PKO Ekstraklasa. Sasa Balić: moim celem w Koronie jest czołowa ósemka

Derby idealnym momentem na debiut? "Pojawia się dodatkowy dreszczyk"

Czytaj też

Derby idealnym momentem na debiut? "Pojawia się dodatkowy dreszczyk"

Przemysław Chlebicki, TVPSPORT.PL: – Czujesz sportowy niedosyt po pięciu latach w Zagłębiu?
Sasa Balić, piłkarz Korony Kielce: – To był bardzo udany czas, poznałem wielu świetnych ludzi, także niezwiązanych z piłką nożną, z którymi nadal będę utrzymywał kontakt. A sportowo? Raz było lepiej, raz gorzej, czasami oczekiwania wykraczały ponad rzeczywistość. Było szóste, siódme, ósme miejsce. Mogło być lepiej i rozumiem, że kibice czasem czuli niezadowolenie, ale ostatni sezon pokazał, że czasem trzeba się cieszyć z pozycji w górnej połowie tabeli... Odchodzę jednak szczęśliwy – przez większość czasu grałem regularnie, byłem kapitanem.

– Który moment podczas tych pięciu lat uważasz za najtrudniejszy?
– Najgorzej było po meczu z Radomiakiem. Wcześniej każdy z kolegów zawsze mógł na mnie liczyć. Na moje wsparcie, opanowanie, spokój. A wtedy zdarzyła się sytuacja, która nie powinna mieć miejsca. Dużo krytyki spadło na mnie, na co zasłużyłem. Dostałem wtedy karę do końca grudnia i myślałem, że to już mój koniec w klubie. Bardzo doceniam, że klub stanął za mną, nie pozwolił mi odejść. Powiedziano mi, że nadal jestem ważnym zawodnikiem – na boisku i w szatni. I zostałem do końca sezonu.

– To teraz wskaż swój najlepszy okres w klubie.
– W sezonie, w którym w ataku grali razem Białek, Bohar i Zivec, mieliśmy drużynę na puchary. A skończyliśmy na jedenastym miejscu. Uważam że wtedy graliśmy futbol ładny dla oka. Tylko odbiło się to na naszej obronie – byliśmy ultraofensywni i niestety zostawialiśmy z tyłu za dużo miejsca.

– Co uważasz za największy problem klubu w ostatnich pięciu latach?
– Uważam, że w ciągu tych pięciu lat było w drużynie za dużo zmian. Sporo zawodników przychodziło i odchodziło, w składzie nie było stabilności. Szczerze mówiąc, grałem z tyloma zawodnikami, że gdybyś mnie teraz zapytał o składy, na pewno o kimś bym zapomniał.

Derby idealnym momentem na debiut? "Pojawia się dodatkowy dreszczyk"

Czytaj też

Derby idealnym momentem na debiut? "Pojawia się dodatkowy dreszczyk"

Koniec nerwów i walki o utrzymanie? Zagłębie stać na więcej

Czytaj też

Koniec nerwów i walki o utrzymanie? Zagłębie stać na więcej

– Trenerów było pięciu, łatwiej zapamiętać.
– Ale też się zmieniali i stabilizacja na tym stanowisku także powinna być większa. Ale sądzę, że obecny pion sportowy do niej dąży. Postawiono na zaufanego trenera i przeprowadzono ciekawe transfery. Wciąż śledzę ruchy klubu i życzę mu spełnienia wszystkich ambicji. Teraz jestem zawodnikiem Korony, ale jeśli nie będę grać przeciwko Zagłębiu, będę mu kibicować.

– Którą decyzję klubu w ciągu pięciu lat uważasz za najbardziej niezrozumiałą?
– Najdziwniejszą decyzję podjął poprzedni prezes, gdy zapowiedział, że klub powinien grać określoną liczbą młodych zawodników. Oczywiście, Zagłębie ma świetną akademię, z której kolejni zawodnicy przebijają się do składu. Klub chciał wypromować wychowanków i w przyszłości zarobić na transferach. Ale nie możesz zmusić trenera do postawienia na piłkarzy, tylko ze względu na wiek. Ta decyzja nam tylko zaszkodziła na początku ubiegłego sezonu.

– Sądzisz, że ten ruch miał wpływ na komfort pracy trenera Żurawia?
– Na pewno mu to nie pomogło. Gdy do nas przyszedł, miał głowę pełną pomysłów, chciał wprowadzić swój ofensywny styl. Podobał mi się jego entuzjazm i uważam go za dobrego trenera. Ale gdy musisz coś robić na siłę, nigdy nie wychodzi to dobrze. Na boisku i w życiu. Jestem spokojny o to, że obecny zarząd nie będzie popełniać błędów poprzedników. Piotr Burlikowski to fachowiec, który zawsze mówi wprost, co myśli, gdy widzi jakiś problem. Uważam, że zna się na swojej pracy i zasłużenie klub go darzy zaufaniem. Widać, że także zna się na ludziach. W styczniu przyszło do nas kilku ciekawych zawodników. Nie wszyscy odpalili, ale rozumiem, że do polskiej ligi może być trudno się przystosować, przychodząc w środku sezonu.

– Mógłbyś wskazać zawodnika, który najbardziej nie spełnił oczekiwań, choć zapowiadał się na wzmocnienie?
– Przewinęło się przez Zagłębie kilku takich zawodników. Na przykład Asmir Suljić już na starcie zrobił na nas wrażenie. W trakcie gier wewnętrznych robił na boisku, co chciał. A po trzech miesiącach już go z nami nie było. Po prostu nie mógł się zaaklimatyzować – do Lubina przyjechał sam, bez nikogo bliskiego. Ja na szczęście miałem łatwiej, bo od razu zamieszkałem tutaj z rodziną i dzięki temu miałem swoje codzienne zajęcia i obowiązki.

– Z powodu problemów osobistych, szybko pożegnał się z klubem także Aleksandar Scekić.
– Zanim przyszedł do Zagłębia, pytano mnie o niego. Zapewniłem wtedy, że to świetny zawodnik, który dobrze sobie radził w różnych ligach. Starałem się mu pomóc, byłem do jego dyspozycji. Ale nie potrafił się tutaj odnaleźć. Jakie były powody? On sam wie najlepiej i może kiedyś o tym powie. Szkoda mi go, bo naprawdę mógł bardzo się przydać drużynie. W czerwcu widzieliśmy się na zgrupowaniu kadry – wystąpił w dwóch meczach i w obu wyglądał świetnie. Nie wiem, dlaczego tutaj sobie nie poradził.

Koniec nerwów i walki o utrzymanie? Zagłębie stać na więcej

Czytaj też

Koniec nerwów i walki o utrzymanie? Zagłębie stać na więcej

Ojrzyński znów chce zadziwić. Drugie podejście do Korony w Ekstraklasie

Czytaj też

Ojrzyński znów chce zadziwić. Drugie podejście do Korony w Ekstraklasie

– Wróćmy do tematu ubiegłego sezonu. Gdy walczyliście o utrzymanie, trener Stokowiec powiedział w trakcie konferencji, że nie wytrzymujecie presji. Jak z twojej perspektywy wyglądała atmosfera w drużynie?
– Było bardzo nerwowo. Mieliśmy w głowie, z kim zagramy w ostatnich dwóch kolejkach. Mijały następne mecze, a my nadal nie punktowaliśmy. My, jako starsi zawodnicy, staraliśmy się odciągnąć presję od pozostałych. Ale nie było łatwo – czując, że spadek jest bliski, czasami waliliśmy głową o ścianę. Uważam, że był to szczególnie trudny czas dla młodych zawodników, jednak było to dla nich cenne doświadczenie, bo większość z nich wcześniej nie grała pod presją. Ale możemy czuć się dumni z tego, że się podnieśliśmy. Przyjemnie było patrzeć na to, jak po zwycięstwie z Rakowem klub się odrodził. Czuliśmy się, jakbyśmy wygrali Puchar Polski albo zajęli miejsce na podium. Po trudach sezonu nie mogło być inaczej.

– Wcześniej przestałeś być kapitanem.
– Gdy trener Sevela mnie wyznaczył po zakończeniu kariery Lubomira Guldana, czułem się wyróżniony. Ale trener Stokowiec, miał inny pomysł. Mieliśmy rozmowę z nim oraz Bartkiem Kopaczem. Uszanowałem tę decyzję. Nie było potrzeby robienia problemów.

– Jak pożegnano cię w Zagłębiu?
– Właściwie to jeszcze się nie pożegnaliśmy, nie było okazji. Decyzja zapadła po sezonie, było za późno. Ale już dostałem sygnał z klubu, wiem że coś planują. Na razie nie było okazji, żeby pojechać do Lubina. Żałuję, że nie mogłem się pożegnać z kibicami na boisku. Może będzie na to czas, gdy przyjadę na mecz z Koroną .

– Na Twitterze pisałeś, że po odejściu z Zagłębia sporo kibiców odezwało się do ciebie, dziękując za występy.
– Dostałem dużo wiadomości na Instagramie i na Twitterze. Kibice przypominali mi mecze, w których grałem, zdobywałem bramki. Oczywiście w pamięci miałem też wtedy te gorsze chwile – Radomiak, samobój... Zostawiłem w Zagłębiu kawałek życia, dużo emocji. Nie było mi łatwo się rozstać. Niektórzy zawodnicy narzekali na miasto – że małe, niewiele atrakcji. Ale mi się w Lubinie podobało. Spędziłem tu pięć lat i dużo przeżyłem.

– Klub proponował ci wcześniej przedłużenie kontraktu?
– Po meczu z Lechią miałem szczerą rozmowę z dyrektorem Burlikowskim. Dowiedziałem się, że klub chce pozyskać nowego zawodnika na tę pozycję. Zrozumiałem tę decyzję, podaliśmy sobie ręce i pożegnaliśmy się w zgodzie.

Ojrzyński znów chce zadziwić. Drugie podejście do Korony w Ekstraklasie

Czytaj też

Ojrzyński znów chce zadziwić. Drugie podejście do Korony w Ekstraklasie

Kto mistrzem? Oto nasz faworyt Ekstraklasy [RANKING]

Czytaj też

Kto mistrzem? Oto nasz faworyt Ekstraklasy [RANKING]

– Skąd miałeś oferty, oprócz Korony?
– Pojawiły się dwie propozycje z Polski. Przyszła też oferta z Iranu, ale z żoną podjęliśmy decyzję, że zostajemy. Były także oferty z Bałkanów, ale uznaliśmy, że jeszcze za wcześnie na powrót. Korona się o mnie starała już długo – pierwsze zapytanie pojawiło się jeszcze latem rok temu. Byłem świadomy tego, że mnie chcą, więc była to łatwa decyzja. Poznałem już wcześniej trenera Ojrzyńskiego – chciał mnie ściągnąć jeszcze gdy pracował w Górniku Zabrze.

– Konrad Forenc także cię namawiał?
– Oczywiście! Po każdym wygranym meczu Korony w końcówce sezonu rozmawialiśmy i mi mówił, że czeka na mnie! Można powiedzieć, że też zrobił dużo.

– Jakie masz wrażenia po pierwszych tygodniach w Kielcach?
– W składzie gra dużo zawodników, których znałem z Ekstraklasy. Frączczak, Sierpina, Malarczyk, przyszedł Śpiączka. Widziałem ostatni mecz w pierwszej lidze, zobaczyłem zachowanie drużyny i kibiców. Zobaczymy, jak to wszystko się poukłada. Sam jestem ciekawy tego, jak zaczniemy sezon. Jedno jest pewne – będziemy walczyć, a wiemy jak trener Ojrzyński prowadzi swoje drużyny. Będzie ciekawie!

– Jaki jest wasz cel w nadchodzącym sezonie – uniknięcie spadku czy coś więcej?
– W klubie są ambicje, żeby nie walczyć do końca o utrzymanie. Chcemy być stabilni i zapewnić sobie pozostanie w lidze długo przed zakończeniem sezonu. A moim celem jest pierwsza ósemka. Ale czy to będzie realne, przekonamy się. Punktować musimy od razu, bo moje doświadczenie z poprzednich rozgrywek pokazało, że czasem to podstawa.

– Gdy rozmawialiśmy rok temu, powiedziałeś że po Zagłębiu chciałbyś jeszcze pograć w jednej drużynie spoza Czarnogóry i wrócić do domu. Czy Korona będzie twoim ostatnim klubem przed powrotem?
– Myślę, że tak będzie. Już rozmawiałem o tym z rodziną. Żona i dzieci już wrócili do Czarnogóry, żeby załatwić szkołę i inne sprawy. Nie wiem, czy tu będę grać rok albo dwa. Oczywiście różnie w życiu bywa, ale taki jest mój plan.

Kto mistrzem? Oto nasz faworyt Ekstraklasy [RANKING]

Czytaj też

Kto mistrzem? Oto nasz faworyt Ekstraklasy [RANKING]

Dlaczego warto oglądać Ekstraklasę? Mamy aż 11 powodów!

Czytaj też

Dlaczego warto oglądać Ekstraklasę? Mamy aż 11 powodów!

– Myślisz już o tym, co będzie po zakończeniu kariery? Pozostaniesz w piłce, czy bardziej zaangażujesz się w branżę nieruchomości?
– Mam kilka mieszkań, odwiedza je dużo turystów. Ale teraz, wraz z moim najlepszym przyjacielem, planujemy wybudować halę do gry w piłkę 5x5. Poza tym myślimy o stworzeniu akademii piłkarskiej – mamy już na to plan, zgłosiliśmy papiery do miasta i czekamy na pozwolenie. Jeśli je dostaniemy, szybko zaczniemy działać. Dużo zależy od polityki miasta. Myślę, że nam pozwolą, ale jeśli nie – mamy jeszcze czas.

– Nie chciałbyś zostać trenerem?
– Dorosłych zawodników na pewno nie. Rozmawiałem już prezesem klubu z Kotoru, mojego rodzinnego miasta i wiem, że mają już jakiś plan, by mnie zaangażować. Jaka to byłaby funkcja? Na razie jeszcze nie wiem. Ale wcześniej chciałbym jeszcze tam pograć rok albo dwa. Mam kilka pomysłów i wierzę, że kilka z nich wypali.

– Ale nie zamierzasz zostać zawodnikiem MMA? Bo po meczu z Radomiakiem można było wysnuć takie wnioski.
– Na boisku może to wygląda inaczej, ale w codziennym życiu jestem spokojny, nie lubię się kłócić za bardzo, a tym bardziej bić. MMA? To nie dla mnie!

Sasa Balić (ur. 1990) – były piłkarz między innymi OFK Belgrad, Krywbasa Krzywy Róg, Metalurga Zaporoże, FK Sarajevo i CFR Cluj. Ostatnie pięć lat spędził w Zagłębiu Lubin, w którym rozegrał 129 meczów w PKO Ekstraklasie (zdobył sześć bramek i zaliczył 10 asyst). Po wygaśnięciu kontraktu, związał się z Koroną Kielce.

Dlaczego warto oglądać Ekstraklasę? Mamy aż 11 powodów!

Czytaj też

Dlaczego warto oglądać Ekstraklasę? Mamy aż 11 powodów!