Mundial 2022: wielkie kolejki, upał, brak wody, "sztuczni" kibice... Katar oblał test przed MŚ

MŚ 2022. Czy w Katarze będzie można napić się piwa?

Mecz rozegrano w piątek, ale dopiero teraz szczegóły organizacyjne opisał w swoim reportażu dla Agencji Reutera Andrew Mills. W spotkaniu testowym, nazwanym Lusail Super Cup, zmierzył się mistrz Egiptu Zamalek SC z mistrzem Arabii Saudyjskiej Al Hilal SFC.

Wielogodzinne czekanie na powrót

– Stać! Czy nie widzicie, że stacja metra jest zapełniona? Zatrzymać się – Mills cytuje krzyczącego nadzorcę. Ubrani na zielono funkcjonariusze łączyli ramiona, by powstrzymać wielotysięczny tłum, który wybiegł ze stadionu, by jak najszybciej dostać się do domu.

– Przepuśćcie nas! Mamy ze sobą dzieci – miał wołać jeden z mężczyzn, który niósł na rękach spoconego malucha. – Potrzebujemy wody! Czy jest tu gdzieś woda? – krzyczała z kolei niedaleko jakaś kobieta. Nie było.

Sytuacja miała miejsce grubo po północy, kilka godzin po zakończeniu meczu. Ludzie byli naprawdę spragnieni, gdyż woda na stadionie skończyła się jeszcze przed przerwą. Słupki rtęci w trakcie meczu wskazywały 34 stopnie, ale, przy wysokiej wilgotności, temperatura odczuwalna musiała być zdecydowanie wyższa.

System chłodzenia stadionu, określany przez Katarczyków jako najlepszy na świecie? Nie funkcjonował należycie, zdaniem Millsa temperatura wewnątrz obiektu była wysoka. I choć oczywiście w listopadzie i grudniu temperatura powietrza i wilgotność będą niższe, to trochę niższe, a nie drastycznie.

Nic więc dziwnego, że na stacji metra i w jej okolicy panował chaos, a ludzie jak najszybciej chcieli dostać się w miejsce, w którym będą mogli się napić. Miało nawet dochodzić do sytuacji, w których porządkowi byli uderzani i odpychani i pojedynczy ludzie w ten sposób przedzierali się przez kordon. Zdecydowana większość, mimo skandalicznych warunków, podporządkowała się.

A podporządkować musiała się absurdalnemu pomysłowi, na który wpadli organizatorzy. Choć wejście na stację znajduje się ok. 400 metrów od stadionu, to... kibicom nakazano ustawić się w 2,5-kilometrowej kolejce, ciągnącej się wężem przez pustą działkę. W założeniu miało to zapobiec ewentualnemu tratowaniu się ludzi w przypadku paniki, w praktyce nikt nie miałby pewnie nawet na nie siły.

Tyle kibice, ale fatalnie wyglądała i organizacja pracy ludzi obsługujących mecz. Część dostawców, pracowników ochrony i personelu medycznego miała trudności z dostępem do stadionu. – Nawet niektóre karetki jeździły w kółko, próbując zorientować się, gdzie powinny stanąć. Dostawaliśmy ciągle złe wskazówki, a przepustki, które otrzymaliśmy, wydane były na nieistniejące parkingi – relacjonował wysłannikowi Reutersa jeden z dostawców.

Miliony ludzi na powierzchni... średniego polskiego powiatu

Katarczycy ewidentnie nie poradzili sobie z organizacją takiego wydarzenia. Jak poinformowali później organizatorzy, na trybunach Lusail Iconic Stadium przez bramki dostało się 77 575 osób. To największe oficjalnie odnotowane zbiorowisko w historii kraju.

80-tysięczny obiekt jest największym z ośmiu, na których odbędzie się mundial. Położony jest 23 km od Dohy, trzy inne nie dalej niż 55 km od stolicy, a w niej samej zbudowano kolejne cztery. Katar ma powierzchnię niecałych 11 600 km kwadratowych, a więc niewiele większą niż województwo opolskie, najmniejsze w Polsce.

To i tak nie oddaje, na jak małej przestrzeni zbudowano obiekty. Jeśli zrobić wycinek terenu, którego granice oprą się na najdalej oddalonych od siebie stadionach, to jego powierzchnia nie będzie stanowić nawet 1/10 powierzchni kraju. Większe są więc... powiat ostrowski, braniewski, myśliborski i ponad sto innych!

I na tym malutkim skrawku terenu przez pierwsze 12 dni turnieju odbywać się będą po cztery mecze dziennie. FIFA informuje, że sprzedała już 2,45 mln biletów z dostępnych 3 mln. Przybędzie na nie z zagranicy 1,2 mln ludzi, a więc równowartość niemal połowy populacji Kataru.

To oczywiście tylko ci posiadający wejściówki. Dochodzą jeszcze ci bez biletów, tradycyjnie jeżdżący za swoimi reprezentacjami. I choć trudno spodziewać się, by z powodów logistycznych, finansowych etc. pofatygowało się ich tylu, co zazwyczaj, to i tak oczekiwać ich można w liczbie sześciocyfrowej.

Na mecze na pewno będzie chciała wybrać się część mieszkających na miejscu i nie chodzi tylko o te Katarczyków. Wróćmy jeszcze na chwilę do relacji Millsa. – Tu jest taki bałagan... Teraz już nie chce mi się iść na mecze mistrzostwa świata. Nie jeśli będzie tak, jak teraz – zadeklarował mu pochodzący z Egiptu Eslam. I nie poprawiał mu nastroju fakt, że to Zamalek wygrał po rzutach karnych.

Farsa a nie test

A na koniec najlepsze – wielki test obiektu okazał się... w dużej części farsą. Na jednej z trybun licznie zasiedli bowiem południowoazjatyccy i afrykańscy robotnicy, których można było łatwo poznać po strojach – ubrani byli w identyczne białe, niebieskie lub czerwone koszulki. Otóż ci ludzie, zwiezieni tam, by zapełnić pustą przestrzeń, na którą nie sprzedały się miejsca... w połowie meczu masowo opuścili stadion i wsiedli do autobusów.

O ich fatalnej sytuacji, podobnie jak i o nieprzestrzeganiu praw człowieka w Katarze, napisano już wiele. Teraz z kolei wykorzystano ich jako statystów i to "na pół etatu". Nie przeciskali się do wyjść, metra itd. po ostatnim gwizdku sędziego, tylko wyszli wtedy, gdy im kazano, po pierwszej połowie.

Raczej trudno spodziewać się, by podobnie zachowali się kibice którejkolwiek z reprezentacji, którzy słono zapłacili za bilety i cały wyjazd...