Polskie skoki kobiet. Tu już nie ma co trenować, tu trzeba dzwonić! [OPINIA]

Słynny Niemiec przewiduje medal Polaka. "Jeśli nie przesadzi z szaleństwem..."

Dron robi... za dużo wiatru. Polacy zgłosili problem na długo przed MŚ

Czytaj też

Dron robi... za dużo wiatru. Polacy zgłosili problem na długo przed MŚ

Można przy tej okazji po raz tysięczny napisać: Polski Związek Narciarski przespał rozwój skoków kobiecych! To prawda. Gdy w 2009 roku rywalizacja pań wchodziła do programu mistrzostw świata, włodarze krajowej federacji udawali, że nie istnieje lub zakładali, że okaże się przejściową modą. Dziś na czempionacie w Planicy jedna skoczkini może wziąć udział w nawet czterech konkurencjach. Moda nie przeminęła.

Można też po raz setny napisać: polskie skoczkinie nie są bez winy! I to też będzie prawda. Bo gdyby zmierzyć w ich grupie poziom zawiści to wcale nie musiałby się okazać niższy niż poziom ambicji (choć przynajmniej Konderla tej tezie w mediach zaprzecza). Polki przegrywają nie tylko na skoczni, ale też poza nią, bo kiedy większość rywalek wyraża w mediach społecznościowych wsparcie dla koleżanek z kadry, nasze... potrafią działać zupełnie odwrotnie. Bo jakoś trudno uwierzyć w przypadki takie jak poniżej (najpierw zdjęcie z podium Uniwersjady, potem instastories Rajdy).

Dron robi... za dużo wiatru. Polacy zgłosili problem na długo przed MŚ

Czytaj też

Dron robi... za dużo wiatru. Polacy zgłosili problem na długo przed MŚ

Wielka ulga, Kubacki skacze! Ale decyzja sztabu była ryzykowna

Czytaj też

Wielka ulga, Kubacki skacze! Ale decyzja sztabu była ryzykowna

Przesilenie miało nastąpić rok temu – po igrzyskach w Pekinie. Dalsza współpraca trenera Łukasza Kruczka i Kamili Karpiel była niemożliwa. Po dwunastu miesiącach ówczesny trener jest dziś wciąż blisko kadry, szczególnie Nicole Konderli, której doradza jako jej klubowy szkoleniowiec. Z kolei skonfliktowana z PZN skoczkini zakończyła starty, ogłaszając że nie wyklucza występów dla innego kraju. Tyle tylko, że z jej wynikami z ostatnich lat oraz kiepską opinią w środowisku znalezienie federacji, która (jak można przypuszczać) miałaby opłacić treningi, szkoleniowca, sprzęt itd. wydaje się nierealne.

Skoczkinie latem zyskały nowego szkoleniowca. Szczepan Kupczak to człowiek, mający za sobą drogę wyraźnie inną niż one. Kombinacja norweska, którą uprawiał aż do jesieni, to dyscyplina wymagająca cięższych treningów niż skoki, bo oprócz skakania na nartach trzeba jeszcze na nich biegać. Do tego dyscyplina niepopularna w Polsce. Bo choć Kupczak potrafił "pokazywać się" w Pucharach Świata, to zwykle miał pod górę i nigdy nie mógł marzyć o oglądalnościach kilkumilionowych, którymi cieszyć mogły się choćby Rajda i Karpiel w trakcie mikstów Seefeld 2019. W teorii mógł stać się wzorem pracowitości i poświęcenia.

Eksperyment z debiutantem w roli trenera jednak nie wypalił. Jedyną punktującą w Pucharze Świata Polką jest zmagająca się z bólami piszczeli Konderla, która wywalczyła 6 punktów. Inna sprawa, że ją na skoczni najłatwiej zobaczyć w towarzystwie Kruczka (i pewnie obie strony będą zabiegały o kontynuację tej współpracy). O porady u innego szkoleniowca poprosiła też Rajda, która brała "korepetycje" u Sławomira Hankusa. Kolejny sezon porażek i tak staje się jednak powoli faktem.

"Tu nie ma co trenować, tu trzeba dzwonić!" - powiedział kiedyś Janusz Wójcik, po pierwszych zajęciach w roli szkoleniowca Świtu Nowy Dwór Mazowiecki. Słynnemu trenerowi chodziło oczywiście o ustawianie spotkań, ale wydaje się, że te same słowa (choć z innym sensem) można dziś przekazać do centrali PZN. Włodarze powinni prowadzić rozmowy z nowym (zagranicznym!) trenerem (lub panią trener), który stworzy swój własny sztab, wywoła atmosferę zdrowej sportowej rywalizacji i zainteresuje się szkoleniem na niższych szczeblach.

Wtedy istnieje szansa, że poznamy odpowiedź na pytanie o przyczyny lat niepowodzeń? Czy to:
a) to nasi trenerzy są do bani, jak powszechnie przyjmuje się pod hasztagiem #skijumpingfamily
b) współczesne polskie skoczkinie nie są zdolne do osiągania sukcesów
Powinna pojawić się jeszcze odpowiedź "c)", podwójnie negatywna, jej jednak wyjątkowo nam nie życzę. Podobnie, jak tego byśmy stawiali sobie to samo pytanie za rok.

Wielka ulga, Kubacki skacze! Ale decyzja sztabu była ryzykowna

Czytaj też

Wielka ulga, Kubacki skacze! Ale decyzja sztabu była ryzykowna