Tyczkarski GOAT. Statystyka Piotra Liska tłumaczy: nie doceniamy go

>> IGRZYSKA EUROPEJSKIE TRWAJĄ. OGLĄDAJ POLAKÓW W SOBOTĘ W TVP SPORT!

Konkurs tyczkarzy, który zamykał pierwszy dzień najwyższej dywizji Drużynowych ME rozgrywanych w tym roku w Chorzowie, był szalenie emocjonujący. Niestety dla Piotra Liska, dla niego akurat skończył się pechowym czwartym miejscem, mimo że nawet drugi Emmanouil Karalis skoczył tyle samo – 5,80. Zdecydowały tzw. małe reguły, czyli fakt, że Polak uzyskał tyle w drugiej próbie, a Grek i Francuz Thibaut Collet – w pierwszej. Niemniej, na koniec okazuje się, że wszyscy wymienieni osiągneli poziom, który jeszcze w 2015 roku na mistrzostwach świata w Pekinie dawał brązowy medal.

Mijają lata, czołówka tej konkurencji się zmienia, a Lisek nadal jest w centrum światowej (i europejskiej) czołówki. Amerykanie napisaliby: GOAT. Polacy natomiast pytają: dlaczego nie więcej?

Polska wysoko w Chorzowie! "Najlepsza impreza świata"

Czytaj też

Polska wysoko w Chorzowie! "Najlepsza impreza świata"

DME w Chorzowie: Piotr Lisek ma swój jubileusz. Showman, który jest w kadrze od zawsze

– Wy zawsze macie wielkie oczekiwania. Wiem o tym, ale to jest sport. Tutaj nie zawsze da się zrobić wszystko na rekordowym poziomie. Myślę, że polska tyczka przyzwyczaiła kibiców do tego, że jest super i potem, kiedy akurat jest minimalnie gorzej, zmienia się perspektywa – to jedna z wielu bardzo podobnych wypowiedzi Piotra, który na lekkoatletycznym świeczniku znajduje się od przynajmniej 2015 roku.

Wtedy właśnie pierwszy raz w karierze zaczął stawać na podiach międzynarodowych imprez. Najpierw była Praga i sukces w halowych ME, a później Pekin i wspomniane wyżej MŚ. Tamtego lata na dobre ruszała lawina. Lisek ma rację, mówiąc o gigantycznych oczekiwaniach. Tyczkarz, który teraz na drużynowych ME w Chorzowie był nawet czytającym przysięgę zawodniczą (czyli niejako kapitanem kadry na tę imprezę), rozpoczął podróż po światowych wydarzeniach, która przez osiem sezonów w sumie przyniosła mu już aż dziesięć medali najważniejszych imprez:

– 3 medale MŚ (2., 3., 3.)
– 2 medale halowych MŚ (3., 3.)
– 5 medali halowych ME (1., 2., 2., 3., 3.)

Każdy z tych krążków miał swoją wartość. Każdy na żywo w telewizji oglądały setki tysięcy kibiców, którzy mu sympatyzują. A nam mimo to jest mało, bo przyzwyczailiśmy się do tego, że to człowiek, który – niezależnie od okoliczności – dba o solidny poziom. Przyzwyczaiły nas też jego medale. Showman, który jak mało kto w polskiej kadrze potrafi zagrać na emocjach publiczności, dostarczył ich już tyle, że choćby do końca kariery miał już skakać wyłącznie przeciętnie, zasługuje na szacunek. Oczywiście zachowajmy skalę (np. dorobku olimpijskiego), ale w drużynie narodowej PZLA to postać porównywalna z Kamilem Stochem w skokach narciarskich. Oni obaj – mimo upływu lat – utrzymują się na topie w swoim fachu. Bywają lepsi, nawet wyraźnie, ale nawet na ich tle dokonania Polaków w żadnym razie nie wypadają blado.

Statystyka Liska pokazała 80. Ale konkursów, bo samych skoków byłoby więcej

Lisek po DME w Chorzowie zapowiedział, że będzie do niedzieli wspierał resztę reprezentantów Polski. Pomogą mu w tym członkowie rodziny – małżonka Aleksandra i córka Liliana, która wystąpiła w piątek nawet przed kamerą TVP Sport. A wcześniej, dokładnie w chwili charakterystycznego krzyku taty, sama krzyczała z trybun w identyczny sposób jak on.

Polska wysoko w Chorzowie! "Najlepsza impreza świata"

Czytaj też

Polska wysoko w Chorzowie! "Najlepsza impreza świata"

Włodarczyk: relaksuję się przy sprzątaniu i robieniu prania

Czytaj też

Włodarczyk: relaksuję się przy sprzątaniu i robieniu prania

Liskowi z pewnością zależy na medalu kadry w tych zawodach. Niemniej, on sam – nawet bez czekania na niedzielne rozstrzygnięcia – ma już powody do małego świętowania. Na Stadionie Śląskim po raz 80. w karierze bowiem uzyskał wynik przynajmniej 5,80 m.

– Spoglądam z niecierpliwością na kolejne dni – komentuje ten fakt Lisek.

– Ale to 80. konkurs, a nie skok! – oponuje Tomasz Spodenkiewicz z serwisu Athletics News. Statystyk tłumaczy, że szanowany portal Tilastopaja (to tam zlicza się wszystkie dokonania Liska na 5,80 m) mierzy konkretne zawody, a nie próby w nich. – Tych byłoby więcej. Dla przykładu, wszystkie skoki na powyżej 6,00 m Armanda Duplantisa notują już wedle prób, a nie wedle dni rywalizacji – tłumaczy.

Oczywiście, czasy są inne, a światowa czołówka rozszerzyła się jak być może nigdy wcześniej. Wybitny Renaud Lavillenie (poprzedni rekordzista świata – 6,16 m) ma takich konkursów aż 168, a Siergiej Bubka aż 184. Niemniej, dokonania Liska i tak stawiają go w ścisłym gronie najwybitniejszych. Bo już taki Steven Hooker – mistrz świata ‘15 – podobnych zawodów zaliczył tylko 41. A mistrz olimpijski z Rio Thiago Braz – jedynie 28.

Od 2014 roku tylko raz nie skoczył 5,80. Teraz Stambuł wlał w niego nową nadzieję

Lisek, którego wprowadzał w tyczkę trener Krzysztof Dziamski, w 2015 roku trafił do wówczas raczkującego szkoleniowca Marcina Szczepańskiego. Jako junior był uważany za talent, ale w żadnym razie za taki, na który należy chuchać i dmuchać. Nie miał spektakularnych dokonań, za to miał spokój. Osiem lat temu znalazł w końcu człowieka, który umie do niego trafić. Choć jest wygadany przed kamerą, to jednak niechętnie od tamtej pory dzieli się szczegółami ze swojej pracy. Mimo to wiele mówią za niego rezultaty i sam styl wykonywania skoków.

Opuszczenie grupy Wiaczesława Kaliniczenki, na które zdecydował się tuż przed Pekinem, okazało się przełomowe. Od tamtej pory w duecie z trenerem-kumplem kroczą od sukcesu do sukcesu. Dość powiedzieć, że od pierwszego medalu dużej imprezy (jeszcze z Kaliniczenką) do teraz tylko raz tyczkarzowi zdarzyło się lato, w którym ani razu nie doskoczyłby do 5,80. To był rok 2016 – ten sam, w którym duszniczanin zajął świetne czwarte miejsce w igrzyskach w Rio.

Włodarczyk: relaksuję się przy sprzątaniu i robieniu prania

Czytaj też

Włodarczyk: relaksuję się przy sprzątaniu i robieniu prania

Polski talent bije rekordy. "Mogę biegać poniżej 20 sekund"

Czytaj też

Polski talent bije rekordy. "Mogę biegać poniżej 20 sekund"

– Niewystarczająco doceniamy, ile on już dał polskiej lekkoatletyce – uważa Spodenkiewicz.

Statystyk już jakiś czas temu zastanawiał się publicznie, ile w Lisku – na być może ostatniej prostej swojej kariery – dał występ w halowych ME w Stambule. Początkowo spekulowano, że na tę imprezę z racji braku minimum skoczek z Wielkopolski może w ogóle nie pojechać. Pojechał i wrócił z medalem. Sam Piotr ostrożnie odnosi się do tych teorii:

– W poprzednich sezonach było trochę słabiej, owszem. Natomiast to nie było spowodowane jakimś sportowym kryzysem, ale tym, że wiedziałem, ile umiem i ile chcę zaprezentować. Niestety, mimo że szło w treningach, w zawodach niekoniecznie i to mnie martwiło. Na szczęście te kłopoty są już za mną – wspominał niedawno.

Niedługo MŚ w Budapeszcie – kolejne, na które najpewniej pojedzie Piotr. Będzie to kolejna duża impreza, gdzie podczas finału – miejmy nadzieję – będziemy mogli narodowo usiąść przed telewizorem i dmuchać mu w plecy. To różni Stocha od Liska, że wiatr w twarz pomaga tylko pierwszemu. To i medale olimpijskie. Ale za rok przecież jest Paryż. Nie będzie łatwo, ale w tej materii wciąż nie wszystko jest rozstrzygnięte.

Polski talent bije rekordy. "Mogę biegać poniżej 20 sekund"

Czytaj też

Polski talent bije rekordy. "Mogę biegać poniżej 20 sekund"