Skoki narciarskie: Hannu Lepistoe za... likwidacją not za styl. "Telemark to średniowiecze"

Kwestia sędziów w skokach narciarskich powraca niczym bumerang. Wydaje się, że regularnie co kilka tygodni dochodzi do kontrowersji, po której w jednym z czołowych krajów tej dyscypliny na nowo rodzi się dyskusja o tym, co można zrobić, by było bardziej sprawiedliwie.

Finowie wciąż żyją weekendem Pucharu Świata w Lahti z końcówki stycznia. Wówczas w rywalizacji kombinatorów norweskich Kasper Flatla zanotował upadek, uzyskując jedynie 65 metrów. Otrzymał noty: 3.0, 9.0, 4.0, 5.0 i 8.5. Tego samego dnia w konkursie skoczków Halvor Egner Granerud poszybował na 137,5 metra. Nie utrzymał jednak lądowania i również upadł. Sędziowie punktowali: 9.0, 8.5, 8.5, 8.5, 9.0. Norweg mimo najdłuższych lotów spadł na czwarte miejsce.

– Jak pokazują te przykłady, sędziowie nie mają nad tym kontroli – oburzył się Lepistoe, były trener, który swego czasu prowadził także Adama Małysza. – Granerud powinien był wygrać tamten konkurs. Stracił wiele pieniędzy, jak w przeszłości wielu innych, przez noty za styl – mówił w rozmowie z iltalehti.fi.

Fińskie media zauważyły, że dużym problemem jest odległość arbitrów od miejsca lądowania i niemożność oglądania przez nich powtórek. Dodatkowo wskazały na... ewentualną sympatię do danego zawodnika – szczególnie, jeśli reprezentuje on kraj sędziego.

– Ocena estetyczna wykonania, o której mowa w regulaminie, jest całkowicie subiektywna. Jednym z czynników podlegających ocenie jest to, w jaki sposób sportowiec może wykorzystać możliwości aerodynamiczne. Kto może to ocenić? Nikt – zapewnia Mikko Virmavirta z Uniwersytetu w Jyvaskyla, cytowany przez iltalehti.fi.

Do teorii o rzekomej celowej stronniczości nie przychyla się Lepistoe. Uważa, że ten problem likwiduje wyłączanie najlepszej i najgorszej oceny. Na pomysł rezygnacji w ogóle z ocen sędziów reaguje jednak pozytywnie. – Popieram go – przyznaje.

Jeszcze dalej idzie Virmavirta. – Zasada o telemarku to przeżytek z narciarskiego średniowiecza. Przy tamtym sprzęcie bezpieczniej było schodzić do lądowania w ten sposób. Dlaczego nie wykonywać dziś wszystkich najdłuższych skoków "na płasko", jeśli tak właśnie jest najbezpieczniej? – zastanawia się.

Niepochlebne komentarze na temat pracy sędziów w skokach pojawiają się regularnie. Zmiana zasad byłaby jednak rewolucją. Czy FIS w przyszłości zdecyduje się na taki krok? Trudno stwierdzić, choć wydaje się, że coraz większe naciski mogą spowodować, że federacja będzie zmuszona, by pochylić się nad tym problemem.