Pekin 2022: Diane Sellier będzie jeździł w reprezentacji Polski. Choć póki co nie ma obywatelstwa, dostał zgodę na udział w PŚ

Sellier urodził się pod Paryżem i do niedawna był świetnie zapowiadającym się reprezentantem Francji, w tym coraz ważniejszym ogniwem tamtejszej sztafety. Niemalże podręcznikowy początek kariery został jednak niespodziewanie przerwany. – Wszystko z powodu mojego zdrowia psychicznego. Trenując w Centrum Narodowym w Font Romeu nie czułem się szczęśliwy. Próbowałem wielu opcji, by móc kontynuować, ale żadna nie działała. W pewnym momencie postanowiłem przestać jeździć, bo nie dawało mi to szczęścia – wyjaśnia w rozmowie z TVPSPORT.PL.

Główna baza Trójkolorowych znajduje się w Pirenejach, niemal 900 kilometrów od rodzinnej miejscowości Selliera. – Nie miałem kontaktu z rodziną i przyjaciółmi, co jest ważnym elementem w okresie dorastania. Zwłaszcza, że opuściłem ich w wieku 14 lat. A na powroty często nie było czasu – mówi.

Ostatecznie kariery nie pozwolił zakończyć mu trener Gregory Durand, pracujący obecnie z reprezentacją Polski. Znał juniora, bo ten był jego wychowankiem w czasie, gdy sięgał po medale olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (EYOF) w 2017 roku. – Kiedy usłyszał, że chcę zrezygnować, natychmiast zareagował. Zaproponował, żebym dołączył do treningów w Polsce. Przyjechałem, bo wiedziałem, że mogę mu zaufać, a na miejscu wszyscy przyjęli mnie bardzo dobrze. Poczułem się jak w domu – opowiada zawodnik.

Z Polakami trenuje od pierwszej połowy 2020 roku. Początkowo miał być jedynie ich sparingpartnerem. – Nie przyjeżdżałem tu z myślą o zmianie barw. Chciałem jeździć dla Francji. Dopiero z biegiem dni zaczęło się to zmieniać. W końcu porozmawiałem o tym z trenerami Gregorym i Urszulą [Kamińską - przyp. red.]. Entuzjastycznie zareagowali na moje pytania i starali się pomóc znaleźć najlepsze rozwiązanie. Wtedy zaczęliśmy rozmowy z Polskim Związkiem Łyżwiarstwa Szybkiego – tłumaczy. – W Polsce czuję się naprawdę świetnie. Mam wokół siebie wspaniałych ludzi. Dostrzegam też potencjał w tym młodym zespole. Zrobię wszystko, by osiągać z nim jak najlepsze wyniki – dodaje.

Będzie wzmocnieniem reprezentacji Polski

Sellier nie jest anonimem w międzynarodowej stawce. Na EYOF 2017 w Erzurum wywalczył złoto na 1000 i brąz na 500 metrów. We francuskich barwach startował również kilkukrotnie na mistrzostwach świata juniorów. Najlepsze wyniki osiągał w nich w 2020 roku w Bormio. Otarł się o podium na 1000 metrów, kończąc bieg finałowy na czwartej pozycji.

W sezonie 2019/20, czyli ostatnim przedpandemicznym, zdecydowanym krokiem wszedł do seniorskiej kadry. Wziął udział w pięciu Pucharach Świata, raz (w Salt Lake City) kwalifikując się nawet do finału B na 500 metrów. Na tym dystansie został sklasyfikowany na ósmej pozycji. Stawał się przy tym coraz ważniejszym ogniwem sztafety Trójkolorowych.

Z drużyną wziął udział nawet w mistrzostwach świata w Debreczynie, gdzie był jednak wyraźnym "numerem cztery". Indywidualnie wystartowali Sebastien Lepape, Quentin Fercoq i Dmitry Migunov. Niedługo później 20-latek podjął decyzję o zawieszeniu treningów z reprezentacją Francji.

– To prawda, że miałem niezłe wyniki, ale uważam, że nie była to najlepsza dyspozycja, jaką mogłem wówczas osiągnąć. Byłem słaby mentalnie. Fajne rezultaty miałem głównie na początku sezonu, a później widziałem z tygodnia na tydzień jak moja forma spada. Dla młodego łyżwiarza to było przerażające – mówi Sellier.

O tym, że będzie wzmocnieniem reprezentacji Polski świadczą nie tylko bardzo dobre, w porównaniu do innych biało-czerwonych, wyniki w Pucharze Świata. W ostatnim roku Sellier startował kilkukrotnie w zawodach krajowych i za każdym razem udowadniał, że jest w czołówce. Został m.in. wicemistrzem Polski na 500 metrów.

Błyszczał także we wrześniu na Ogólnopolskich Zawodach Rankingowych w Gdańsku, które były kwalifikacjami do polskiej kadry. Reprezentanci rywalizowali między sobą trzykrotnie na każdym z dystansów. Młodzik spod Paryża wygrał dwa razy na 500, dwa razy na 1500 i trzy razy na 1000 metrów. W finałach po razie ustąpił Michałowi Niewińskiemu (na 1500 metrów) i Łukaszowi Kuczyńskiemu (na 500 metrów).

Polak bez obywatelstwa

Na co dzień Sellier mieszka w Gdańsku i jest zawodnikiem tamtejszego Stoczniowca. – Wybrałem tę drogę, bo daje mi ona wiele możliwości, a prezes klubu cieszy się z mojej obecności. Zresztą Trójmiasto jest naprawdę piękne. I nie ma monotonii, bo kadra trenuje w różnych miejscach – mówi.

Obecnie jest na zgrupowaniu w Dreźnie. Stamtąd biało-czerwoni wylecą na Puchar Świata do Pekinu, gdzie rozpoczną walkę o awans na igrzyska. 20-latek będzie mógł przystąpić do niej jako reprezentant Polski, choć... wciąż według prawa jest Francuzem. Wniosek o zmianę obywatelstwa został już co prawda złożony, ale czeka dopiero na rozpatrzenie.

Mimo trwającej procedury już teraz może zmienić barwy zgodnie z przepisami Światowej Unii Łyżwiarskiej (ISU). Do tego, by startował dla biało-czerwonych wystarczy deklaracja i zgoda Francuzów, którą udało się uzyskać w ubiegłym tygodniu.

Sellier będzie więc walczył o kwalifikację olimpijską dla Polski – zarówno indywidualnie, jak i w sztafecie. Nie wiadomo jednak czy... sam będzie mógł z niej skorzystać i polecieć na igrzyska. Tam obywatelstwo jest już bowiem niezbędne. Trwa zatem walka z czasem. Jeśli okazałoby się, że po wywalczeniu kwalifikacji z powodów formalnych nie może lecieć, jego miejsce zająłby inny Polak.

Niewątpliwie 20-latka czekają ciekawe miesiące. Czteroletni cykl rozpoczynał jako nieźle rokujący francuski junior, a zakończy być może jako jeden z polskich olimpijczyków. Pierwszy krok w stronę tak niespodziewanego zakończenia pierwszego rozdziału kariery postawi 21 października. Wówczas w stolicy Chin wystartują zawody Pucharu Świata.

DIANE SELLIER W SEZONIE 2019/20

Puchar Świata w Salt Lake City
500 metrów: ćwierćfinał (19. miejsce)
500 metrów: finał B (8. miejsce)
Sztafeta: ćwierćfinał (10. miejsce; pojechał tylko w kwalifikacjach)

Puchar Świata w Montrealu
1000 metrów: repasaż (28. miejsce)
1000 metrów: repasaż (26. miejsce)
Sztafeta: finał B (6. miejsce)

Puchar Świata w Nagoi
1000 metrów: repasaż (43. miejsce)
500 metrów: repasaż (26. miejsce)
Sztafeta: ćwierćfinał (10. miejsce)

Puchar Świata w Szanghaju
1500 metrów: repasaż (28. miejsce)
500 metrów: repasaż (26. miejsce)
sztafeta: finał B (8. miejsce)

Puchar Świata w Dordrechcie
1000 metrów: repasaż (26. miejsce)
500 metrów: repasaż (24. miejsce)
Sztafeta: ćwierćfinał (10. miejsce; pojechał tylko w kwalifikacjach)

Mistrzostwa Europy w Debreczynie
Sztafeta: ćwierćfinał (DSQ)

Mistrzostwa świata juniorów w Bormio
500 metrów: ćwierćfinał (11. miejsce)
1000 metrów: finał (4. miejsce)
1500 metrów: PEN (---)
Sztafeta: finał B (7. miejsce)