Najgorsze wypadki w historii Formuły 1. Lista największych zdarzeń F1 [WIDEO]

Na 30. rocznicę śmierci Ayrtona Senny, przypominamy tekst Antoniego Cichego z 2022 roku

Formuła 1 od lat wzbudza podziw i zachwyt kibiców. Ogromne prędkości, spektakularne manewry wyprzedzania, walka na milimetry, genialna technologia. Ale niestety, to także makabryczne wypadki. Takiego doświadczył przed kilkunastoma laty Robert Kubica. Polak uszedł z życiem. Nie wszyscy jednak mieli tyle szczęścia.

Oto zbiór najsłynniejszych, najtragiczniejszych i najbardziej przerażających wypadków F1. Siedem z nich zakończyło się śmiercią – nie tylko kierowców. Trzy, w tym ten Kubicy, przypomniały czarne karty z historii. Ci, którzy tracili na torze życie, niejednokrotnie, w cudzysłowie, ratowali innych kierowców. Dyskusja o bezpieczeństwie wracała, pociągała za sobą konsekwencje i wymuszała postęp technologiczny. Ale śmierć i tak wróciła do Formuły 1 po 20 latach.

Największe wypadki w historii Formuły 1. Ranking TOP 10 zdarzeń:

10. Robert Kubica: wypadek w F1 (Montreal, Kanada 2007)

Wypadek, który wstrząsnął polskimi kibicami. Robert Kubica jechał z prędkością 230 km/h, kiedy zahaczył o bolid Jarno Trullego. Pojazd Polaka natychmiast katapultowało. Odbił się od betonowej ściany i rozpadał w locie, frunąc i odbijając się od toru. Strzępki bolidu zatrzymały się po drugiej stronie, a Kubica tkwił w nich nieruchomo.

Kiedy jeden z lekarzy z ekipy technicznej oglądał ten sceny, obawiał się, że krakowianin nie żyje. Skończyło się na skręconej kostce i krótkiej wizycie w szpitalu. Tydzień później kierowca BMW Sauber miał nawet jechać w Grand Prix Stanów Zjednoczonych, ale ostatecznie zastąpił go młodziutki... Sebastian Vettel. A powrót do Kanady? Rok później Kubica odniósł tam jedyne zwycięstwo.

9. Tom Pryce, Frederik Jansen van Vuuren: wypadek w F1 (Kaylami, RPA 1977)

Nieprawdopodobny, tragiczny, a jednocześnie w pewnym sensie kuriozalny wypadek. Jeden z bolidów zatrzymał się obok toru i zaczął palić. Dwóch pracowników obsługi technicznej, w tym dziewiętnastoletni Frederik Jansen van Vuuren, pospieszyli na ratunek. "Frikkie", jak nazywano Jansena van Vuurena, niósł potężną gaśnicę. Kiedy przechodzili przez tor, najpierw o milimetry minął ich Hans-Joachim Stuck. Za nim pędził Tom Pryce. Brytyjczyk nie dostrzegł Jansena van Vuurena i z ogromną prędkością w niego wjechał. Ten wypuścił gaśnicę, która uderzyła Pryce'a w głowę, a następnie pofrunęła na parking położony za trybunami. Kierowca niemal natychmiast zmarł, a ciało pracownika obsługi technicznej było w tak opłakanym stanie, że dyrektor wyścigu zorientował się, iż nie zginął, dopiero kiedy nie stawił się na zebraniu...

8. Romain Grosjean: wypadek w F1 (Bahrajn 2020)

Jeden z najstraszniejszych i najbardziej przerażających wypadków w Formule 1. Te zdjęcia obiegły cały świat. Bolid Romaina Grosjeana wpadł w barierkę i stanął w płomieniach. Ba, praktycznie rozsypał się i spłonął. Scena wyglądała niczym z filmu akcji. Francuz jednak zdołał opuścić bolid o własnych siłach i, biorąc pod uwagę grozę całej sytuacji, nie doznał żadnych poważniejszych obrażeń. Trafił do szpitala z poparzonymi rękoma, ale wciąż kontynuuje karierę kierowcy, choć już nie w Formule 1. Jak sam przyznał, uratował go system HALO, czyli specjalny pałąk umieszczony nad bolidem. Gdyby nie on, Francuz uderzyłby głową w barierkę i prawdopodobnie zginął.

7. Ronnie Peterson: wypadek w F1 (Monza, Włochy 1978)

Wypadek, którego dało się uniknąć. Zawiniła... awaria świateł. Zielone zostało zapalone, nim wszyscy kierowcy zdążyli się ustawić. To sprawiło, że część z nich miała tzw. lotny start. Rozpędzony James Hunt wjechał w tył bolidu Ronniego Petersona. Pojazd stanął w płomieniach, a Szweda wyciągało kilku kierowców, w tym Hunt. Początkowo wydawało się, że nie ma zagrożenia życia. W szpitalu stwierdzono... 27 złamań kości nóg i stóp. Lekarze przeprowadzili operację, a nic nie zapowiadało najgorszego. Niestety, w nocy stan szwedzkiego kierowcy znacznie się pogorszył i doszło do zatoru.

6. Roland Ratzenberger: wypadek w F1 (Imola, San Marino 1994)

Czarny weekend dla Formuły 1. Najpierw bolid roztrzaskał Rubens Barichello, ale szczęśliwie skończyło się na obrażeniach, które nie zagrażały jego życiu. Potem, w sobotę i niedzielę, żniwo na Imoli zbierała już śmierć. Podczas kwalifikacji Roland Ratzenberger uderzył z prędkością ponad 300 km/h w ścianę.

Jego bolid tego nie wytrzymał. Akcja reanimacyjna trwała kilkanaście minut. Oficjalnie, Austriak zmarł siedem minut po przewiezieniu do szpitala, a powodem były rozległe obrażenia czaszki. Dzień później jego pamięć miał uczcić Ayrton Senna, który wiózł ze sobą austriacką flagę. Też nie dojechał.

5. Jules Bianchi: wypadek w F1 (Suzuka, Japonia 2014)

Po przeszło 20 latach śmierć wróciła na tor Formuły 1. Grand Prix Japonii w 2014 roku rozgrywano w fatalnych warunkach. Padał ulewny deszcz, światło dzienne stawało się coraz słabsze ze względu na porę zawodów dopasowaną do europejskiej widowni – jednym słowem, tragiczna widoczność. Na 42. okrążeniu z toru wypadł Adrian Sutil i na zakręcie Dunlop Curve obowiązywała żółta flaga. Wyjechał dźwig, który miał ściągnąć bolid Niemca.

Jules Bianchi stracił panowanie nad pojazdem i z prędkością 126 km/h uderzył w dźwig. Ucierpiała jego głowa. Natychmiast stracił przytomność. W szpitalu zdiagnozowano rozproszony uraz aksonalny, a to obrażenia, po których 90 proc. Pacjentów nie odzyskuje przytomności. – 17 lipca 2015 roku, po dziewięciu miesiącach spędzonych w śpiączce, Bianchi zmarł. Wypadek – podobnie jak ten z 1994 roku Senny – wymusił dyskusję o bezpieczeństwie. Wprowadzono system HALO, który niejednokrotnie ratował w późniejszych latach kierowców.

4. Wolfgang von Trips: wypadek w F1 (Monza, Włochy 1961)

Kolejny z makabrycznych wypadków w "Świątyni Prędkości". Wolfgang von Trips był liderem klasyfikacji generalnej i walczył o tytuł mistrza świata. Podczas wyścigu na Monzy jego Ferrari zderzyło się z Lotusem Jima Clarka. Bolid wystrzeliło w powietrze i poleciał w kierunku ogrodzenia. Niemiec wyleciał i zginął w wyniku obrażeń, a jego pojazd zabił piętnastu kibiców. To jedna z największych tragedii w historii Formuły 1.

3. Jochen Rindt: wypadek w F1 (Monza, Włochy 1970)

Jedyny pośmiertny mistrz świata Formuły 1. W 1970 roku na włoskiej Monzie doszło do tragicznego wypadku Jochena Rindta. Austriak podczas treningu pojawił się na torze w zmodyfikowanym bolidzie, aby w "Świątyni Prędkości" pojechać jeszcze szybciej. Nienawidził tylnych skrzydeł, choć przyznawał, że korzystnie wpływają na stabilność pojazdu. Na Monzy właśnie z nich nie korzystał. Na dojeździe do słynnej Paraboliki stracił panowanie i uderzył w barierkę. Rindt zwykł nie stosować pasów kroczowych, aby w razie pożaru jak najprędzej opuścić pojazd. To go zgubiło. Zsunął się, doznając poważnych obrażeń aorty i klatki piersiowej, które spowodowały śmierć. Półtora miesiąca później został mistrzem świata.

2. Niki Lauda: wypadek w F1 (Nurburgring, Niemcy 1976)

Jeden z najsłynniejszych i najdramatyczniejszych wypadków w historii. Legendarny Niki Lauda na starej nitce toru Nurburgring, na wciąż mokrej nawierzchni po zmianie opon na slicki, uderzył w barierkę przy prędkości 200 km/h. Odbił się od niej, a jego bolid stanął w płomieniach. Na pomoc Laudzie ruszyli inni kierowcy oraz pracownik obsługi technicznej. Wyciągnęli mocno poszkodowanego Austriaka, nim na miejsce dotarły służby medyczne.

W szpitalu trwała walka o jego życie i zdrowie. Żona kierowcy usłyszała wieczorem "on nie przetrwa tej nocy". Miał poparzone ciało, a w płucach zalegała czarna wydzielina. Po kilku dniach było już pewne, że Lauda przeżyje, ale nikt nie przypuszczał, że sześć tygodni później pojedzie w wyścigu i zajmie czwarte miejsce. Z lekarzem, który go ratował, doktorem Martinem, Austriaka związała niezwykła przyjaźń. Spotkali się po czterdziestu latach, a Lauda wspominał, jak tamtego poranka jeden kibic poprosił go o autorkach i powiedział "to pana ostatni". Na szczęście, nie miał racji, choć było blisko...

1. Ayrton Senna: wypadek w F1 (Imola, San Marino 1994)

Ten sam czarny weekend na Imoli. I wypadek, który zmienił Formułę 1 nie do poznania i doprowadził do kolejnych zmian celem podniesienia bezpieczeństwa. Tego dnia F1 straciła jedną z największych, a może i największą legendę – Ayrtona Sennę. Brazylijczyk miał nieudany początek sezonu 1994, ale liczył, że przełom nastąpi w San Marino.

Mocno wstrząsnęła nim śmierć Ratzenbergera. Wieczorem płakał, przy kolacji się nie odzywał, a szef zespołu, Frank Williams, miał wątpliwości, czy jego as w ogóle stanie na starcie. Ale stanął i na torze robił swoje. Prowadził. Po neutralizacji, na siódmym okrążeniu, uderzył w ścianę i rozbił bolid. Jeszcze żył, kiedy dotarły służby medyczne. Słynny doktor Watkins wykonał zabieg tracheotomii, próbując ratować Brazylijczyka. Zdawał sobie jednak sprawę, że doszło do poważnego urazu mózgu. Senna zmarł w szpitalu. Medycy w jego bolidzie odnaleźli austriacką flagę. Chciał oddać hołd Ratzenbergerowi.