Siatkówka kobiet. Dwie porażki z Niemkami na otwarcie pracy Stefano Lavariniego. Kilka występów daje nadzieję na rozwój kadry

Nieudany rewanż. Niemki ponownie lepsze od Polek

Nie ma co zakłamywać rzeczywistości – pracę z reprezentacją Polski siatkarek Stefano Lavarini zaczął kiepsko. Jednak w pierwszych spotkaniach, co jasne, jest większy margines błędu i tolerancja na nieudane zagrania. Wszak to dopiero początek drogi.

A pewnie inaczej patrzyłoby się na całokształt pierwszego sprawdzianu nowego selekcjonera, gdyby w debiutanckim meczu Polki nie wypuściły szansy na zwycięstwo z rąk. Było prowadzenie 2:0 w setach, a potem 14:9 w tie-breaku. Ostatecznie 3:2 wygrały jednak Niemki.

W drugim starciu nie decydowała już bezpośrednio jedna piłka. Siatkarki prowadzone przez Vitala Heynena zwyciężyły 3:1 (26:28, 25:22, 25:21, 25:23). Na swoje pierwsze zwycięstwo w roli selekcjonera Polek Lavarini jeszcze zaczeka, ale już jest bogatszy o wiedzę z pierwszych dwóch sparingów.

A odpowiedzi potrzebował paru. Przede wszystkim – co z pozycją atakującej? Po pierwszych powołaniach sprawa wydawała się jasna. O pierwszą "szóstkę" walczyć miały Magdalena Stysiak i Malwina Smarzek. Sprawa się jednak znacznie skomplikowała.

W kadrze na Ligę Narodów była siatkarka Lokomotivu Kaliningrad się nie znalazła z powodu urazu, a w czasie zgrupowania kontuzja wyeliminowała także Stysiak. Do kadry dowołano Weronikę Sobiczewską, ale trzeba było zacząć kombinować.

Drużyna Niemiec ponownie okazała się lepsza od naszej reprezentacji, Polki przegrywają mecz 1:3#POLGER pic.twitter.com/qaQisWuEm5

— POLSKA SIATKÓWKA (@PolskaSiatkowka) May 25, 2022

I trener Lavarini w starciu z Niemkami zaczął wprowadzać nowy i wydaje się docelowy plan na Ligę Narodów. Ratunku w nominalnych atakujących – Sobiczewskiej i Drużkowskiej – na razie nie będzie, więc na atak przesunięto Olivię Różański. Efekt co najmniej zadowalający.

21 punktów w pierwszym spotkaniu, w drugim 20. W obu spotkaniach około 40 procent skuteczności, więc bez dwóch zdań dobra pozycja wyjściowa do dalszej pracy. Bezkompromisowość i odwaga siatkarki, która od przyszłego sezonu będzie grać we włoskiej Serie A, może się sprawdzić w pierwszym turnieju pod wodzą nowego trenera.

Numerem jeden w kadrze na rozegraniu docelowo na pewno będzie Joanna Wołosz, która w sparingach z Niemkami jeszcze nie grała (trzy dni temu występowała w finale Ligi Mistrzyń w Lublanie). Zaskoczenia w wyborze pierwszej zmienniczki nie było. Najwięcej szans dostała Katarzyna Wenerska, która grała pierwsze skrzypce podczas zeszłorocznego sezonu reprezentacyjnego.

29-latka ma za sobą bardzo udany sezon w Developresie Bella Dolina Rzeszów i dobrą formę potwierdza też w kadrze. Na tej pozycji problemu być nie powinno, tym bardziej, że wracająca do reprezentacji Alicja Grabka również gra pewnie. A do tego doskonale wie, jak dogrywać podstawowej na tę chwilę polskiej armacie – Olivii Różański – z którą występowała w klubie.

W przyjęciu najwięcej szans w pierwszych sparingach dostały Zuzanna Górecka i Weronika Szlagowska. Kolejno 10. i 14. najlepsza przyjmująca polskiej Tauron Ligi to wariant najbardziej defensywny. Ale jak się okazało, mogący dać wiele także w ataku.

Pozytywną wiadomością jest przede wszystkim dobra gra Góreckiej, która ma za sobą kiepski sezon ligowy. Straciła miejsce w podstawowej "szóstce" Grot Budowlanych Łódź, ale w sezon reprezentacyjny weszła z nowymi siłami.

W pierwszym meczu przyjęcie na poziomie około 50 procent i miano drugiej najlepszej atakującej zespołu na mniej więcej 40-procentowej skuteczności. W drugim spotkaniu wejścia z ławki znacznie poprawiającej odbiór zagrywki (70 procent w przyjęciu). Takie liczby budują.

Monika Fedusio zagrała prawie cały drugi mecz z lepszym efektem w ataku, niż w przyjęciu. Osiem na 21 piłek skończonych, ale tylko 26 procent pozytywnego przyjęcia zagrywki. To cały czas element wymagający dużej pracy. Przyjmujące mistrza Polski, Chemika Police – Martyna Czyrniańska i Martyna Łukasik – dostały mniej szans, ale zaprezentowały się nieźle.

Na środku Lavarini skorzystał ze wszystkich dostępnych zawodniczek, a punktowo najlepiej wypadła Agnieszka Kąkolewska. W teorii to ona powinna być na tę chwilę najbliżej pierwszej "szóstki". Z reszty najdłużej w sparingach z drużyną zgrywała się Kamila Witkowska, choć w zasadzie wszystkie zawodniczki z grupy Alagierska, Gryka, Jurczyk miały swoje momenty.

Z libero zmartwień być nie powinno. Maria Stenzel, tak jak i w całym sezonie ligowym, teraz też nie zawodzi. Grała najwięcej, w kadrze jest najdłużej, więc trudno będzie jej zabrać wyjściowy skład. W razie konieczności zaplecze też jest jednak pewne. Justyna Łysiak i Aleksandra Szczygłowska regularnie udowadniają, że warto na nie stawiać.

Kolejny sprawdzian reprezentacji Polski to już Liga Narodów. Na otwarcie, 2 czerwca Polki zagrają z reprezentacją Kanady. I oby wtedy Stefano Lavarini mógł po raz pierwszy podnieść ręce w geście triumfu.

Z USA, przez polską ligę, do kadry. "Trener Lavarini mnie uskrzydlił"