04 lip 2022 | Lekkoatletyka

Anna Pałys. Kolejna wśród "Aniołków", a przecież miała już nie biegać

Anna Pałys zadebiutuje w kadrze na mistrzostwa świata. (fot. PAP/Getty) — Anna Pałys zadebiutuje kadrze narodowej w mistrzostwach świata. (fot. PAP/Getty)

Myślała, że w lipcu poleci gdzieś na last minute. I leci – na mistrzostwa świata w lekkoatletyce. Anna Pałys, 27-letnia debiutantka w kadrze narodowej PZLA – rok temu zakończyła karierę. Zajęła się pracą, została trenerką, prowadzi kawiarnię. Ślęza Wrocław, gdzie się udziela, buduje jednak halę lekkoatletyczną. – Ojciec spytał: i co, nie pobiegniesz w niej? Stwierdziła, że pobiegnie. Nie miała prawa sądzić, że tamta decyzja będzie miała aż takie konsekwencje. MŚ w Telewizji Polskiej od 15 lipca.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

PRZECZYTAJ TAKŻE: LEGENDA SPRINTU WRÓŻY EWIE SWOBODZIE REKORD KRAJU

Trener Aleksander Matusiński – od lat odpowiedzialny za żeńską kadrę narodową biegaczek na 400 metrów – wybrał siedem zawodniczek, które w dniach 15-24 lipca w Eugene będą walczyć o medale mistrzostw świata. Trzy z nich, czyli Natalia Kaczmarek, Anna Kiełbasińska i Justyna Święty-Ersetic, pobiegną w USA indywidualnie. Ale choć stać je na wiele, wszyscy doskonale wiedzą, że liderki grupy i cztery pozostałe dziewczyny o medale mają się tam bić w sztafetach: żeńskiej i mieszanej 4x400 m.

Wśród nich, tam za Atlantykiem, pierwszy raz w życiu będzie Anna Pałys.

Gwiazda kadry znów potwierdza formę! Czeka szalone wyzwanie

Czytaj też

Anna Kiełbasińska (w środku) jest wicemistrzynią olimpijską z Tokio. W niedzielę jej ostatni występ przed MŚ. (fot. PAP)

Gwiazda kadry znów potwierdza formę! Czeka szalone wyzwanie

Anna Pałys debiutantką w "Aniołkach". Chciała lecieć na last minute, więc leci, tylko że do Eugene

Wrocławianka – przynajmniej tak wynika z rezultatów, jakie Polki uzyskiwały w tym sezonie na otwartym stadionie – teoretycznie jedzie na MŚ z najsłabszym wynikiem. 52.89 sekundy, które w nieformalnej dogrywce kandydatek wybiegała w Gliwicach w połowie czerwca, to jej dopiero drugi w karierze bieg poniżej granicy 53 s. Na ten moment życiowy. Co ciekawe, lepiej od 27-latki radziły sobie Alicja Wrona (52.84 s) i Izabela Smolińska (52.50 s). Dlaczego nie zabrano pierwszej, oficjalnie nie tłumaczono, choć fakt faktem, że dogrywkę przegrała. Druga z wymienionych określa się jako płotkarka, więc sama niejako wykreśliła się z listy chętnych do kadry. Pałys mogła przekonać Matusińskiego rosnącą dyspozycją, a także występem w mistrzostwach kraju, gdzie zakwalifikowała się do finału. Wprawdzie w Suwałkach nie wytrzymała dwóch biegów jednego dnia i finiszowała m.in. za Wroną, to już wspomniane Gliwice wyszły jej wyraźnie lepiej od krajowej konkurentki. Najśmieszniejsze, że dotarła tam prosto z wesela koleżanki.

– Byłam w szoku, gdy dowiedziałam się o moim powołaniu. Trenuję od lutego. Nie byłam świadoma, że jestem brana pod uwagę. Moje plany wakacyjne "delikatnie" się zmieniły, myślałam, że wyhaczę jakiś last minute. No i wyhaczyłam, tylko że do Eugene – śmieje się w rozmowie z TVPSPORT.PL.

To nie jest jednak tak, że wychowanka Tomasza Marszewskiego (a od kilku lat trenowana przez Marka Rożeja – opiekuna męskiej kadry 400 m) wzięła się znikąd. Już w 2016 roku zyskała łatkę "obiecującej młodej" po tym, jak w Bydgoszczy zbiła życiówkę do 52.91 s. Potem miało być tylko lepiej, niestety jednak było gorzej. Trzy lata temu, w sezonie z MŚ w Katarze, Pałys ani razu nie zdołała nawet zejść poniżej 54 sekund. Na MP w Radomiu – tych, gdzie klarowała się kadra na Dohę – finiszowała w ponad 56 s. Dla kogoś z ambicjami, kto był już o krok europejskiego poziomu, to kompromitujący rezultat. I tak, to określenie po fakcie potwierdza sama zawodniczka. To chichot losu, że akurat tamtego lata – gdy notorycznie zmagała się z rwą kulszową – Annie jeden, jedyny raz w dotychczasowej karierze udało się wystąpić w reprezentacji Polski. Pojechała na Uniwersjadę do Neapolu. Reprezentacja składała się wyłącznie ze studentów i nie układał jej PZLA, ale gdyby po latach ktoś pytał, przynajmniej miała się czym pochwalić.

Aż przyszedł rok 2022 i nowy początek.

Gwiazda kadry znów potwierdza formę! Czeka szalone wyzwanie

Czytaj też

Gwiazda kadry znów potwierdza formę! Czeka szalone wyzwanie

Oni powalczą o medale. Znamy skład reprezentacji Polski na MŚ!

Czytaj też

MŚ w lekkoatletyce 2022: znamy skład reprezentacji Polski

Oni powalczą o medale. Znamy skład reprezentacji Polski na MŚ!

Pałys już raz zakończyła karierę. "Wracam, ale na swoich warunkach"

– Gdzie ty się podziewałaś przez tyle lat? – to pytanie wydaje się zasadne, biorąc pod uwagę doświadczenie Pałys.

– Trenowałam. Tylko że nie biegałam tak jakbym chciała, bo mnie to stresowało. Im bardziej chciałam coś udowodnić, tym wolniej było na bieżni. Rok temu byłam tuż, tuż od nominacji na igrzyska do Tokio. Powiedziałam sobie, że jeśli nie pojadę, to znaczy, że się nie nadaję i kończę biegać. Nie pojechałam – przypomina.

– I skończyłaś?

– Tak.

"Ania twierdzi, że dopadła ją dorosłość. Skończyła studia na AWF i zaczęła prowadzić treningi personalne. Minęło pół roku, żeby do powrotu na bieżnię namówił ją ojciec, Paweł Pałys. Wraz z nim jest w spółce zarządzającej Centrum Piłkarskim Ślęza Wrocław. Właśnie tam, na Kłokoczycach (północny wschód miasta), Ślęza buduje pełnowymiarową halę z bieżnią okólną, jedna z raptem kilku takich w kraju. Tata spytał córkę: – tyle starań, a ty nawet na niej nie pobiegniesz? Sprinterka w międzyczasie zdążyła tam otworzyć kawiarnię "ŚlęzAnka". Przemyślała sprawę i wróciła do ojca z odpowiedzią. – Pobiegnę. Ale na swoich warunkach."

Oni powalczą o medale. Znamy skład reprezentacji Polski na MŚ!

Czytaj też

Oni powalczą o medale. Znamy skład reprezentacji Polski na MŚ!

Koniec kwalifikacji na MŚ! Oto najwięksi lekkoatleci świata

Czytaj też

Ranking najlepszych obecnie lekkoatletów świata to zawsze kwestia sporna. (fot. Getty)

Koniec kwalifikacji na MŚ! Oto najwięksi lekkoatleci świata

Gaworska w 2017 też jechała na MŚ "popatrzeć". Wróciła z medalem

Te warunki to trenowanie takie, żeby nie kłóciło się z życiem zawodowym. Ktoś powie, że na pół gwizdka, tyle tylko, że nikt za nią nie zarobi pieniędzy. A stypendia z uczelni skończyły się wraz z obroną. Z Rożejem robiła ile mogła, wyjeżdżała na te obozy, gdzie nie kolidowało z kawiarnią i rolą trenerki. Za to przestała myśleć o tym, żeby bić rekordy. I właśnie dlatego, uważa, w końcu ten rekord poprawiła.

– Nominacja do Eugene to nagroda za pracę. Nawet jeżeli dzisiaj jeszcze nie wiem, czy na pewno po tym sezonie będę dalej sportowcem. Teraz jednak chcę być gotowa, żeby pomóc sztafetom, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Aleksandra Gaworska na MŚ 2017 też ponoć miała nie biegać, a wróciła z brązowym medalem. Ale znam miejsce w szeregu. Nie mam wielkich nadziei, że trener Matusiński ze mnie skorzysta, chociaż chcę być ze sobą w zgodzie, że zrobiłam wszystko, aby się o to postarać. W USA chcę być wsparciem dla dziewczyn, które są światową elitą i które można podziwiać za ich determinację i poświęcenie. Z Natalią Kaczmarek znamy się na wylot, jestem jej kibicką. Jako zespół są teraz być może najmocniejsze, odkąd zaczęły wygrywać seryjnie medale. Tym razem ta drużyna również ma ogromne szanse na medale. Choć może nie warto tak mówić, żeby nie robić im niepotrzebnej presji? – zastanawia się Pałys.

– Dlaczego mówisz "one"? Przecież właśnie zostałaś częścią tego zespołu – dziwimy się.

– Bo ja się tak ciągle zapominam, jeszcze chyba do mnie nie dotarło.

Koniec kwalifikacji na MŚ! Oto najwięksi lekkoatleci świata