W sobotę pojedynek Rafał Wołczecki – Przemysław Zyśk o pas mistrza Polski. Oto najlepsze polsko-polskie walki!

Wielka szansa "Mastera" i polsko-polska wojna. Oglądaj galę KBN 37 w sobotę 16 listopada w TVP Sport, online na stronie TVPSPORT.PL i w aplikacji mobilnej

Mocna deklaracja Masternaka przed sobotnią walka

Czytaj też

Mocna deklaracja Masternaka przed sobotnią walka

Najlepsze walki polsko-polskie

Walki rodaków rozpalają wyobraźnie kibiców boksu, szczególnie gdy w grę wchodzą duże nazwiska. Tak było przy okazji pojedynków Andrzeja Gołoty z Tomaszem Adamkiem i Przemysławem Saletą czy Artura Szpilki z Tomaszem Adamkiem i Łukaszem Różańskim. Wiek pięściarzy i ich forma, która – umówmy się – najczęściej była daleka od szczytowej, nie miały kompletnie żadnego znaczenia. Ludzie znali tych zawodników, czekali na ich bezpośrednie walki od lat, a później rozmawiali o nich w tramwajach.

Kibice uwielbiają prześcigać się w wirtualnych zestawieniach, bo nie brakuje u nas pięściarzy, których walki byłyby potencjalnymi hitami. Szczególnie w wadze junior ciężkiej, gdzie od wielu lat nasi zawodnicy są w czołówkach światowych rankingów. Ileż to już było dywagacji na temat walk Krzysztofa "Diablo" Włodarczyka z Mateuszem Masternakiem/Michałem Cieślakiem/Krzysztofem Głowackim/Arturem Szpilką. À propos tego ostatniego, niektórzy do dziś nie mogą odżałować, że nie doszło do jego pojedynku z Krzysztofem Zimnochem. Za to z Tomaszem Adamkiem już tak i to walka, która zapisała się w historii polskiego boksu.

W wymienionych pojedynkach rodaków można zauważyć pewną prawidłowość. Często jeden z zawodników był już leciwy i zbliżał się do końca kariery, natomiast jego rywal – młody, z ciekawymi perspektywami na przyszłość. Jeden miał rozpoznawalne nazwisko, a drugi chciał się na nim wybić. Bardzo rzadko zdarzają się zestawienia dwóch zawodników, którzy są wysoko w rankingach światowych federacji, a dywagacje np. o potencjalnej walce Michała Cieślaka (obecnie numer 3 w rankingu IBF) z Mateuszem Masternakiem (numer 4 w rankingu IBF) można włożyć raczej między bajki. Promotorom zwyczajnie nie opłaca się zestawiać dwóch pięściarzy z jednej grupy, którzy mają realne szanse na walkę o tytuł mistrza świata, bo nie jesteśmy Wielką Brytanią, żeby pozwolić sobie na wzajemne wybijanie się (inna sprawa, że Cieślak prawdopodobnie pójdzie inną drogą, bo jest w czołówce rankingów federacji WBC i WBO). Są nieliczne wyjątki, potwierdzające regułę. Jak choćby walka wspomnianego "Mastera" z Adamem Balskim w maju 2021 roku w Rzeszowie, ale wtedy w stawce był tytuł IBF Intercontinental, który miał być przepustką do wielkich pojedynków. 

Bywały też walki rodaków, którzy nie mieli głośnych nazwisk, a stworzyli niezapomniane widowiska, wystarczy wspomnieć wojnę Krzysztofa Cieślaka z Arielem Krasnopolskim albo walkę Robert Talarek – Patryk Szymański. Nie mamy nic przeciwko, by sobotnie starcie Wołczeckiego z Zyśkiem dołączyła do długiej listy polsko-polskich wojen, a oto najlepsze z nich! 

Zestawienie ma charakter subiektywny, a kolejność pojedynków jest chronologiczna.

Mocna deklaracja Masternaka przed sobotnią walka

Czytaj też

Mocna deklaracja Masternaka przed sobotnią walka

Wziął urlop, by zdobyć pas. Bokser, który żadnej pracy się nie boi [WIDEO]

Czytaj też

Wziął urlop, by zdobyć pas. Bokser, który żadnej pracy się nie boi [WIDEO]

Tomasz Adamek – Andrzej Gołota
24 października 2009, Łódź
Wynik: zwycięstwo Adamka przez techniczny nokaut w 5. rundzie

Pojedynek Adamka z Gołotą był nazywany "polską walką stulecia". Gołota miał 41 lat i był po wielu kontuzjach, a dla 33-letniego "Górala" był to debiut w wadze ciężkiej. Młodszy Adamek był dużo szybszy od bardziej doświadczonego przeciwnika i narzucił warunki walki. "Andrew" sprawiał wrażenie zdezorientowanego i już w pierwszej rundzie był liczony. Koniec nastąpił w piątym starciu – najpierw Gołota padł na deski po efektownej kombinacji młodszego rodaka i choć wstał, za chwilę spadła na niego lawina ciosów i sędzia przerwał ten nierówny pojedynek. Fani Gołoty opuszczali arenę w Łodzi ze łzami w oczach.

Mateusz Masternak – Łukasz Janik
24 października 2009, Łódź
Wynik: zwycięstwo Masternaka przez techniczny nokaut w 5. rundzie

Obaj byli młodzi, niepokonani, a w mediach nie szczędzili sobie złośliwości. Janik chętnie opowiadał, jak to bił Masternaka na sparingach, ale w ringu zobaczyliśmy zupełnie co innego. Od początku przeważał "Master" i na 17 sekund przed końcem pierwszej rundy posłał rywala na deski. W trzecim starciu doznał kontuzji łuku brwiowego, ale to go nie powstrzymało. Koniec nastąpił w piątej rundzie po mocnym lewym sierpowym i choć Janik wstał z desek, sędzia Władysław Kromka przerwał walkę.

Przemysław Saleta – Andrzej Gołota
23 lutego 2013, Gdańsk
Wynik: zwycięstwo Salety przez nokaut w 6. rundzie

Gołota nie mógł pogodzić się z porażką z Tomaszem Adamkiem, dlatego 4 lata po tamtym pojedynku wrócił do Polski na walkę z Przemysławem Saletą. Walkę, o której mówiło się co najmniej od dekady. Mimo że obaj mieli po 45 lat, ich pojedynek cieszył się dużym zainteresowaniem i był bardzo emocjonujący. Niesiony dopingiem kibiców Gołota szybko uzyskał przewagę, ale Saleta zaczął go trafiać mocnymi ciosami prostymi i pod koniec trzeciej rundy wydawało się, że jest bliski wygranej przed czasem. Gdy "Andrew" był w opałach, często wypluwał ochraniacz na zęby, za co odjęto mu punkt. Jednak w piątym starciu przyspieszył i to on był bliski zakończenia pojedynku. W szóstej rundzie nastąpił kolejny zwrot akcji, Saleta wygrał przez nokaut, a po wszystkim zachował się z klasą, bo powiedział, że to Gołota wciąż jest numerem jeden w Polsce. Dla Gołoty, który do momentu przerwania walki prowadził na punkty, był to ostatni pojedynek w karierze.

Krzysztof Cieślak – Ariel Krasnopolski
18 maja 2013, Legionowo
Wynik: zwycięstwo Cieślaka przez nokaut w 7. rundzie

Krzysztof Cieślak był zdecydowanym faworytem pojedynku, wystarczy powiedzieć, że Krasnopolski przed walką legitymował się bilansem 2 zwycięstw i 2 porażek. Ale już w pierwszej rundzie Ariel wyprowadził piekielny prawy sierpowy, który mógł zakończyć walkę! Cieślak ciężko upadł na deski, a jego rywal już świętował zwycięstwo. Nieźle się zdziwił, gdy Cieślak nadludzkim wysiłkiem wstał z maty. Później w ringu rozgorzała prawdziwa wojna. Krasnopolski wyraźnie opadł z sił po piątej rundzie, a bardziej doświadczony "Skorpion" zakończył walkę mocnym lewym w 7. rundzie. To był ostatni pojedynek w karierze Krasnopolskiego. W 2015 roku ciało pięściarza wyłowiono z jeziora Necko w Augustowie. Miał 28 lat.

Maciej Zegan – Dariusz Snarski
7 listopada 2013 roku, Wieliczka
Wynik: Zegan na punkty

W przeszłości obaj byli czołowymi amatorami, osiągali również sukcesy na zawodowstwie. Niekoronowany mistrz świata WBO wadze lekkiej Maciej Zegan (w 2003 roku został oszukany w Niemczech w pojedynku z Arturem Grigorianem – red.) przystępował do walki ze Snarskim po trzech porażkach z rzędu, z kolei popularny "Snara" był po sześciu kolejnych zwycięstwach. W ringu w Wieliczce triumfował Zegan, który po ciekawym, toczonym w szybkim tempie pojedynku wygrał na punkty. Snarski, któremu w ostatniej rundzie odjęto punkt za nieprzepisowy atak głową, nie mógł pogodzić się z werdyktem: – Organizatorzy chyba chcieli zaoszczędzić i na walce był tylko jeden sędzia punktowy – mówił rozczarowany olimpijczyk z Barcelony po tym, jak Leszek Jankowiak wypunktował 78:73 na korzyść Zegana. Po pięciu latach w Białymstoku doszło do rewanżu. Snarski miał już 45 lat, Zegan 38, obaj byli po trzyletniej przerwie, a jednak znów stoczyli emocjonujący pojedynek. I znów wygrał Zegan na punkty (76:76, 77:75, 78:73). Kiedyś zapytałem nawet Darka z ciekawości czy będzie trylogia: – Ja mogę walczyć, ale teraz niech Zegan to zorganizuje i za to zapłaci! – odpowiedział.

Wziął urlop, by zdobyć pas. Bokser, który żadnej pracy się nie boi [WIDEO]

Czytaj też

Wziął urlop, by zdobyć pas. Bokser, który żadnej pracy się nie boi [WIDEO]

Polscy pięściarze wysoko w rankingach. Masternak przed wielką szansą

Czytaj też

Polscy pięściarze wysoko w rankingach. Masternak przed wielką szansą

Paweł Głażewski – Maciej Miszkiń
26 kwietnia 2014, Legionowo
Wynik: zwycięstwo Głażewskiego na punkty

Głażewski był bardziej doświadczony i wyraźnie lekceważył Miszkinia, który był wtedy po pierwszej porażce w karierze z Vincentem Feigenbutzem. – On jest pseudobokserem, tylko bawi się w boks. Masz swoje 5 minut przy okazji ze mną, wcześniej nikt cię nie znał. Naciesz się tym! – mówił "Głaz" podniesionym głosem na konferencji prasowej. – Trochę Paweł ma rację, bo mam pracę, muszę zajmować się firmą, ale czasem zastępuje mnie wspólnik. Żona nie wymaga ode mnie dużo, tylko żebym ją kochał, a to przychodzi mi z łatwością. Więc mam czas, by potrenować – uśmiechał się "Polish Canelo", który wtedy nosił przydomek "Handsome". Walka była niezwykle emocjonująca, pełna wymian i obfitowała w nagłe zwroty akcji. W ostatniej rundzie obaj poszli na wojnę i niewiele brakowało Miszkiniowi, by posłać rywala na deski. Ostatecznie po ośmiu rundach sędziowie stosunkiem głosów dwa do remisu opowiedzieli się za "Głazem", a werdykt wzbudził ogromne kontrowersje. W rewanżu, do którego doszło rok później, górą był Miszkiń, który wygrał jednogłośnie na punkty.

Artur Szpilka – Tomasz Adamek
8 listopada 2014, Kraków
Wynik: Zwycięstwo Szpilki jednogłośnie na punkty

Mimo 38 lat na karku Adamek był zdecydowanym faworytem w walce z 25-letnim wówczas Szpilką, który był po pierwszej porażce w karierze z Bryantem Jenningsem. "Góral" w trakcie przygotowań mieszkał z trenerem Roger Bloodworthem w swoim rodzinnym domu w Gilowicach i sparował z Włodzimierzem Letrem, który – delikatnie mówiąc – wirtuozem nie był. – Przez ten czas będę mieszkać u mamy, ale nie ma obaw, nie utuczy mnie, choć jedzenie domowe jest najlepsze. Będę kontrolować, co mama gotuje – zapewniał Adamek w rozmowie z Przeglądem Sportowym. Karmiony kotletami Adamek ewidentnie zlekceważył "Szpilę", który wtedy był w życiowej formie. Po ciekawym dziesięciorundowym pojedynku wygrał pięściarz z Wieliczki, a sędziowie punktowali 98:92, 96:94 i 96:94 na jego korzyść.

Maciej Sulęcki – Grzegorz Proksa
8 listopada 2014, Kraków
Wynik: zwycięstwo Sulęckiego przez techniczny nokaut w 7. rundzie

Sulęcki był niepokonany, ale niewielu na niego stawiało, bo Proksa był o wiele bardziej doświadczony i przecież dopiero co walczył z taki zawodnikami jak Giennadij Gołowkim czy Sergio Mora. Obie walki przegrał, jednak i tak był faworytem, ponadto miał wielką motywację, bo był to jego pierwszy występ w Polsce. 25-letni wówczas "Striczu" zszokował jednak publiczność i wygrał przez widowiskowy nokaut po mocnym prawym sierpowym. Dla Proksy była to ostatnia walka w karierze.

Adam Kownacki – Artur Szpilka
15 lipca 2017, Nowy Jork
Wynik: zwycięstwo Kownackiego przez techniczny nokaut w 4. rundzie

Kownacki był przed tą walką niepokonany, ale też niedoceniany – ot duży chłopak z ogromnym uśmiechem na twarzy, na wielu nie robił wrażenia. Na Szpilce również, bo ten zgodził się na pojedynek po półtorarocznej przerwie po nokaucie z Deontayem Wilderem. "Szpila" zapowiadał, że Kownacki nie jest na jego poziomie, ale zamiast lekcji boksu – była lekcja pokory. "Babyface" nacierał jak taran, Szpilka kozaczył i opuszczał ręce, za co w czwartej rundzie został brutalnie skarcony. Najpierw pod naporem ciosów upadł na deski i choć wstał, to chwilę później po kolejnej kanonadzie Adama, było już po walce.

Robert Talarek – Patryk Szymański
6 kwietnia 2019, Katowice
Wynik: zwycięstwo Talarka przez techniczny nokaut w 5. rundzie

Najbardziej dramatyczna walka w XXI wieki na polskich ringach. Talarek był o wiele bardziej doświadczony, jednak dla wielu faworytem był Szymański – niegdyś uznawany za jednego z najbardziej utalentowanych polskich pięściarzy – i to nawet pomimo faktu, że był po pierwszej porażce w karierze. Walka miała iście filmowy przebieg, choć media opisywały później, że takiego scenariusza nie wymyśliłby nawet Sylvester Stallone. Już w pierwszej rundzie Talarek dwa razy wylądawał na deskach, ale ambitnie walczył dalej. Bitny górnik z kopalni Bielszowice łącznie był liczony cztery razy, Szymański – sześć, a walka zakończyła się zwycięstwem Talarka przez TKO w 5. rundzie. 10 nokdaunów w niecałe 15 minut to prawdopodobnie jakiś rekord. Kibice przecierali oczy ze zdumienia, a po walce nagrodzili wojowników owacją na stojąco, natomiast Zbigniew Boniek napisał na Twitterze: "Właśnie w Spodku zakończyli zdjęcia do Rocky 7. Talarek Mistrz". Opromieniony zwycięstwem Talarek po walce pytał dziennikarzy: – Kto tam jest teraz mistrzem w wadze średniej? Canelo? Dobry chłopak, mogę z nim walczyć – uśmiechał się Robert, który od tamtej pory mógł legitymować się bilansem 24 zwycięstw, 13 porażek i 2 remisów. Dziś jego rekord to 29-25-3, 19 KO.

Łukasz Różański – Artur Szpilka
30 maja 2021, Rzeszów
Wynik: zwycięstwo Różańskiego przez nokaut w 1. rundzie

Podobna sytuacja, jak przed walką z Kownackim: Szpilka wypowiadał się o rywalu buńczucznie, a Różański zapewniał, że sprawi mu przykrą niespodziankę. Atmosferę przed walką nakręcał fakt, że panowie szczerze się nienawidzili – nawet w oficjalnym trailerze, promującym walkę, "Szpila" wystąpił ze swoimi psami i prowokował rzeszowianina słowami: "Łukasz, chcesz mieć dzieci po czempionach?". Różański odpowiadał mu w mediach społecznościowych, ale przede wszystkim w ringu. Co prawda, po 7 sekundach był liczony po zaskakującym lewym, ale później zaatakował z furią, trzy razy posłał rywala na deski i ostatecznie wygrał przez nokaut w 1. rundzie. Szpilka po tej walce już nigdy do ringu bokserskiego nie wrócił.

Mateusz Masternak – Adam Balski
30 maja 2021, Rzeszów
Wynik: zwycięstwo Masternaka jednogłośnie na punkty

Masternak i Balski mieli na tej gali walczyć z innymi rywalami, ale gdy pojawiła się możliwość zestawienia ich o tytuł IBF Intercontinental, szefowie grupy KnockOut Promotions nie zastanawiali się długo. Wielkim faworytem był Masternak, jednak to pięściarz z Kalisza sensacyjnie lepiej rozpoczął walkę. Później do głosu doszedł bardziej doświadczony "Master", który momentami niemiłosiernie obijał rodaka. Ciosy Masternaka powaliłyby wielu zawodników, ale Balski w sobie tylko znany sposób wytrwał pełen dystans. Mało tego, do końca ambitnie walczył o zwycięstwo. Po dziesięciu rundach sędziowie punktowali 99:91, 99:91, 98:92 na korzyść wrocławianina, który po walce powiedział: – Po każdej rundzie mówiłem do siebie: "Ja pier..., ile on jeszcze może przyjąć?!".

Kacper Meyna – Adam Kownacki
2 marca 2024, Koszalin
Wynik: zwycięstwo Meyny przez techniczny nokaut w 1. rundzie

Pierwsza walka Adama Kownackiego w Polsce budziła ogromne zainteresowanie i to nawet pomimo faktu, że był po czterech porażkach z rzędu (później porażkę z Joe'em Cusumano wykreślono z jego bilansu, bo rywal był na dopingu – red.). Meyna przed walką cały czas powtarzał, że jest "młodym wilkiem, który pożre starego lisa". Niewielu mu w to wierzyło, a jednak udowodnił to w ringu. Obaj wściekle ruszyli na siebie od pierwszego gongu, ale to "Olbrzym z Kaszub" wyprowadzał bardziej precyzyjne ciosy i po 44 sekundach było już po walce. Od tamtej pory Kownacki do ringu już nie wrócił.

Gala KnockOut Boxing Night z walką wieczoru Mateusza Masternaka i pojedynkiem Rafał Wołczecki – Przemysław Zyśk w sobotę 16 listopada od 19:35 w TVP Sport, online na stronie TVPSPORT.PL, aplikacji mobilnej i SmartTV.

Polscy pięściarze wysoko w rankingach. Masternak przed wielką szansą

Czytaj też

Polscy pięściarze wysoko w rankingach. Masternak przed wielką szansą