25 mar 2022 | Piłka nożna

Do Rosji? Już nigdy. Dmitro Litwin uciekł z ligi rosyjskiej na Islandię

Grać w lidze kraju, który zaatakował twoją ojczyznę? Nie ma szans. Dmitro Litwin nie zastanawiał się ani chwili. Nie wrócił nawet do Rosji z obozu w Turcji.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

PLAGA KONTUZJI W REPREZENTACJI. KOLEJNY OBROŃCA MOŻE WYPAŚĆ

Rosjanie chcą odszkodowania za odebrany finał LM

Czytaj też

Rosjanie chcą odszkodowania za odebrany finał LM

Została tylko jedna torba

Dmitro Litwin to 25-letni obrońca. W młodości wyjechał z Ukrainy do Portugalii, gdzie trafił nawet do Benfiki, ale w tamtejszej ekstraklasie nie zadebiutował. Wrócił na Ukrainę – grał w Zorze Ługańsk i Olympiku Donieck, a od początku 2021 roku grał w Rosji. W lipcu przeniósł się na daleki wschód Rosji, by grać w drugoligowym SKA Chabarowsk.

– W chwili wybuchu wojny byliśmy na zgrupowaniu w Turcji. Ja już stamtąd nie wróciłem do Rosji nawet na chwilę. Od razu poprosiłem o rozwiązanie kontraktu i stało się to bardzo szybko, w pierwszy dzień wojny. Znalazłem nowy klub na Islandii i prosto z Turcji poleciałem tam. Do Chabarowska nie miałem za bardzo po co wracać, mam tam tylko jedną walizkę – mówi Litwin w rozmowie z TVPSPORT.PL.

Nie miał wątpliwości, że nie chce dłużej grać w Rosji. I nie ma zamiaru tam już nigdy wrócić. – Po tym, co zrobili mojej ojczyźnie, jestem pewien, że moja noga już tam nie postanie – zapewnia. Nie będzie więc musiał po zakończeniu sezonu wracać do SKA. – Co ważne, koledzy z zespołu poważnie przejmowali się moją sytuacją. Pytali o moich bliskich i rodzinę. Grając w Rosji nigdy nie miałem żadnych nieprzyjemności wynikających z faktu, że jestem Ukraińcem – zaznacza.

Rosjanie chcą odszkodowania za odebrany finał LM

Czytaj też

Rosjanie chcą odszkodowania za odebrany finał LM

Końcówka od kulis. Karny, gol i... nieudana ucieczka kibica

Gol Krzysztofa Piątka od kulis (fot. TVP)

Końcówka od kulis. Karny, gol i... nieudana ucieczka kibica

Bortniczuk: rosyjski sport powinien zostać całkowicie odłączony od świata

Czytaj też

Bortniczuk: rosyjski sport powinien zostać całkowicie odłączony od świata

Mieli swoje powody

Jedyne wątpliwości 26-letniego piłkarza dotyczyły tego, czy faktycznie nadal chce grać w pikę. – Miałem myśli, by rzucić futbol i jechać na Ukrainę walczyć z Rosjanami. Rodzina poprosiła mnie jednak, bym tego nie robił. Dzięki temu, że nadal jestem profesjonalny piłkarzem, mogę pomagać finansowo innym Ukraińcom, którzy pozostali w kraju – mówi nowy piłkarz islandzkiego klubu Klaksvik.

Nie wszyscy Ukraińcy byli tak zdeterminowani jak on. Anatolij Tymoszczuk i Iwan Ordeć postanowili zostać w lidze rosyjskiej. Ten drugi od 2,5 roku jest kolegą klubowym Sebastiana Szymańskiego w Dynamie Moskwa. I pozostał w klubie. – Te sprawy nie są dla mnie całkowicie proste. Widocznie obaj mieli swoje powody, by pozostać w Rosji – zaznacza Litwin. Jego rodacy nie mieli tyle wyrozumiałości i decyzja Tymoszczuka spotkała się z wielką krytyką.

Bortniczuk: rosyjski sport powinien zostać całkowicie odłączony od świata

Czytaj też

Bortniczuk: rosyjski sport powinien zostać całkowicie odłączony od świata

Kamera na Skorupskiego. Świetny mecz w Glasgow!

Kamera na Skorupskiego. Świetny mecz w Glasgow!

Pomagamy Ukrainie. Trwają licytacje gadżetów polskich sportowców [szczegóły]

Czytaj też

Licytując gadżety można wesprzeć Ukraińców

Pomagamy Ukrainie. Trwają licytacje gadżetów polskich sportowców [szczegóły]

Przerywane rozmowy

Czy trudno się dziwić? Rosyjskie rakiety wciąż spadają na ukraińską ziemię. Giną cywile, miliony ludzi musiało uciec z kraju. Na naszych oczach dokonuje się zniszczenie całego kraju.

Rodzina Litwina podchodzi z Mironówki, na południowych rubieżach Kijowa. – W Mironówce nadal są moi dziadkowie. Na szczęście wszystko z nimi w porządku. Ja urodziłem się w Kijowie, to moje rodzinne miasto. Moi rodzice wciąż tam przebywają – mówi ukraiński piłkarz.

– Na Ukrainie wciąż jest wielu członków mojej rodziny i przyjaciele. Codziennie staramy się rozmawiać. Bardzo się martwię bo wiele ukraińskich miast codziennie jest obiektem bombardowań. Rozmawiam z bliskimi i staram się dowiedzieć, jaka pomoc jest jak najbardziej potrzebna. Czasem rozmowy przerywają nam alarmy przeciwlotnicze. Trzeba wtedy uciekać, bo nigdy nie wiesz, gdzie spadnie bomba. To przerażające – dodaje Litwin.

Pomagamy Ukrainie. Trwają licytacje gadżetów polskich sportowców [szczegóły]