Paryż 2024. Skandal z meczem Argentyna – Maroko nie powinien się zmarnować

PZPN sugeruje, że Szymon Marciniak w meczu Euro 2024 być może zrobił błąd

UEFA potraktowała Marciniaka w sposób skandaliczny [OPINIA]

Czytaj też

UEFA potraktowała Marciniaka w sposób skandaliczny [OPINIA]

Po 90 minutach było 2:1 dla Maroka. Z powodu wielu różnych przerw sędzia Glenn Nyberg ze Szwecji doliczył aż 15 minut. Z powodu kolejnych przerw gra trwała jeszcze dłużej. Gdy na tablicy widać było czas "90:00, +15 mins, 15:24”, Argentyńczycy strzelili gola na 2:2. Chwilę później na boisko wbiegły nieuprawnione osoby i słychać było wybuchy, które przestraszyły niektórych piłkarzy, sędziów i innych oficjeli. Nyberg gwizdnął i nakazał piłkarzom pójść do szatni.

Czy sędzia gwizdnął, bo zakończył mecz, czy może gwizdnął, aby przerwać mecz – nad tym zastanawiali się tylko nieliczni eksperci. Dla większości, w tym także dla kibiców i dziennikarzy, było całkiem jasne, że arbiter odgwizdał zakończenie meczu i dlatego piłkarze kierują się do szatni. Taka interpretacja zdarzeń wynikała z kontekstu głównych wątków sytuacji: gola i upłynięcia czasu doliczonego.

Trudno dziwić się kibicom, ekspertom czy dziennikarzom, bo przecież sposób zakończenia meczu przez sędziego nie jest precyzyjnie opisany w "Przepisach gry". Dlatego wielu arbitrów robi to na wiele różnych sposobów. Różny jest zarówno sposób gwizdania, liczba gwizdków i ich intonacja, jak i gestykulacja. Nawet jeśli ktoś to potrafi odróżnić, to na stadionie często trudno usłyszeć dokładne brzmienie gwizdka czy gwizdków i ich intonację i czasem trudno dostrzec gesty arbitra.

Piłkarze zeszli więc z boiska, kibice opuścili stadion, a dziennikarze i środki masowego przekazu na całym świecie poinformowały, że mecz zakończył się wynikiem 2:2. Mimo że XXI wiek to era informacji, niezwykłego rozwoju środków masowego przekazu i wszelkiego rodzaj komunikatorów – ze strony sędziów i FIFA zabrakło jednej, kluczowej, jasno podanej informacji dla kibiców i mediów: to jeszcze nie koniec meczu.

Po dwóch godzinach – gdy stadion był już pusty, gdy zakończyły się transmisje, pomeczowe studia z komentarzami meczu pozornie przez Argentynę i Maroko zremisowanego – okazało się, że ten mecz miał ciąg dalszy. Sędzia i piłkarze wyszli z szatni i wrócili na boisko. Wtedy sędzia Glenn Nyberg na wniosek sędziego wideo Paolo Valeriego z Włoch podszedł do monitora VAR i przekonał się, że tuż przed golem na 2:2 był spalony. O pół stopy. Bramka dla Argentyny została więc anulowana.

Marokańczycy wznowili grę rzutem wolnym pośrednim, właśnie z powodu tego spalonego. Od tej chwili gra trwała jeszcze przez blisko trzy minuty. Nyberg zakończył mecz, gdy zegar pokazywał czas "90:00, +15 mins, 18:44". Maroko wygrało 2:1.

UEFA potraktowała Marciniaka w sposób skandaliczny [OPINIA]

Czytaj też

UEFA potraktowała Marciniaka w sposób skandaliczny [OPINIA]

Oto ranking sędziów Euro. Najwybitniejsi wcale nie byli najlepsi

Czytaj też

Oto ranking sędziów Euro. Najwybitniejsi wcale nie byli najlepsi

Wkrótce później wybuchł skandal. Wszyscy, którzy zapłacili za oglądanie tego meczu – mieli bilety na stadion albo oglądali ten mecz w telewizji – przekonali się, że zostali pozbawieni możliwości oglądania końcówki spotkania. Dziennikarze i środki masowego przekazu też zostały wprowadzone w błąd. Anulowanie gola na 2:2 po dwóch godzinach stało się tematem dnia w mediach na całym świecie i pretekstem do kpin z systemu VAR: że niby padł rekord długości czasu potrzebnego na naprawienie błędu sędziego boiskowego.

Dlaczego przerwa trwała aż dwie godziny? To powinna wyjaśnić i ogłosić FIFA. Jednak niezależnie od tego, czy stało się tak z powodu wtargnięcia publiczności na boisko lub może z powodu wybuchu petard, ewentualnie awarii systemu VAR czy jakiegokolwiek innego, mecz Argentyna – Maroko stał się najlepszym na świecie dowodem na to, do jakich absurdów może prowadzić brak transparentności w sędziowaniu meczów piłki nożnej.

Ta historia to najlepszy argument za tym, że sędziowie powinni natychmiast ogłaszać swoje decyzje publiczności i organizatorom. Gdyby dla wszystkich było jasne, że gol na 2:2 jest jeszcze weryfikowany, że mecz jeszcze trwa, kibice nie opuściliby stadionu, dziennikarze nie pisaliby i nie mówili o remisie 2:2, a eksperci nie komentowaliby czegoś, co później okazało się fikcją.

Taki skandal, jaki zdarzył się na początek olimpijskiego turnieju piłki nożnej, przydałby się w każdym kraju. Dla dobra piłki nożnej i dla dobra kibiców. Najbardziej przydałby się w tych krajach, w których władze sędziowskie są najbardziej oporne i odporne na sygnały o potrzebie większej transparentności w pracy arbitrów. Mecz Argentyna – Maroko udowodnił bowiem chyba najwyraźniej, że sędziowie i ich szefowie bawią się piłką nożną, nie przejmując się ani kibicami, ani organizatorami rozgrywek, ani dziennikarzami.

Nikt nic nie wiedział, tylko sędziowie i ich najbliższy krąg. No i drużyny, bo były sędziom potrzebne.

Oto ranking sędziów Euro. Najwybitniejsi wcale nie byli najlepsi

Czytaj też

Oto ranking sędziów Euro. Najwybitniejsi wcale nie byli najlepsi