi mają się dobrze. Forma wzrasta. Po występie w TdF zawsze dobrze jedzie się podczas Vuelty – wiem z doświadczenia. Ma za sobą też start w Tokio. Ostatnie wyniki rokują i dają nadzieję na kolejne podobne akcje, jeśli dostanie zielone światło od zespołu.
– Szkoda niewykorzystanej okazji podczas igrzysk olimpijskich?
– Tak. Bardzo mi szkoda również Kwiatkowskiego. Zajmował 4. miejsce w mistrzostwach świata w jeździe na czas. Potem był 4. ze startu wspólnego. W Tokio zabrakło jednego mocniejszego szarpnięcia (zajął 11. miejsce – przyp. red.). Polacy byli mocni. Myślę, że Rafał powinien nieco dłużej zostać z Michałem w pierwszej grupie. Na pewno było go na to stać. Poczułby się pewniej. Zeszłoby trochę presji. Nie ma co patrzeć wstecz. Między sobą już na pewno wyjaśnili wszystkie kwestie.
– Dobra lekcja przed mistrzostwami świata w Brugii i Leuven?
– Miejmy nadzieję. Jest spory potencjał w gronie biało-czerwonych. Wielu naszych może pojechać w wyścigu elity. Trasa wydaje się być bardziej sprzyjająca niż w Tokio. Trzeba jednak pamiętać, że konkurencja będzie większa. Stajemy na przeciwko takich reprezentacji jak Belgia, Holandia czy Włochy. Nie można odpuszczać. Będziemy oglądać starty z zapartym tchem.
– Powinniśmy się obawiać o przyszłość kolarstwa w Polsce?
– Oj... oczywiście musimy się obawiać. I to bardzo poważnie. Następców na horyzoncie nie widać. Niby w peletonie są Polacy, ale brak tych, którzy mogą nawiązać walkę z najlepszymi. Trafiło nam się dwóch świetnych zawodników w kolejnych latach. Długo będziemy musieli czekać na powtórkę z rozrywki. Generalnie, zamiast być coraz lepiej, jest coraz gorzej. Sukcesy Rafała, Michała i Macieja Bodnara nie zostały wykorzystane w żaden sposób przez polskie kolarstwo. Nie zwiększyła się liczba sponsorów, klubów. Polski Związek Kolarski też nie wykorzystał szansy. Drugiej takiej okazji się raczej nie doczekamy. Oddolne inicjatywy próbują ciągnąć tę dyscyplinę w górę. Mamy kilka SMS-ów, ale tylko dwie grupy trzeciej dywizji. Juniorzy nie mają psychicznie łatwego zadania. Nie mają się gdzie zaczepić. Jest słabo, żeby nie używać gorszych stwierdzeń.
– Majka już powiedział, że nie będzie jeździł do 40. urodzin.
– Nikt się nie powinien dziwić. Każdy z kolarzy miał cele, zadania od własnej grupy. Sam nie byłem stworzony do wygrywania. Organizm nie wytrzymywał. Pomagałem innym. Po zakończeniu kariery próbuję rozwijać kolarstwo w Polsce. Pracujemy z młodzieżą i ich szkolić. Nie stać nas jednak na wybudowanie kilku orlików. Wspiera ten sport kilku pasjonatów, m.in. Władysław Piszczałka, który od ponad 20 lat daje fundusze na kolarstwo. Brakuje większego zaangażowania, centralnego dowódcy, dużego sponsora. Czekamy na wybory w związku. Może coś się zmieni. Przypomnę, że talenty wychodzą z orlików. Potem można mieć nadzieję na międzynarodowe sukcesy. Jak ktoś ma znakomite warunki, ale niepoukładane w głowie, to "zginie" w elicie w pierwszym roku.
– Wrócę jeszcze do sukcesu Majki. Kwiatkowski poczuje, że też musi się pokazać z dobrej strony w kolejnych startach?
– Hmmm... nie wiem, czy oni muszą się ścigać między sobą. Oby Michał się zmotywował. Każdy dobry wynik idzie w świat i jest potrzebny osobom, które pracują z młodzieżą. Mam nadzieję, że w 2021 roku zobaczymy jeszcze owocne starty biało-czerwonych. Kasia Niewiadoma może wrócić z mistrzostw Europy z medalem. Czas pokaże.
